My so called Husband

Chapter 7

Kababalik niya lang galing U.S at halos wala pa siyang matinong tulog. Tinapos din kasi niya ang mga school projects bago siya makauwi ng Pilipinas. Then nang magbalik siya ilang oras lang and her dad passed away. Dalawang araw din siyang nagbantay sa burol.

That is why her mom insists that she needs to rest. Ang mommy at mga ate niya na ang magaasikaso ng burol ng kanilang ama.

Maaga siyang gumising kinabukasan kahit napuyat pa siya sa kakaisip ng nangyari sa kanila ni Brett. That was closed. It was stupid of her to fall for his seduction! Kaya naman kailangan niyang bantayan ang sarili sa lalaki.

This is not the right time para isipin pa ang mga ganitong bagay lalo na at burial na ng kanyang dad. Kaya naman lagi niyang iniiwasan si Brett during the wake.

Until the burial.....

She just wear a simple white dress just above her knees. At ang tanging accessory niya lang ay ang relong niregalo ng kanyang daddy.

Nauna na rin ang mommy at mga kapatid, sasabay sana siya pero kakaiba ang naging huling conversation nila ng kanyang Ate Gwen.

Kalalabas lang niya ng banyo at nakatapis pa nga siya ng tuwalya. Halatang hinintay lang siya nito.

"Andrea, mauna na kami ha, nasa sasakyan na sila mommy." Nagmamadaling paalam ng kanyang kapatid.

"Ha? Teka lang sasabay na ko." Akmang kukunin ang damit sa kanyang closet.

"No!--I mean...nasa sasakyan na kasi eh..ah basta." Humalik lang ito sa pisngi niya at naiwan siyang nakatulala.

"Anong nangyari dun?" Ang weird sa isip isip naman niya.

Kaya naman ng lumabas na siya ng bahay ay laking gulat naman niya ng makita si Brett na nakasandal sa kotse nito.

Kaya naman pala nauna na sila. Nasa harapan niya ang lalaking iniiwasan niya nitong mga nakalipas na araw.

Agad siyang nakita at nilapitan. At habang palapit ito, she cannot hide her frustration and another feeling towards this man. "Anong ginagawa mo dito?"

Then a smirk coming from his lips. "Hello to you too. I'm here to fetch my fiance."

"Are you kidding me" Inis na sagot niya kay Brett

"No."

"Hindi pa ko pumapa--."

"It doesn't matter."

"Hahanap ako ng paraan para hindi--"

"I will not allow it."

"Why are you being so stubborn!"

"Because you are so childish babe." Sarap burahin ang ngiti ng lalaking ito.

Namumula na si Andrea sa galit. How dare him calling her babe! Gusto niyang atakihin ang lalaking nasa harapan niya.

Brett still looked calm in his white long sleeve na itinupi hanggang sa siko nito. Emphasizing the bulkiness of his forearms. He was also wearing dark pants and black shoes. He really looks elegant and manly.

"Just get in the car now. Baka tanghaliin tayo sa daan if you keep pushing it Andrea." There is a seriousness in his voice.

She ignore him pero padabog naman siyang pumasok sa kotse. Hindi pa siya tapos sa lalaking ito.

The service was too emotional para sa kanilang pamilya. They've just lost the head of their family. That is why Andrea realized kailangan nilang magkakapatid ang magpakatatag para sa kanilang mommy.

Brett on the other side just beside her during the burial. He is just a silent supporter. She tried to ignore him all the time. Para kasi itong tunay na fiancé kung umasta.

The people are speculating that something was going on with them. Kaya mas lalo siyang naiinis dahil parang natutuwa pa si Brett sa sinasabi ng mga tao tungkol sa kanila.

"Dito ka na kumain muna Brett." Alok ng kanilang mommy ng makauwi sila sa mansyon.

Nagkaroon din naman ng konting salo-salo sa museleo para sa mga nakipaglibing. Si Brett na rin ang naghatid sa kanila matapos ang libing.

"It's okay, i'll just go ahead." Brett turned towards her. "Can i talk to you?"

"Mom let's go in the kitchen." Inakay naman ng Ate Gwen niya ang kanilang ina.

"Oo nga nagugutom na rin ako. Andrea ikaw ng bahala kay Brett." Sabad naman ng Ate Charliz niya.

Umiiling na lang siya. Hindi pa niya talaga nakakausap ng masinsinan ang dalawa niyang kapatid.

It was an intense look in Brett eyes nang lingunin niya ang lalaki.

She shivers the way he looks at her. Ilang minuto din siguro na walang gustong magsalita. Ayaw niya na mauna pero mas lalo lang siyang naiilang sa titig ni Brett.

"Well?" Pinatatag niya ang boses niya. Ayaw niyang ipahalata kay Brett na naapektuhan siya sa mga titig ng kanyang so called fiance.

"You can't avoid what is bound to happen Andrea."

"I can still find time and solution if i wanted to." Masyadong mayabang ang Brett na ito.

"Try to stop me."
"Anong--" hindi na siya nakapagsalita ng lumapit sa kanya si Brett at bigla na lamang siyang hinapit. Andrea gasps when his lips met hers. This time his kiss was slow but still demanding.

Nalalasing siya sa kakaibang sensasyong ibinibigay sa kanya ni Brett. He groans when she kiss him back.

"Andrea--"they break the kiss when they heard her mom.

She tried to walk away from Brett pero hindi siya nito binibitawan. Parang wala lang sa lalaki ang mahuli sila samantalang halos matunaw na siya sa hiya.

"Brett. Let me go." She silently asked him.