Ξένοι ή...μήπως και όχι;

Κεφάλαιο 4

5.30 το απόγευμα
Άκουω το τηλέφωνο μου να χτυπά και τρέχω να δω ποιος είναι...Λεει ένα νούμερο αλλα δεν το ξέρω.Το σηκώνω και...

"Παρακαλω;"είπα με περιέργεια.

"Έλα Μαρίνα ο Άλεξ είμαι!"Αχ με πηρεε!

"Οο γεια σου"του ειπα έτοιμη να φωνάξω από τον ενθουσιασμό μου.

"Λοιπόν σε πήρα για να σου πω που θα συναντηθούμε"

"Ωραία πες μου!"

"Θες το Σάββατο βράδυ να πάμε στο καινούργιο μπαράκι που άνοιξε στην πλατεία;"

"Εμ..ναι δεν έχω πρόβλημα!"

"Ωραία να είσαι έτοιμη στις 9 θα περάσω να σε πάρω..Θύμισε μου την οδό του σπιτιού σου."

"Σοφοκλέους 56"

"Αα λιγο πιο πίσω από εμένα μένεις.Μια χαρά.Λοιπόν θα τα πούμε αύριο.Φιλια"

"Εντάξει ββ"

Αχ είμαι τόσο χαρούμενη που θα βγω μαζί του!Είναι το πρωτο μου ραντεβού και δεν ξερω πολλα απο αυτά.Θα πω στην Ισμήνη να περάσει απο το σπίτι αυριο το πρωί να με βοηθήσει λίγο στα βασικά!Ας την πάρω τηλέφωνο.

"Ισμήνη μου"

"Γεια σου bae!Τι κάνεις;"

"Καλά είμαι εσυ;"

"Καλα"

"Λοιπόν αύριο το βράδυ θα βγω με τον Άλεξ και θέλω βοήθεια"

"Τελικά θα βγειτε εε;Τελεια"

"Μπορείς αυριο το πρωί να περάσεις από το σπίτι;"

"Ναι φυσικά.Στις 11 είναι καλα;"

"Ναι καλε"

"Ωραία τα λεμε"

"Οκκ"

Ουφφ.Δεν μπορώ να κοιμηθώ!Σκέφτομαι συνέχεια τι θα γίνει με τον Άλεξ.Λες να μου τα ζητήσει;Να με φιλήσει;Πφφ...Δεν ξέρω!Πρέπει να είμαι όμορφη για να τον εντυπωσιασω!Αχ είναι τόσο υπέροχος.Δεν μπορώ να τον βγάλω καθολου καθόλου από το μυαλό μου.Δεν το περίμενα να κανω κατι με τον Άλεξ.Αλλα ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ.Και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος.

Είναι 10.15 και σε λιγο θα έρθει η Ισμήνη.Πρέπει να σηκωθώ να φάω τίποτα γιατί γουργουρίζει η κοιλιά μου.Πηγα στην κουζίνα και ήταν εκεί η μαμά μου.