Paarden, jongens en veel liefde

7

Als we onze jas uit aan het doen zijn, komt er een vrouw van middelbare leeftijd de hal inlopen.

'Hallo! Jij moet Julia zijn!' Ik knik en wil mijn hand uitsteken, maar negeert mijn hand en geeft me een knuffel. Ik hoor Jason zachtjes grinniken. Ik knuffel haar onzeker terug. Oké dit duurt wel heel lang... Ik schraap mijn keel. Hint hint.

'Ehm mam? Je mag haar wel loslaten hoor...' ik hoor het vermaak in Jason zijn stem.

'O ja... Sorry.' Ze laat me los, maar ze pakt mijn bovenarmen voorzichtig vast en bekijkt me. Ehm ja ik sta hier ook nog... 'Ik ben Maria.' Nou we hebben eindelijk een naam. Oké doe niet zo gemeen... Ze is hartstikke aardig. Beter dan Jason tenminste.

'Ik ben Julia.' Stel ik mezelf voor.

'Ja dat wist ik al.' Ze glimlacht. 'Ik heb veel over je gehoord.' Ik kijk naar Jason en trek mijn wenkbrauw op. Hij haalt zijn schouders op alsof hij van niks weet. Dat weet hij wel, maar ja...

'Ik hoop alleen maar goeie verhalen.' Ik glimlach naar haar. Voordat ze antwoord kan geven, loopt er een man de hal in die precies op Jason lijkt. Dat moet zijn vader wel zijn. Hij loopt naar me toe en geeft me een hand.

'Mark. Aangenaam.' Stelt hij zichzelf voor.

'Julia. Het is ook aangenaam om met u kennis te maken.' Ik glimlach vriendelijk naar hem.

'Zeg maar je.' Ik heb deze uitspraak al eerder gehoord. (P.s voor de oplettende lezers onder ons ;). Haha nee grapje. Oké dit gaat echt nergens over...)

'Oké.'

'Kom,' zegt Jason. 'Ik geef je een rondleiding.' Hij pakt mijn hand weer, en loopt als eerste naar de woonkamer. Het is landelijk ingericht. Met lederen bankstellen, een open haard, een grote tv en een houten bijzettafeltje. 'Nou dit is dus de woonkamer.' Hij loopt een stukje verder en zo komen we bij een luxe keuken. Aan het kookeiland zit er aan een barkruk een meisje en een jongen die iets jonger dan mij zijn, en ik neem aan dat dat zijn zus is en haar echtgenoot. Ze draait zich om, en ik zie dat ze dezelfde groene ogen heeft als Jason. Ze stelt zich voor als Elise en hij stelt zich voor als Harry. Nadat we kort gepraat hebben, pakt Jason mijn hand weer vast en leidt me de trap op. Alle deuren zijn boven dicht, en hij laat maar eentje zien. Zíjn kamer. Hij doet de deur open en loopt naar binnen. Het is een grote kamer. Met een groot -maar dan ook echt groot- hemelbed, een bureau met een laptop erop en in de inham van zijn raam zit er een bankje. Hij gaat op zijn bed zitten en ik blijf onzeker in het midden van zijn kamer staan. 'Nou dit is dus mijn kamer.' Ik knik en hij klopt op het bed als gebaar dat ik erbij moet zitten. Ik schuifel naar het bed en ga voorzichtig op zijn bed zitten. Hij volgt elke beweging die ik doe, en ik wordt een beetje zenuwachtig van hem. Ik probeer zo ver mogelijk van hem vandaan te zitten. 'Ik heb geen besmettelijke ziekte ofzo.' Hij grinnikt over zijn eigen grapje en ik rol met mijn ogen. Hij schuift dichterbij. En daarmee bedoel ik dus: tegen me aan. Dan gaat hij met zijn mond naar mijn oor en fluistert: 'Girlfriend.' Ik voel een rilling over mijn ruggengraat lopen. Hij bijt zachtjes op mijn oorlel en staat op. 'Ik ga alvast naar beneden.' En laat me verdwaast achter...

BIJNA HONDERD READS!!!!!🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉 Omg ik ben super blij!! (Weeral...😉) Maar nogmaals bedankt voor de reads en stemmen.🙃 *Ahum* slijmbal *ahum*. Maar ja dat was het.

Xxx mij.