8079 KM

İHANET

Multi - Cody

Bir kez yutkundum . Olacaklar hiç de iyiye benzemiyordu . Merdivenlerden yavaşça İren de indi . O da olayı anlayamamıştı belli ki . Birbirimize baktık .

"Senin şu adi herifin yaptığını görüyor musunuz ? Geberticem onu ! Sen ona şiir yazıyordun bide  dimi Berra . Ben de onun yüzüne çok güzel bir sanatsal çalışma yapacağım . Görüceksiniz " diye sinirle söylendi Onur .

"Siz de bir gelin de bakın isterseniz . Tabi dayanabilirseniz ! " bağırarak sesini yükseltti Anıl . İkisi de çok sinirlendi . Tyler acaba ne yapmıştı . Fazla masumdu o bir şey yapmazdı ki . Zarftan çıkan fotoğraflara baktım . O anda soluğum kesildi . Nasıl yapardı ya ? Bana nasıl ihanet ederdi ? Kafam almıyordu . Zarfın içinde Tyler'ın kızlarla fotoğrafları vardı . Ama yeniydi bunlar . Olamazdı . Sarmaş dolaşlardı . Gözlerimden istemsizce yaşlar damladı . Gözlerim bulandı bir ara . En son gördüğüm şey Onur'un bana bakan şaşkın yüzüydü . Ondan sonrasını hatırlamıyordum .

----------------------------------------------
İren'den :
Bu olayı ikinci kez yaşıyordum . Biri bizle uğraşmayı seviyordu anlaşılan . İkinci kez ölmek istemiyordum ben . Artık dayanacak gücüm yoktu . Kardeşim bu durumu yaşıyorken rahat duramıyordum .Koridorda bir oraya bir buraya yürürken doktor odadan çıktı .

"Arkadaşınızın bir şeyi yok . Korkmayın . Sadece fazla heyecandan dolayı bayılmış . Birazdan uyanır . O zaman görebilirsiniz ." Dedi . İçim az da olsa rahatlamıştı . Ama bu hırsıma engel olmadı . Kapıdan giren Tyler'ın yakasına yapıştım ve sarsmaya başladım :

"Senin yüzünden gerizekalı duyuyor musun senin yüzünden . Sen kızın hayatına girdin gireli hastaneden çıkamaz oldu . Hadi şimdi de al evine iyileştir onu . Ama yapamazsın çünkü bu sefer tek hasar gören vücudu değil o küçük masum kalbini kırdın sen bakalım bir daha yapıştırabilecek misin ? O sana ilk öpücüğünü vermişti masumdu . Yıllarca sana kavuşacağı sarılacağı günü bekledi . Sen onun 5 yıllık imkansız aşkıydın be köpek . Ama dur ben bunu senin yanına bırakır mıyım nasıl yaptın be nasıl !! " diye bağırdım . Cody beni çekmeye , engellemeye çalışıyordu ama nafile ben durur muyum ? ASLA . Cody'nin elinden kurtulup Tyler'ın yanına gittim ve sert bir tokat attım . Güçsüz olduğundan değil de suçlu olduğundan dolayı başı yana savruldu . Yan tarafta Berra'nın odası vardı . Meleğim uyanmıştı . Göz göze geldiler . Tyler'ın gözünden yaşlar damlamaya başladı . Masum bir çocuk gibi gözüküyordu ama öyle değildi .

"Kirli gözlerini çek meleğimin üzerinden. O sana böyle bir şey yapsaydı canın yanar mıydı ha söylesene !!" Diye onu tekrar sarstım . Tepki vermiyordu .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Tyler'dan :
O an onunla göz göze geldik . Melek gibiydi . Hatta gibisi fazlaydı . Sonrasında irenin söyledikleri kulağımda yankılandı o bana öyle bişey yapmazdı . Öyle masumdu . Düşüncesi bile acı verdiği için dizlerimin üzerine yığıldım . Ama ben isteyerek yapmamıştım . Sarhoştum . Ben istemedim . Onu o kadar severken asla yapmazdım , yapamazdım .
Sonra yanıma sakince abisi geldi . Niye bu kadar sakindi ki ? Beni kolumdan tutup arka bahçeye çekti . Sonra yüzüme sert bir yumruk geçirdi . O kadar sertti ki beni bayıltmaya yetti . Yavaş yavaş göz kapaklarım ağırlaşmaya başladı . Kendimi uykunun tenha ellerine bıraktım .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
İren'den :
Onur paketlemişti onu . Ben de deponun içine girip Sandalyeye bağlanmış baygın halde olan Tyler'ın karşısına bir sandalye çekip oturdum . Depoda yalnızca ben , Anıl , Onur ve o şerefsiz köpek vardı . Uyanmayınca gözlerimle Onur'a işaret yaptım ve Onur da bir kova dolusu suyu başından aşağı döktü . Olayın şaşkınlığı ile uyandı .

