Çünkü Sen

***

Gelgit zaman...Tekdüzeliginden bir ayı doldurmuştuk.Yine aylardan kasım mevsimlerden kış.
Elimi boşverin kar içime işlemişti.Sevmiyorum soğuk havaları , sevmiyorum kışı çünkü mavinin üstünü kara bulutlar kaplar , çünkü güneşi erken çok erken batar bu mevsimin. Güneşin erken batışımı yoksa kötü günlerin habercisi mi bu içimdeki korku ? Bilmiyorum... Aslında yolunda gitmeyen bir şeyde yok ama yağmur yağıyorda ben ıslanmıyor gibiyim.yastığa başımı koyunca hayatım film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden bir anlam veremiyorum kendime.Zamana bıraktım belki geçer diye bir kaç gün sonra tekrar içimde o korku olduğunu hissedince zamanın bana bıraktığını da hissettim. Gerçek hislerini belli edemeyen bir kız olmamdan ötürü bizim kızlar da farkedemiyordu. Yalnız Gözde beni çok iyi çözüverip neyin var diye sorunca "bilmem iyim" diyince üstelemedi evet bilmiyordum ama iy miyim orası muamma.

Neyse...
Her şeyi geçiyorum çünkü ne kadar derin düşünürsem o kadar derine düşüyorum.Tam bu sırada selvi yanıma geldi. Benden bir yaş büyük olsa da abla demiyordum o da deme derdi zaten. Eli ayağı titriyordu ne olduğunu sorunca "dedikodu var ondan" dedi. Çaktırmadan alttan alttan güldüm anlat dedigmde " Benim bi arkadaşım var çokta yakışıklı bana birini ayarla kaşı gözü düzgün olsun" der demez anlamıştım bile. "Velhasıl kelâmı selvi" diye sordum. "Nefes ne olur konuş " diyince biran sinir oldum "Beni bilmiyor musun selvi ! " diyip kalktım oracıktan. Benim işim vaktimden çok birde onla mı konuşucam zaten çok teklif geliyo kabul etsem ne olacak ? sonra beni üzücek sonra kafamı derse veremem sonra ben beceremem ki !
En ufak bir bilgim yok nasıl konuşucaktım ki ?
Bu soruyu sorar sormaz kendime tokat attım "saçmalama Nefes! Öyle bir şey olmuycak gerekte duymuycaksın" dedim kendi kendime...
Hem zaten misal olarak demiştim yoksa ben bir şans veremem kimseye kimsede üzemez,kimse gururumu da kıramaz ; en basitiden kimse aglatamaz beni aglatamaz , aglatamaz aglatmaz , ağlatmaz...

Ağlatmazsın demi beni ?