(Joicey's Note: Dahil maraming nag re-request na mag update ako dito sa Destined to Unknown eto na po. Dedicate to sainyong lahat...
Legoooooooooo😘 )
Keira Jane Travor's POV
I'm on my way to Incheon Airport, mag la-landing nadin tong eroplanong sinasakyan ko. Nasa Bussines Class ako since mapilit si mommy. Sabi ko naman sakanya na okay nako sa economic class di naman ako maarte sa pagsakay ng eroplano, ang mahalaga makarating ako ng sokor.
~•Incheon Airport•~
"Ang tagal naman ata nun?" Sambit ko sa sarili ko. Nandito na ako sa labas ng Incheon Airport. Hinihantay ko yung sundo ko. Meron kase kameng bahay dito sa SoKor kaya pwedeng pwede ako dito anytime.
"Ma'am Keira Jane Travor right?" Tanong sakin nung lalaking kakababa lang sa kotche. Tumango naman ako sakanya at kinuwa nya yung mga gamit ko tapos sumakay na ako sa kotche.
"Pinapasabi nga po pala ng mommy nyo na kapag umuwi na kayo dalahan nyo daw po siya ng maraming korean ramyeon." Sabi saakin nung Driver. Tumango naman ako sakanya. Siguro yun yung naka limutan sabihin sakin ni mommy kanina.
Cheya is calling...
"Yeoboseyo?"
[Hoy, gaga to wag mo nga akong kino-korean diyan. Loka ka di ka man lang nagsabi samin na magbabakasyon ka ng sokor edi sana sumama kame ni tzuyu!]
"Malay ko ba? Atsaka alam ko nag paalam ako sainyo noh! Tsaka mabuti na ding hindi ko sinabi sainyo dahil masisira ang bakasyon ko kapag nandito kayo ni tzuyu. Bye na nga tsssk." Sabi ko at pinatay na ang tawag. I dont want them to be with me on this week. Gusto ko munang ma relax yung utak at kaluluwa ko kahit na mga kaibigan ko pa sila.
Charles is calling....
Damn them! i already told them that i'm on my vocation why they are keep bothering me?!
"ANO BA?! SABI NG NASA SOKOR NGA AK-----"
[Keira.] I shocked when i heard that voice. Tiningnan ko yung caller at mas lalo akong nagulat. Its Charles, but why did he call me? Sa tinagal tagal ng number nya sa cellphone ko ito ang unang beses na tinawagan nya ko.
"Ahmm. Sorry charles i thought it was cheya idin't not me---"
[Its okay. I have something important to tell you.] Seryoso nyang sabi. Siguro naka poker face siya? Ganun naman siya lagi kapag kinakausap ako eh.
"Hmmm. Sure what is it?" Tanong ko. Narinig kong nag buntong hininga muna siya.
[Ahmmm. Ano kase keira ahh. Pano ko ba sisimulan? oh shit wag na nga..] Para siyang bata hahaha. Kahit hindi ko siya nakikita natatawa ako. Duh! He's my first love for petes sake!
[Ah. Eto na okay. Take Car-----Oh shit. Ahmmmm. Take me a picture of you na nasa Namsan Tower ka. Ay mali! Pictureran mo yung Namsan Tower wag ka na pala sumama yung namsan tower lang. Hehehe yun yung sasabihin ko eh. Oo yun yon." I dont know kung matatawa ako dahil sa tono ng pananalita niya o MAIINIS DAHIL AKALA KO AY SOBRANG IMPORTANTE NA NG SASABIHIN NIYA.
