Babysitter 4Zei
"Mommy what's with the invitation and welcome party?" Reklamo ko saka kumunot ang noo ko, actually gusto kong mainis pero nakaka-bastos naman yon kay mommy. Kasalukuyang nag di-dinner kami hindi nadin ako nakapasok sa mga klase ko kanina kasi di na ako bumalik ng campus. Wala naman si mommy noong dumating ako dito kaya tinamad na akong pumasok.
"Baby Z, I'm sorry if I didn't inform you and besides I can't cancel the event because I also invited my friends and co-business partners. Baby Z, alam kong ayaw mo ng welcome party pero para sayo to I want you to feel that finally you're home na." Mommy said, na-pangiti ako sa huling sinabi ni mommy. Oo nga this can help me to feel na after two years I'm finally home simula kasi ng magpunta ako ng New York I never had a party ni kahit pumunta sa mga party hindi ko ginagawa kasi I don't feel at home hindi katulad dito sa pilipinas hinding hindi ka maho-homesick.
"Wala naman akong choice diba mommy dahil nakalat nadin sa boung school ang welcome party" I said na may kasamang bugtong hininga. "Yes baby." She replied na nakangiti pa na mukhang tuwang tuwa. Psh! si mommy talaga.
"Kamusta naman ang buhay mo anak sa New york." Napabaling ang tingin namin ni mommy kay daddy. Aww namiss ko talaga ng sobra si dad kahit hindi sweet si dad at hindi vocal nakakamiss parin siya. "Masaya naman dad and thanks to you I learned a lot of things but iba padin ang feeling pag-andito ako kasama kayo and uncle suggested na mas magandang andito ako kasama kayo atleast I don't feel nama-hohomesick ako." I said saka ngumiti kay dad.
"Your uncle is right. Sana pala ay hindi na kita pinayagang mag-aral doon sobrang nalungkot ang mommy mo noong wala ka." Sabi ni dad, ngumiti naman ako saka naka-isip ng kalokohan. "How about you dad? Didn't you miss me? Di ka po ba nalungkot noong wala ako dito?" I asked saka pinipigilang matawa.
"I didn't miss my little princess." He said na mukhang nahihiya pa. Tawa lang kami ng tawa ni mommy dahil namumula pa si dad hanggang matapos ang breakfast namin ay tinatawanan lang namin si daddy.
MAAGA akong nakarating sa campus at ngayon nandito ako sa classroom aba syempre nasanay na yata ako sa New York na maging morning person kahit hindi naman talaga ako ganun dati. Pero kung minamalas ka nga naman ang aga aga ko wala naman palang pasok ng first subject kasi daw may meeting ang mga teacher. Psh!pinaghintay nila ang kagandahan ko sa wala.
Dahil wala naman akong magawa at wala naman akong medyo ka-close dito sa classroom at hindi ko naman kailangan ng ganun naisipan kung mag-visit sa principal office kung saan nandoon si Tito Daddy ang may-ari at principal ng Stalight University walang iba kundi si Mr. Asturias.
Nasa tapat na ako ng principal office ng biglang bumukas ang pinto ng pagkalakas-lakas saka padabog na isinara ng isang studyante napatalon tuloy ako sa gulat siraulo ba ang lalaking yon ang lakas naman ata ng loob niya na magdabog dito. Psh! pasalamat siya di ko napansin ang itsura niya kung hindi ipapalapa ko siya mamaya.
"Tito daddy!" Masigla kong saad ng makapasok ako ng office ni tito daddy. "Whats with the face?" Takang tanong ko ng lumingon siya sa direksyon ko, napakuno't noo naman ako ng makita ang itsura niya mukhang BV siya kanina. Sino ba kasi ang student na yon?
"Nothing." He said calmly saka ngumiti na at inimbitahan akong maupo. "How are you po? Namiss ko kayo." I said smiling, yes I miss tito daddy so much lalo na si tita mommy na si Ms. Nadia Asturias. Sobrang namiss ko sila kasi parang second parents ko silang dalawa noong nag-aaral pa ako dito two years ago.
"I'm fine at gwapo padin." Natawa naman ako sa sinabi ni tito wala talagang pagbabago palabiro padin siya. Kahit matanda na e marami paring sense of humor sa katawa psh! "Ikaw hijah kamusta? Gumaganda ka ata, saka anak nagbago ka naba? Baka sa pagbabalik mo eh mas lalo mo kung kulitin dito sa office at ipatalsik ang kung sino sinong estudyante dyan." Pang-aasar niya, napangiti naman ako kahit kailan talaga si tito.
BINABASA MO ANG
Her Babysitter
Novela JuvenilAt seventeen years old, Zeisha Ara Lee or most commonly known as Zei is living with a silver spoon in her mouth. After all she's a daughter of a Ceo of a famous Asian Company in the Philippines, but behind those fame and fortune she knows that life...