Teenage life chapter Five
*(Sa bahay ni Marj)
Nakaupo sa may kama nya si Marj habang may yakap na unana…Malungkot na isinubsob nalang ni Marj ang mukha sa unang yakap-yakpa niya…
(George House)
Pumunta si fgeorge sa may kusina para sama kumuha ng maiinom…kaso…naalala nya yung mga nangyari…
Pinilit nyang huwag umiyak paro…hindi nay nagawa…Mya mga luha pa rin na stumulo mula sa mga mata nia…
Biglang darating si Ella…
“George…”
Pinahid muna ni George yung tears nya bago humarap kay Ella…
“Anong kailangan mo?”
“George…okay ka lang ba?”
“Do I look okay!? Tang aka ba? I knew na nakita at alam mo na yung nangyari sa school…Bakit kailangan mo pa akong tanungin!?”
“George…gusto kitang tulungan…kapatid kita…”
“Stop it! I don’t need your help! And please! ‘wag mo kong matawag-tawag na kapatid! Couse we’re not! Siguro nga iisa lang ang ama natin…pero simula ng iwan niya kami…para sayo…nawalan na ako ng tinatawag na Ama…Thanks to you…Hindi ko naranasang magkaroon ng tatay…”
Aalis na sana si George ng magsalita uli si Ella…
“Alam mo George…Nakakaawa ka…”
“What!? How dare you…Nakakaawa ako? Baka ikaw? Saampalin n asana ni George si Ella pero sinangga yon ni Ella…”
“OO! Nakakaawa ka! Wala kang tunay na kaibigan…wala kang pamilya…walang nagmamahal sayo! Sarili mo lang lagi ang iniisip mo! Puno ng galit yang puso…!”
Binitiwan na ni Ella yung braso ni George…saka nagswalkout…
Naiwang umiiyak si George…
(Bukid)
Naglalakad si George…Mas pinili nya ang maglakad-lakad muna…kaysa manatili sa bahay nila…
Nagulat nalang sya ng Makita nya…si Justin…
“Anong ginagawa mo dito?”
“Napadaan lang…” (inabutgan sya ni Justin ng lollipop…)
“Eto oh…Pampabawas ng lungkot…”
“Tss…I don’t need that…
Kinuha ni Justin yung kamay ni George at inilagay doon yung lollipop…
“Kailangan mo yan…”
“Diba…Ice cream ang ibinibigay sa mga taong naulungkot? Hindi lollipop…how cheap…”
Ilang sandaling namayani ang katahimikan…
“Ah…George –“
“Sabihin mo nga sakin…Ano bang wala ako…at palaging ako yung hindi pinipili…?”
“(nagtaka) (napatingin kay George)”
