Notalara Seni Soruyorum

ALEV ALEV

Okuldan çıktığımda onu dokuz geçiyordu. Ayhan hoca ortalıklarda yoktu. Arkamdan Batı'nın"Araban yok galiba, benimle gel" diyen sesiyle arkamı döndüm. Okul kapısının önünde dikilmiş gülerek bana bakıyordu.
"Sen emir vermeden konuşamaz mısın?ya da şöyle sorayım senin rica etmekle ilgili bi sorunun mu var?" dedim
"Saat on ve eve gittiğimde babamla uğraşmak istemiyorum. Burda beni bekle. Getiriyorum arabayı."diyip gitti.
İnsanların cevaplarını beklemekle de ilgili bi sorunu vardı kesinlikle. Ama ben itaat etmeye mi başlamıştım.Neler oluyordu bana. Neden ters yapmıyordum ki. Neden yapamıyordum.Derken önümde arabayla Batı durdu. Bu oldukça lüks ve spor bi arabaydı. Yadırgamadan ve arabayla ilgili bi yorum yapmadan oturdum koltuğa.
"Kemerini tak." dedi
"Emredersiniz."dedim ve taktım.Ayhan Hocanın dediği gibi beni adam mı ediyordu yoksa. Hayır bunu kabul edemezdim.
Seçtiği bi cd yi taktı. Feridün Düzağaç'tan Alev Alev şarkısı çalmaya başlayınca güldüm.
"Neye gülüyorsun sen" dedi
"FD aşığı bi insan var karşında"
Şarkıyı söylemeye başladık fısıldayarak..
Alev alev yanıyorum, buzlarım çözülüyor aşka
Gardım düşüyor tutamıyorum
Korkuyorum bakışların çarpınca bana..

