Paarden, jongens en veel liefde

12

Jason zijn familie begroet me vriendelijk. Ik plak een nep-glimlach op mijn gezicht en begroet hun ook. Ik heb hier echt geen zin in...

'Kay kan elk moment komen, hij heeft me net een berichtje gestuurd.' Deelt Maria mee. Iedereen knikt.

'Ik moet nog even naar het toilet.' Fluister ik in Jason zijn oor. Hij knikt en ik loop naar het toilet toe. Ik doe mijn ding en doe de deur van het toilet open. Tenminste dat probeer ik... Ik kan de deur niet verder open doen dan vijf centimeter. Ik doe de deur wat harder open. Opeens hoor ik een geluid. Sinds wanneer maken deuren geluiden..? En néé het is geen piepgeluid. Ik doe het nog eens. Nu hoor ik iets wat lijkt op een kreun.

'Wil je even geduld hebben..? Ik probeer mijn schoenen uit te doen.' Zegt de stem aan de andere kant van de deur.

'Jason, waarom moet je je schoenen opeens uit doen..? Kan je misschien niet even stoppen met je schoenen uitdoen en mij uit het toilet laten gaan..?' Vraag ik. Ik hoor zacht gegrinnik aan de andere kant van de deur.

'Zoals u wenst mevrouw.' Ik probeer nog eens om de deur open te doen en nu lukt het. Ik kijk in een paar geamuseerde ogen. 'Kay, aangenaam.' Hij steekt zijn hand uit. Ik kijk raar naar hem, dit is toch gewoon Jason... Ik rol met mijn ogen.

'Jason, serieus. Je bent echt niet grappig hoor.' Zeg ik geïrriteerd.

'Ik doe helemaal niks.' Hoor ik achter me. Ik schrik en draai om. Huh, wat..? Er zijn twee Jasons? Ik kijk vol ongeloof naar beide jongens. De jongens liggen helemaal in de deuk. 'Haha, ik zie dat je mijn broer al ontmoet hebt.' Kind, hoe dom kan je zijn... Het is een tweeling... Maar wacht! Dat betekent dat er twee ''Jasons" zijn... Fml...

Ze liggen inmiddels op de grond en komen niet meer bij. Ik kijk raar naar ze, stap over ze heen en loop naar de woonkamer. Ik ga zitten op de bank probeer mee te volgen met het gesprek die de familie. Ik knik maar een beetje en doe alsof ik precies weet waar het over gaat. Niet dus... Even later komen Kay en Jason ook aan met een rood hoofd en er stromen nog steeds tranen over hun wangen van het lachen. Wanneer ze mij zien beginnen ze weer al keihard te lachen. Heel de familie kijkt me raar aan, en dan weer terug naar Kay en Jason. Kijken mij aan, kijken naar Jason en Kay. Het lijkt net alsof ze een tenniswedstrijd volgen. Ik negeer hun blikken en blijf geïrriteerd naar Jason en Kay kijken. Ik rol met mijn ogen. Wanneer ze weer uitgelachen zijn; zegt Kay dat we kunnen gaan.

We zijn aangekomen bij een luxe restaurant. Hoeveel geld hebben die mensen wel niet..? Wanneer we binnenkomen, nemen de bedienden onze jassen aan, en wijzen ze onze tafel aan. Dit wordt zo gezellig. Not..

Halloooootjes, nog een hoofdstukje. Het is saai, maar ja. Ik ben de laatste tijd echt inspiratieloos... Zoals ik in de mededeling had gezegd. Ik heb een nieuw boek 'Het was toen vakantie' ik zou het leuk vinden als jullie een kijkje nemen naar het boek. En ik wil graag een Q and A doen. Dus als je vragen hebt voor mij of voor de personages van het boek. Zet zr in de reacties.

Xxx mij😘