Gökyüzüne Söylediklerim🌌

Sevmek.

Sevgi bedenimin içinde öyle bir hâl aldı ki bunu anlatması gerçekten de zor olacak. Acıyı hepimiz bir miktar yaşamış insanlarız. Ben kalbinde hala bir yerde lazım olur diye sevgi kırıntıları saklayan insanlardanım, dünyada kaç kişiyiz acaba. İşte bir gün aslında hiç planda yokken karşıma çıkan o küçük sıcaklık bütün bedenime yavaş yavaş halen yayılmakta. Sevgisini kalbimde taşıdığım o insan benimle tek kelam etmese bile. Nedensiz bir suskunluk içinde. Önceden konuşur, espri yapar, canım sıkkın olduğunu hissettiğinden belki konuşmayı uzatır gülümseyeceğim bir şey illa ki bulurdu, arada kitaplardan konuşurduk. Birbirimizi görmemiş olsakta içine doğduğundan mıdır nedir pasaklı olduğumdan bahsetmişti. Aramızda ciddi bir yakınlaşma olmasa da beni yalnız bırakmaya gönlü el vermemişti. Bunu hissetmek içimi ısıtmıştı o an. Ama ardından korktum onu ve o hayali. Keşke korkmasaydım o an tadına varsaydım güzel hislerin. Şuan yok zaten onu özlemek için bolca zamanım var. Kalbinde başka biri varken benle kurduğu o bağı hala anlamlandıramıyorum biliyormusun. Bazen yeni biri olarak beni seçtiği için mutlu olsam da şuan beni bir hata olarak görmesi de içimi acıtıyor. Düşünüyor mudur acaba sorusu her aklıma geldiğinde içim biraz burkulmuyor değil. Özlüyorum bana iyimser cevaplar vermesini, kızdığımda çok dikkatli olmasını. Bana kitap aldığı günü unutmuyorum havalara uçmuştum resmen hatta o gece kitapla uyumuştum hiç unutmam camı açıp pencerenin önünde uyuklamıştım, ne kadar kış olsa da mevsim aldırmamıştım. Neden konuşmuyorsun hiç bir fikrim olmasa da özlüyorum be adam bu beni çok yıpratıyor gel artık. Kafamı omzuna yaslayıp orda yaşlanmak istiyorum haberin yok.