Paarden, jongens en veel liefde

9

We zijn bij het restaurant aangekomen. Het ziet er super duur uit. Jason is super snel de auto uit gegaan op zoek naar een wc. En mensen op de parkeerplaats kijken hem raar aan. Tja, boontje komt om zijn loontje. Zo gaat dat spreekwoord toch..? Blijkbaar zat ik met een rare glimlach op mijn gezicht want Maria vraagt waarom ik moet glimlachen. Ik zeg dat ik gewoon een binnenpretje heb en dat ik alvast naar binnen ga. Als ik binnen ben hang ik mijn jas op en loop naar de wc. Ik blijf voor de deur van de mannen-wc staan.

'Jason? Ben je eh, klaar.' Ik word rood, dit is zo ongemakkelijk. Ik blijf even staan maar ik krijg geen antwoord. Hij zal me wel niet gehoord hebben of zo. Ik leun tegen de muur van de gang aan. Hopelijk is hij bijna klaar... Ik pak mijn telefoon en kijk naar mijn Instagram. Na een paar minuten komt Jason de deur uit, hij is een beetje rood.

'Eh, hoi...' zegt hij en hij wordt nog roder. 'Eh, zullen we naar de rest gaan?' Oké dit is echt vreselijk. O nee, NEEEEEEE! We moeten ook nog eens terug... Haha. Ik heb een idee. Z'n zus kan toch ook bij haar echtgenoot op schoot..? Ik begin te grijnzen.

'Eh Juul..? Je bent echt heel eng op dit moment...' Ik schrik op uit mijn gedachten.

'Haha, dankje...' zeg ik sarcastisch. 'Maar Jason?'

'Ja?'

'Ik heb een idee.' Ik leg het uit aan Jason.

'Ja, dat is een goed idee! Geen ongemakkelijke rit meer!' Hij doet zijn handen in de lucht en gaat raar beginnen te dansen. Mensen die langskomen kijken hem raar aan.

'Eh, ja, oké... Je kan stoppen...' Hij stopt met dansen. Weet je waar ik nu achter kom..? Jason doet echt raar hier. Doet dit restaurant iets raars met Jason? Hij is zo... minder irritant... Ik mag hem op dit moment wel. Alleen op dit moment! Ik bedoel, hij is wel knap... Heel knap. Maar hij is irritant. Behalve nu. Oké! Je snapt m'n punt.

'Juul? Ben je klaar met staren..? Ik vind het een héél klein beetje eng worden.' Ik knik maar. 'Maar gaan we terug? Straks denkt mijn familie dat jij het aan het afmaken bent.' Hij knipoogt. What the fuck..? Oké ik neem alles terug over wat ik van hem dacht. Ik kijk hem met een raar gezicht aan en loop snel door. Ondertussen zoek ik naar de tafel waar Jason's familie zit. Ik heb hun al gauw gevonden en loop er snel heen met Jason achter me aan. Als ik aankom bij hun tafel kijkt iedereen ons heel, -tja hoe moet ik het zeggen...- raar en pedofiel-achtig aan. (A/N ik weet dat dat geen bestaand woord is... Maar dikke, vette pech!😛) Jason en ik kijken elkaar aan met zo'n wat-is-dit-blik. Ik glimlach naar iedereen en ga zitten. En toen... Was er een lange stilte... Heel lang. Ik schraap mijn keel. Dat had ik beter niet kunnen doen want iedereen kijkt me heel raar aan. Ik glimlach nogmaals en kijk weer op de kaart.

•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•

Ik zit in de auto met een rare grijns op mijn gezicht. Ja, ja mensjes, ik zit niet bij Jason op schoot! Nu zit Elise op Harry zijn schoot. Ik had het voorgesteld en ze vonden het goed. Ze keken me wel raar aan. Maar dikke, vette pech. Ik hoop dat ik het goed gespeeld had. Van dat vriendinnetje zijn gebeuren. Nu zeg ik iedereen gedag en ga weer in de auto zitten. Jason gaat op de bestuurdersstoel zitten. Hij start de auto en kijkt me aan.

'Sorry voor vandaag. Ik hoop dat we niet al teveel van deze "uitjes" meer gaan doen.' Zegt hij

'Geeft niet. Maar om eerlijk te zijn, ik hoop het ook.' Ik grinnik. Hij rolt met zijn ogen.

'Normaal hebben we twee auto's maar mijn broer is er nu mee weg.' Hij rijdt de lange oprit af en slaat de goeie kant op.

'Oh.' De rest van de rit was stil. Het was nog een beetje ongemakkelijk na alles wat er vandaag gebeurd was. Even later stopt hij bij mijn huis en we stappen uit. Ik loop mijn voortuin in en hij loopt me achterna. Ik steek mijn sleutel in het deurgat en draai hem open. Jason leunt met zijn arm tegen de deurpost.

'Vandaag was echt gewoon de ongemakkelijkste dag van mijn leven.' Zegt hij en hij grinnikt.

'Je bent niet de enigste.' Ik grinnik ook.

'Maar omdat het toch al zo ongemakkelijk is. Kan er vast nog wel iets bij toch..?' Ik kijk hem niet-begrijpend aan. Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd.

'Slaap lekker en tot morgen.' Hij loopt weg en zwaait nog even snel. En hij laat me weer blozend achter.

Sorry ik had echt geen inspiratie dus het is echt een super random en raar hoofdstuk geworden. Maar jaaa... Oké ik heb niks meer te zeggen. 😁

Xxx mij.💝