***
Son üç saattir yatakta dönüyordum.Uyumam gerekti artık.Biraz daha uğraştıktan sonra uyumayı denemekten vazgeçtim. Çekmecemden kulaklığımı aldım. Tabiki günün parçasını açtım.Alev Alev... Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim diyor FD. Şarkıyı tekrar butonun aldıktan kaç tekrar sonra uyudum hatırlamıyorum.
Sabah annem "Selin geç kaldın"diye öyle bir bağırdı ki. Yorgana dolanmış bi halde yere kapaklanmam çok kolay oldu. Annem kapıda gülmeye başladı.
"Anneeeee, su dökseydin daha etkili olurduu"diye bağırdım.
"Ama kızım geç kaldın,hadi yavrum sana sandviç yaptım.Hemen hazırlan."deyip çıktı odamdan.
Biraz debelenip çıktım yorganın içinden. Hazırlanmam on dakika sürdü. Sandviçimi alıp çıktım evden. Otobüs durağına varmadan bitirmiştim bile.
Derse yine geç kalmıştım.Neyse ki hoca beni pek umursamadı.Özür dileyip sırama oturdum. Önümde oturan Aycan bana döndü. Yüzündeki garip gülümsemeyle
"Batı'yla hazırlanıyormuşsunuz yarışmaya"dedi
"Evet bi sorun mu var?" dedim.
"Bende katılıyorum o yarışmaya."dedi
"Bol şans."dedim. Önüne dönmesini bekledim ama hala bana bakmaya devam etti.
"Başka bişey?"dedim dayanamayıp
"Dikkat et." dedi. Bi tehdit mi uyarı mı anlamadım. Hem bu kız Batı'yı nerden tanıyordu ki?
"Ne diyosun Aycan, neye dikkat edeyim?"
"Ayhan Hocanın oğluna insanın aklını başından alır. Anlamazsın. Bi bakmışsın çevren sana düşman olmuş."
İstemsiz olarak sesli güldüm
"Senin aklını başından almışlığı var galiba. Önüne dön. İşine bak Aycan kime nasıl davranacağımı sana sormam." dedim.
O sırada Gülay Hoca nazik bi şekilde sessizlik istediğini söyledi. Kaşlarımı kaldırıp bi bakış attım Aycan'a. Döndü önüne. Ne istiyor bu kız.Kim bilir nerden tanışıyorlar.Ne zannediyor bu kız kendini iki dönem birinciliği kaptı diye mi bu artistliği.Sinirlerim bozuldu. Dersten sonra çalışma odasında Batı'yla çalışacağız. Ama gram hevesim kalmadı.Ne biçim bi işbu. Kim bu Batı?Bir tek ben mi tanımıyorum.
Ders bitti. Hazırlanıp sınıftan çıktım. Çalışma odamıza gittim. Kimse yoktu. Batı beyler daha teşrifetmemiş.Hazırladımkemanımı.Çalışmayabaşladım.Aynıbölümü on kez tekrar ettim. Gelen giden yoktu. Sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum.Sakin ol Selin. Sen çalışmana bak. İki kez daha çaldım bölümü. "Selin beklemek zorunda tabi paşa beyi" diye söylendim. Kapıya yönelip kafamı kaldırdım baktım kapıda dikilmiş bir Batı. Kapıya yaslanmış beni izliyor.
"Teşrif buyurmasaydınız."dedim
"Kendi kendine söylenmeden keman çalamıyor musun sen?" dedi.
"Özür dileme tarzın mı bu senin" dedim
"Hata yapmadım ki"dedi.
"Pardon hatalı olan benim. Konuştuğumuz saatten iki saat sonra gelmeliydim. Ah ahmak kafam" dedim
"Evet ahmaksın.Hemde asabi bi ahmak" dedi
"Neyse başlayalım artık geciktik" diye ekledi.
"Ben gecikmedim. Sen geciktin. Bir saattir çalışıyorum ben" dedim.
Cevap verme zahmetinde bile bulunmadan piyanoya oturdu. Çalmaya başladı. Hatalarımı sıraladı.
" Daha yumuşak çekmelisin yayı.Evde çalışmıyor musun sen pratiğin çok az. Böyle giderse okul elemelerinde eleniriz."
"Ne elemesi. Okul elemesi mi?" dedim
"Babamın söylediğine göre okuldan on grup katılıyormuş. Bi eleme yapacaklarmış.Bu eleme için on beş günümüz var asabi kız."dedi
"Hıh belli oldu Aycan hanımın derdi. Alamayız biz bu yarışı"dedim
Aycan diyince gözleri hemen bana kaydı.Ne demek istediğimi kestirmeye çalıştı fakat bişey sormadı. Bende sormadım.O kızla aranda ne var diye soracak halim yoktu tabiki. Biraz gerildiğini hissettim.
"Alıcaz Selin. İstanbul'da bu okulu biz temsil edicez. Çalışmaları ikiye katlıyoruz.Ne meşguliyetin varsa iptal edeceksin. Çalışacaksın. Çalışacağız. Anladın mı? Ezik kız ayakları yapma bana. Kimsenin kimseden üstünlüğü yok burda. Başla hadi." diye sert bi emir verdi. Cevap vermedim. Kemanımı alıp çalmaya başladım.
Akşama kadar çalıştık.Sadece hatalarımı söyledi. Evde şöyle çalış böyle çalış diye emirler yağdırdı.Okuldan çıktık.Arabada bile tek kelime etmedim. O da sustu. Bi gerginlik vardı.Evin önünde durdu.
"İyi akşamlar"dedim. Kapıyı açmaya yeltendiğim sırada
"Selin" dedi. Efendim anlamında başımı salladım.
Biraz bekledi. Sonra "Babam yarın akşam yemeği için davet ediyor. Çalışmayı da evde yaparız yarın. İyi akşamlar."dedi
"Tamam." dedim ve indim arabadan.
Neler oluyor bana. Trip mi atıyorum ben. Neyin tribi Selin. Kendine gel. Eve gelince hemen yatağıma koştum. Yorganı kafama kadar çektim. Kalbim kırıktı ama neden. Ne sebep vardı.Niye her şeyi üstüme alınan bi insandım.Her hareketi bu kadar büyütüyordum. O salak kız mı canımı sıktı. Ne bokları varsa yesinler. Umrumda değil ki. Değilişte..
Annem içeri girdi. "Kızım iyi misin? Gelsene yemek hazır."dedi
"Çok yorgunum anne. Uyuyucam" dedim
"Hasta mısın"diye ısrar edince
"Anne yalnız bırakır mısın beni lütfen, lütfen" dedim.
Kafamdan yorganı bile açmamıştım.Sadece kolumu dışarı çıkarttım. Komodini yokladım. Kulaklığımı bulup taktım.Son ses Alev Alevi açtım.Feridun Düzağaç kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim. Sendeyim diyordu. Gözümden bir iki damla yaş süzüldü. Gözlerimi kapattım.Hayal kurarak uyumak en iyisiydi.Kalp kırıklığına en iyi gelen şey uykudur zaten..