Friend of mine

Chapter 15

Chapter 15 | Ingatan

Keizha's POV

Dahil umuwi ang mga kapatid ko galing ng New York last week ay, naging abala kami sa bahay, ang iba ko ding mga pinsan galing sa states at maging sa province ay nandito na rin.

"Keizha!! It's been a while cous!!... I miss you!!" Sigaw ng babaeng petite ang katawan, maputi magka-edad kami pero mas matangkad sya ng konti sa akin, kulot ang bandang buhok nya, at color brown ito, brown din ang mga malalaking mata nya

"tracy!! Anlaki mo na!" Natatawa kong sabi

She groaned "parang sinabi mo na maliit ako dati"

Totoo naman, dati ako ang mas matangkad sa kanya, pero ngayon eh sya na ang mas matangkad
Ganon siguro kapag sa states ka, mabilis mag-mature at tumangkad

Makapunta nga.....

"So izha! How are you?!"
Tanong ni tracy sa akin with a mischievous smile

"I'm okay acy! How 'bout your LL???" Tanong ko pabalik sa kanya with a mischievous smile din

"LL? You mean love life?? Tss, ito.... im processing in 3 months of moving on!"

Kumunot ang noo ko "cous! 3 months talaga! How can you sure na sa loob ng tatlong buwan ay move on ka na??! Eh sa mga nababasa kong libro at napapanood kong palabas eh, kahit 1..2..3.. years di pa move on!"

She roll her eyes "dont be cous!, Wag mo ihalintulad sa lahat ng nangyayari sa totoong buhay, sa mga palabas at libro.... insan!, Ang palabas at libro kasi ay nakasalalay sa director and authors.... like in a book, only the author knows kung sino ang magkakatuluyan, ganon din sa palabas......" she exclaim

I sigh yeah she's right, how i wish na sana ganon sa totoong buhay, ikaw, ako, tayo ang magdidikta kung sino ang gusto natin makatuluyan, but in our case Only God knows everything

Nang mag dapit-hapon na ay umuwi na si Tracy sa tinutuluyan nila ngayon dito sa manila.
Ako naman ay inayos na ang mga requirements para sa clearance namin

Inaayos ko ang thesis namin ng biglang magring ang telepono sa sala.

Alam ko ay nasa baba si daddy or si mom kaya hinayaan ko na lang, sila naman ang sasagot nun

Pero patuloy parin iyon sa pagtunog kaya bumaba na ako
"Urgh" I groaned bago ako bumaba

"He...."
Naputol ang sasabihin ko ng magsalita ang boses ng lalaki sa kabilang linya

"Ingatan mo ang anak mo Ezekiel Hufancia"

Yun lang ang narinig ko bago pa maputol ang linya

Pagkatapos ko marinig yun ay umakyat na ako sa kwarto ko,
Inayos ko ang mga gamit ko at itinabi ito
Humiga ako sa kama at nakatitig sa kisame

Sino yun??

Bakit nya sinabe na kelangan ako ingatan ni daddy??

Nanatili lang akong nakatunganga sa kisame hanggang sa nakatulog ako

• • •

Pagkagising ko ay bumungad sa harapan ko si daddy na mukhang nag-aalala

Pumasok din si mommy

"Hi mom....hi dad" bati ko sa kanila

"Kamusta ka.....keizha" mom and dad said simultaneously

Ngumiti ako sa kanila
"Yes po, hhmm ano po meron, you both look upset"

Mom and dad breathe a sigh
"Nak...i know, you receive a call...that was roberto... tauhan yun ni Joseph, and Joseph says lahat ng may koneksyon kay rachelle ay idadamay nya!"
Dad said with a sad tone

"Connection?? Ehh dad! Remember! Nag-away kami ni Rachelle it's been two months since nagaway kami! Paano kami naging connected??!"
I ask dad at tumingin lamang sya sa akin

"Hindi ko alam anak" nilagay ni dad ang dalawa niyang kamay sa mga balikat ko "anak we should go back to new york, ligtas dun"

Umiling ako
No way! Hindi ko to tatakasan lang "No dad! I won't hindi pwedeng aalis lang tayo ng hindi natin to natatapos" sagot ko kay daddy

"But keizha it's for your own sake...gusto mo ba na pati ang mama at mga kapatid mo ay madamay sa gulo na ito?"
Dad was so frustrated

"Of course dad ayoko... pero pano kung.....pano kung habang wala tayo dito....may mangyari kay Rachelle?? Dad.... she been my best friend"
Ayokong may mangyari kay Rachelle kahit na nag-away kami naging kaibigan ko din siya at ayoko na masaktan siya
At lalong ayokong iwan sya na sya lang lumaban hanggang sa huli....kaibigan nya ako, at ako dapat ang nag co-comfort sa kanya ngayon

"Richard.. he's the one who will taking care of Rachelle, di nya papabayaan ang anak niya, keizha, tatay ako at ayoko na may mangyari sa iyo, kami ng mommy mo... you are, our princess, we don't leave you in a misserable life" dad gave me a genuine smile

Ayokong mag-alala si mom and dad sa akin at lalong ayokong madamay ang buong pamilya ko

I hugged dad and mom
I bite my lower lip para mapigilan ang mga luha ko

Kumalas ako sa yakap ni mommy at daddy ng may kumatok sa pintuan
"Bukas....." naputol ang sasabihin ko nv inuluwa na ng pinto si sean na nagtatalon-talon.

"Ate!! Get dress pupunta daw tayo nila kuya sa bahay nila kuya justine"
Masayang sabi ni sean sa akin na tumatalon talon pa

Si kuya justine ang kuya ni tracy, mag kasing age lang sila ni kuya kian at si kuya justine ang paborito ni sean

"Okay i, will wait for me downstairs " he nodded

Bakit kaya kami pupunta?
Is any ocassion??

Nasa banyo na ako ng may sumagi sa isip ko

I almost forgot!! It's tita Elana's birthday....