Paarden, jongens en veel liefde

1

^^Julia

Zuchtend en kreunend stort ik mijn volle kruiwagen op de mesthoop. Jep, werken op de manege is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik loop terug naar de stal van de oude, witte pony Misty. Als ik op de binnenplaats loop kijken vele paardenhoofden me aan. Ondertussen kom ik een paar giebelende meisjes tegen en een ruiter die waarschijnlijk op buitenrit gaat. Op buitenrit... Wat zou ik dat graag nog eens willen doen. En ja, ook al werk ik op de manege, van paardrijden komt er niks van. Het is waarschijnlijk al een paar jaar geleden. Maar paardrijden is net zoals fietsen toch? Je verleert het nooit. Ondertussen ben ik al bij de stal van Misty aangekomen, wanneer ik de deur opendoe, kijkt de oude schimmel langzaam mijn kant op.

'Hey Misty.' Ik wrijf snel even over Misty haar neus. Ze hinnikt zachtjes. Gelukkig is dit het laatste paard en dan ben ik tenminste klaar met de stallen uitmesten.

'Julia? Kan je even komen?' Vraagt de eigenares van de manege. Fiona heet ze. Het is een vrouw met lange blonde haren -met een paar grijze plukjes- en grijze ogen met een paar rimpeltjes er rond. Ik loop naar de slanke dame toe.

'Ja?' Vraag ik twijfelend. Heb ik wat verkeerd gedaan? Wat dan? Mijn hersenen draaien volle toeren.

'Je hebt niks verkeerd gedaan hoor,' zegt ze geruststellend. Wacht, heb ik dat nou hardop gezegd. Fiona ziet mijn gezicht en voegt er nog aan toe: 'Je doet het geweldig! Maar nu even over wat ik het wilde hebben. Als je zou willen -als dank voor je harde werk- kan je mee op buitenrit! We hebben nog iemand nodig en anders zou het niet doorgegaan zijn. Maar omdat je zo goed werkt, zonder klagen zoals andere stalhulpen dat zo erg kunnen doen, vind ik dat je een beloning verdient!'

'Super leuk! Dankjewel! Wanneer is het?' Vraag ik vol enthousiasme.

'Morgenochtend om half 10. Je moet dan rond half 7 komen om de paarden op de wei te zetten en de andere paarden te voeren die we nodig hebben voor de lessen enzo.'

'Oké.'

<><><><><><><><><><><><><><

Zo ik ben weer klaar vandaag. Ik pak mijn zwarte fiets en ik rij door de bossen en polders naar huis. 15 minuten later ben ik bij mijn klein, vrijstaand huisje aangekomen. Er zijn maar twee slaapkamers -mijn slaapkamer en een logeerkamer-, een kleine badkamer beneden met een douche, een klein woonkamertje die gezellig is ingericht en een aangrenzend keukentje. Het is totaal niet groot maar ik ben toch alleen... En ik ben heel de dag op de manege dus zo'n grote woning heb ik niet nodig. Ik heb geen zin om te koken dus ik bestel maar wat chinees, ondertussen kijk ik naar de tv. Daarna douche ik even. En na de douche kruip ik lekker in mijn warme bedje.

Dit was het eerste hoofdstukje alweer! Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Dankjewel dat je dit hebt gelezen en ik hoop dat je natuurlijk ook meer gaat lezen ;).

Xxx mij ❤️