-Irmak
Yine bir sabah ve yine okul.
Evet yatağımda çok güzel bir rüyanın en heyecanlı yerinde bir ses duydum.tabiki annemin sesiydi ve beni yaralayan o sözü söyledi:
"Kalk giyin okula geç kalcan yoksa."
doğrusu ne kadar istemesemde kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp okul formamı giydim. sonra evden çıktım .
Tabii evden çıkna kadar abim bana bağrıyordu, neymiş efendim ben çok uyuşukmuşum,yavaşmışım yani sanane dimi ben öyle olmayı seviyorum belki.
Hava soğuktu, keşke annemi dinleyip mont alsaydım ama almadım. Arabaya bindiğimde içinde iğrenç bir gürültü vardı, tabi arabada 7 kişi olunca normal. Nasıl mı o kadar kişiyiz, şöyle ki kuzenlerimle aynı okula gittiğimiz için okula birlikte gidiyoruz. Dedim ki ben en iyisi kafamı cama koyup uyuyayım, ama nerde bende o şans. Resmen hayaller hayatlar oldu ve kafamı cama vurdum. yetmezmiş gibi bir de bizimkilerin sesini çektim.
Resmen herkes farklı konu konuşuyor biraz daha arabada dursaydım kafayı yiycektim. Ama okula gelmiştik. Ve yine okuldayım her sabah 'neden geliyorum' diyo soruyorum kendime. Neyse sınıfa gittim ve sıranın birine oturdum. Bir kaç tane arkadaşım yanıma geldi. tabi bu arkadaşlarımla çok yakın değildim, ama işte arkadaşlarım.
her neyse.
Biz son dedikoduları dinlerken koridordan bizimkilerin sesini duydum. Dedikoduları sonraya bırakıp dışarı çıktım. Dolunay beni görür görmez "Aaaaa bak Irmak da geldi!!" Dedi. Koridordan geçen bir kaç olsijen israfı Dolunay'a baktı. Ben de karşılık olarak "Yine ne bok yediniz bakim" dedim.
Yanlarına gelirken zil çaldı ve sınıflara girmek zorunda kaldık. Serin hala konuşmuyordu.
Artık 17378383 kez sorduğumuzda: "BİR HABER BEKLİOYRUM ONA GÖRE SÖYLEYECEĞİM" diye çığrındı. Biz de ne bok yersen ye deyip boşverdik.
