Just forget it..

Part 2~~~Book1

 Πριν προλάβω να ολοκληρώσω τι ήθελα χτύπησε το κουδούνι  και ο Bryan φοβουμενος μην χάσει το υπερθέαμα έτρεξε πρώτος -πρώτος . Βλέπετε δεν ανήκει στα Αμερικανάκια  που βλέπουμε στις ταινίες που  φοράνε  τα bombers(όπως ο Justin από 13 reasons why)  και είναι πραγματική αλητεία ! Μετά από αρκετή ώρα  αφού είχε τελειώσει η καθιερωμένη , ανυπόφορη  διαδικασία που μας δίνουν τα βιβλία μας ολοκάθαρα   ( η μοναδική φορά που θα τα δούμε ολοκάθαρα αφού μετά θα τα γεμίσουμε με το ψευδώνυμο του γκόμενου που έχουμε βάλει στο μάτι μέσα σε μία καρδιά), αρπάζω τον Bryan από την τσάντα και τον σέρνω μέχρι το κέντρο της πόλης έξω από ένα κομμωτήριο ! 

" Γτ μας έφερες εδώ βρε κοπέλα μου , δεν σου αρέσω όπως είμαι και θες να μου αλλάξεις το styling?" ρωτάει και γελάει σαν χαζοχαρούμενο  

''ΠΦΦΦ'' Ξεφυσαω.. " Φυσικά και όχι! Θέλω να αλλάξω το χρώμα των μαλλιών μου και σε περίπτωση που αποτύχει αυτή η απόπειρα  θα ήθελα αρχικά να ξεσπάσω πάνω σου και στην συνέχεια να με παρηγορήσεις ! " 

"Τόσο ωραια δηλαδή με θες για  να ξεσπάσεις τα νεύρα σου" 

'' Άσε τις πολλές κουβέντες και τελείωνε , έμπα μέσα '' μπήκα μέσα και  αμέσως η  χαζοχαρούμενη κοπελίτσα  που το παίζει γλυκιά για να τραβήξει όσο περισσότερη πελατεία  μπορεί , προθυμοποιήθηκε να με εξειπηρετήσει  φαίρνωντάς μου το χρωματολόγιο  

'' Μμμμ.... Θα ήθελα  ένα απαλό ροζ όμπρε , εσύ Bryan τι λες;" 

''Να τα ξυρίσεις γουλί'' 

''Χέσε μας , λοιπόν κοπελιά  το απαλό ροζ θέλω'' 

''Μάλιστα ,περάστε στο λουτήρα και σε λίγο θα έρθει η κοπέλα να σας ετοιμάσει'' 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΩΡΕΣ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

''Είσαι έτοιμη '' μου είπε η κομμώτρια  και κοίταξα αμέσως τον καθρέφτη μπροστά μου ... δεν με αναγνώρισα  εύκολα  αλλά το χρώμμα  μού  άρεσε απίστευτα . Με φώτιζε , τώρα το μόνο που έλειπε ήταν ένα piercing στη μύτη , αλλά όχι τώρα  . Πόσες αλλαγές μαζί;;; 

"Εμένα μου αρέσει πολύ πάντως Δανάη μου'' έιπε ο Bryan  

''Και εμένα ..   Είνα  μία άλλη version του εαυτού μου που έχω λατρέψει'' είπα και πήγα να πληρώσω .  '' Λοιπόν αγαπητέ φίλε Bryan  θα έρθεις σπίτι να με στηρήξεις απέναντι στην bitch μάνα μου  που θα ωρείεται για ώρες μέχρι να χονέψει την Βarbie στο κεφάλι μου;'' 

'' Χαχαχα , λες να μην το έχει συνηθίσει μετά το πράσινο λιβάδι πάνω στο κεφάλι της αδερφής σου ;;;; Τελος παντων, αφού δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω ας έρθω να σε στηρίξω '' 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Άνοιξα την πόρτα  αλλά δεν ήταν  κανείς στο σπίτι ευτυχώς ''Φφφ.... Τυχερή είμαι ,λείπει ο κέρβερος'' ο Bryan γέλασε ''Νομίζω ότι υπερβάλεις '' 

''Πίστεψέ με καθόλου , αν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις μπορείς να πας , δεν χρειάζομαι την στήριξή σου όπως βλέπεις '' 

''Ναι αλλά χρειάζομαι εγώ την παρέα σου οποτε... Θα κάτσω'' χαμογέλασα γιατί στη πραγματικότητα ήθελα να μείνει  απλά δεν ήθελα να γίνω καπιεστική  ''Πάμε στο δωμάτιό μου τότε ;'' 

''Ας πάμε ''  ανέβηκα την μεγάλη σκάλα που οδηγούσε στο  δωμάτιο μου και άνοιξα την πόρτα  

'' Ωραίο δωμάτιο , μα καλά δεν σε ενοχλεί που το κρεβάτι είναι δίπλα στο παράθυρο ;; Δηλαδή το πρωί θα σε ξυπνάει το φως !'' 

''Να σου πω την αλήθεια μου αρέσει πάρα πολυ  γιατί το βράδυ μπορώ να χαζέυω τα αστέρια και το φεγγάρι  και το πρωί να με ξυπνάει το φως του ήλιου  και όχι οι φωνές της μάνας μου''  

''Χαχα ... Πάντως κατά βάθος είσαι ρομαντική ψυχή'' 

'' Κατά πολύ βάθος όμως''

'' Γιατί το λες αυτό ; Δεν είναι κακό να είσαι ρομαντική, ίσα -ίσα εγώ θεωρώ ότι είσαι πολύ ξεχωριστή κοπέλα και σε συμπαθώ πολύ '' Δεν ήξερα τι να πω , πρώτη φορά μου έλεγε κάποιος κάτι τέτοιο και  δεν ήξερα τι να απαντήσω .. μπορεί και να έχω κοκκινίσει σκεφτηκα ... ας μην απαντήσω καλύτερα , εξάλλου  μπορεί να είχα παρεξηγήσει τα λεγόμενά του και εκείνη τη στιγμή έγινε κάτι που δεν περίμενα να γίνει , με άρπαξε και με φίλησε  έτσι απλά χωρίς να ξέρει άμα εγώ θέλω .. Τελείως απρόβλεπτος πραγματικά.. τράβηχτηκα , δεν ξέρω αν ήθελα να γίνει αυτό  .. Μάλλον αν είχα την δυνατότητα θα έκανα delete σε αυτή την πράξη και όχι γιατι δεν μου άρεσε αλλά για ένα λόγο που κανείς δεν ήξερε και μάλλον  τώρα ήθελα να το πω κάπου ..