"Günaydın Tyler . Sen de ne uykucuymuşsun ama " diye dalga geçip güldüm . Hiçbir şey demedi .

"Gerçekten diyecek bir şeyin yok mu ?" Dedim

"Hatırlamıyorum . " dedi ve gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı .

"Elimde olsa seni öldürürdüm ama kardeşimin acı çekmesini istemiyorum " dedim

"Belki hikayenin diğer kahramanı hatırlar ne dersin ?" Dedi ve içeri gidip kızı yanımıza getirdi .

"Fotoğraftaki kızı bulmak zor olmadı " dedim . Kız korkudan bildiğin titriyordu . Şu depo fikri , sert tavırlar falan işe yaramıştı . Bundan sonra bu fikri kullanacaktım .

"Anlat ! " diye bağırdı Onur

"O gece ne yaptınız ? Bütün ayrıntıları istiyorum . Yoksa ikinizi de öldürürüm !"

Kız hıçkıra hıçkıra ağlayarak anlatıyordu

"Tyler'ı barda gördüm . Zaten magazinden tanıyordum . O gece yine çok yakışıklıydı . Deli gibi içki içiyordu . Yanına gittim . Fazla yüz vermedi . Ama öyle sarhoştu ki onu arabama bindirip evime götürmek zor olmadı . O kadar bitkindi ki nereye gittiğimizi bile soramadı . Elinden çekip odama götürdüm . Onu öpmeye falan kalkıştım ama karşılık falan vermedi kendini hep geri çekti . Ne yaptıysam ikna edemedim . Bir isim
Sayıklıyordu 'Berra' diyordu galiba . O anda başkasını sevdiğini anladım . Birkaç dakika sonra sızdı zaten . Ben de yanına gidip uyudum . Bana sarılmadı bile ."

Devamını Tyler getirdi :
"Sabah kalktığımda yanımda kimse yoktu . Ama bunu yapmamış olmak için dua ediyordum . Hemen evden çıktım ve sonra hastaneye geldim işte " dedi hala ağlarken . Yanına gittim . Gözlerinden masumluk akıyordu . Ben bunu nasıl görememiştim .

"Ağlama . Git ve kendini affettir . Sen masumsun . Yapmamışsın . " dedim ve onu sandalyeden çözdüm . Sonra yüzünü ellerimin arasına aldım . Göz yaşlarını sildim . Sonra o bana sarıldı . Bir çocuğun annesinde bulduğu huzuru bulmuş gibi sarılıyordu . Bu huzuru Onur bozdu :

"Tamam şimdi fazla durmadan uza burdan . Bir daha da üzme o kızı . Bir daha ki sefere bu kadar nazik olmam " dedi Onur sanki çok nazikmiş gibi .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Berra 'dan :
Yarın okulun ilk günüydü bense olanları unutmaya çalışıyordum ama olmuyordu . Bu Tyler'ın açtığı bir yaraydı . Kapanmazdı . Demekki biri hem panzehirken hem de zehir olabiliyormuş . Affedebilecekmiydim ? Git mi diyecektim yoksa kal mı ?   Belki de en doğrusu Türkiye'ye dönmekti . Ama okul ... Bir saniye ya o şerefsiz için ben niye okulu bırakıyorum ? Benim hayatı yaşamam lazım diye düşünürken kapı çaldı . Herhalde İren gelmiştir diye kapıyı açtım ve bir de yüzsüz gibi karşımda duruyordu. Elinde benim en sevdiğim lavantalar vardı .

"Ne yüzle geldin sen buraya ? Sen de hiç utanma yok mu ? Defol git bu evden seni bir daha görmek istemiyorum. SENDEN NEFRET EDİYORUM !!! Diye bağırdım ve kapıyı yüzüne kapattım . Sonra yere çöktüm . Ayaklarımı kendime çektim , kapıya yaslandım ve hıçkırarak ağlamaya başladım . Hıçkırıklarım her seferinde ağzımdan şiddetlenerek fırlıyordu . Bir anda kapının ardından da hıçkırık sesleri gelmeye başladı . İşte o anda daha da yıkıldım .
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^