Paarden, jongens en veel liefde

13

Ik hoor het deuntje van mijn telefoon uit mijn handtas komen. Ik zoek snel mijn telefoon en kijk wie me belt. Fiona... Ik excuseer me bij de tafel en loop snel naar buiten. Ik druk op het groene icoontje en houd de telefoon aan mijn oor.

'Hallo Fiona, wat is er?' Vraag ik.

'Hey Juul, ik heb de laatste tijd gezien dat jij en Misty best wel een goeie band krijgen. Maar ik ben nu bij haar en het gaat niet goed... Ik denk dat het koliek is... Ik heb de dierenarts ook al gebeld en die kwam er meteen aan. Dus ik weet niet zeker of Misty dit gaat halen, want ze is al best wel oud. Ik heb het ook maar pas ge-.' Ik druk Fiona weg en loop snel naar binnen.

Ik ga achter Jason zijn stoel staan en fluister in zijn oor: 'Kan je me alsjeblieft naar de manege brengen? Misty is ziek...' Jason kijkt me aan en knikt.

'Sorry maar er is iets tussen gekomen.' Zegt Jason terwijl ik mijn spullen pak. De familie knikt en eet dan verder. Ik snap hun... Eten is véél belangrijker. We vragen de jassen aan de bediende, en trekken onze jas snel aan. We lopen snel naar de auto en ik hoor het geluidje van een auto die open gaat. Ik stap in en doe mijn gordel vast, met Jason die hetzelfde doet aan de bestuurderskant. Ik kijk even naar Jason die geconcentreerd naar de weg kijkt. Zijn donkere haren zitten in model. Maar als ze niet in model zitten vind ik het mooier. Wacht, wat denk ik wel niet..?

'Bedankt Jason.' Zeg ik zachtjes en leun met mijn hoofd tegen het raam aan.

Hij kijkt me even snel aan. 'Voor wat?' Vraagt hij.

'Dat je me wilt brengen naar Misty. En dat je je daarvoor je etentje wilt stoppen.'

Hij grinnikt zacht. 'Ik vind het net zo leuk als jij. Dus ik breng je met plezier.'

'Vind jij het ook niet leuk?' Vraag ik me luidop af.

'Ja, het is super saai...'

We lachen allebei even snel. En kijken elkaar aan. Na een paar seconden draai ik mijn hoofd weer. En hij ook, anders zouden we gebotst zijn...

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Ik stap snel de auto uit en ren naar Misty haar stal. Als ik hijgend bij haat stal aangekomen ben, kijken Fiona en de dierenarts Mark me blij aan.

'Ze is nog niet helemaal beter, maar de kans om dood te gaan is er niet meer.' Zegt Fiona blij. Ik ren de stal in en kniel bij de liggende Misty neer. Ik aai haar blij over haar hals. Ze is nog een beetje nat van het vele zweten,  maar dat kan me niks schelen. Ze is beter! Ik glimlach en leg mijn hoofd op haar hals.

Ik had weer inspiratie. Dus ik dacht laat ik maar snel een hoofdstukje uploaden! En volgend hoofdstukje wordt de p.o.v. van Jason! Ja ja je hoort het goed. Ok wtf... Maar dat dus. Vergeet niet te stemmen en te reageren, desnoods reageer je bij elke schrijffout die ik heb gemaakt. Dan kan ik ze gelijk verbeteren ;).

Xxx mij. 😌