Stalker

Κεφάλαιο 13

Κοιταξα τον Αλεξανδρο και τον Ικαρο που κητωνταν κατω στο πατωμα. Ηθελα να τρεξω και να τους συνεφερω, ομως ο Λεκι θα το εκμεταλλευοταν. Τον σημαδεψα με το ραβδι μου και προσπαθησα να τον ακινητοποιησω, ομως το απεφευγε συνεχως. Επρεπε να βρω ενα σχεδιο ωστε να τον αιφνιδιασω και του επιτεθω. Αυτος προσπαθησε να μου πεταξει φωτιες και ευτυχως τις απεφευγα με τους ελιγμους μου. 

"Δεν μπορεις να τα αποφευγεις για πολλη ωρα, καποια στιγμη θα σε σκοτωσω" ειπε ο μαγος Λεκι

"Αν νομιζεις πως θα εγκαταλλειψω τοσο ευκολα το βασιλειο μου εισαι βαθια γελασμενος..." ειπα και του ξαναεπιτεθηκα

"Παραλυση" ειπε ο μαγος Λεκι και με ακινητοποιησε μεσα σε μια κιτρινη σφαιρα

Ενιωσα το σωμα μου ανυμπορο, το κεφαλι μου αρχισε να ποναει και η οψη του μαγου θολωνε σιγα σιγα. Εκλεισα τα ματια μου και ψελισα << Δωσε μου δυναμη Αρωνια>>. Τοτε ενα πρασινο φως με βοηθησε να ανακτησω τις δυναμεις μου και μπορεσα να συλλαβω το σχεδιο που θα σκοτωνε τον Λεκι.

Η κιτρινη σφαιρα εσπασε και γω επεσα στο πατωμα αναμεσα στα αγορια. Μισοανοιξα τα ματια μου και ειδα τον μαγο που στεκοτανε λιγα εκατοστα μακρια μου. 

"Τωρα ηρθε το τελος" ειπε ο μαγος και με σημαδεψε με το ραβδι του

"Σωμφωνω... ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!" ειπα και σηκωθηκα 

Τον σημαδεψα με τα χερια μου και σχηματιζοντας μια γαλαζολευκη δινη του επιτεθηκα. 

Τον σκοτωσα!

Εμεινα αρκετη ωρα πανω απο το πτωμα του χωρις να πιστευω πως του πηρα την ζωη. Εκανε πολλα ασχημα στον λαο μου, ομως ενιωθα τυψεις που τον σκοτωσα. Με μια κινηση του χεριου μου ανοιξα την πορτα και φωναξα τα παιδια. Επρεπε να βρω εναν τροπο για να συνεφερω τον Αλεξανδρο και τον Ικαρο. 

"Εχω θεραπευτηκες ιδιοτητες στη μαγεια μου" ειπε η Ελεανα και αμεσως τους γιατρεψε

Μολις ανοιξαν τα ματια τους και με αντικρυσαν χαμογελασαν.

"Τον σκοτωσες;" ειπε ο Αλεξανδρος

"Ναι γλυκιε μου, τον σκοτωσα, εισαστε πλεον ελευθεροι" ειπα περηφανα

"Να στησουμε μια γιορτη προς τιμην σου" ειπαν ταυτοχρονα ο Μαρκος και ο Καρλος

"Εχω να κανω κατι τελευταιο" ειπα και πηγα προς το πτωμα του Λεκι

Περασα το χερι μου πανω απο το νεκρο σωμα του και αυτο εγινε σταχτη. Δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να ξαναγεννηθει. Φυσηξα τις σταχτες και εξαφανιστηκαν.

Το ιδιο βραδυ κιολας στηθηκε στο παλατι μια μεγαλη γιορτη προς τιμην μου. Ειχε μαζευτει ολο το βασιλειο και εγινε μεγαλο γλεντι. Τους ειχα πει οτι θα τους βοηθουσα να ξεφορτωθουν τον μαγο και μετα θα εφευγα. Ηθελα να γυρισω πισω στην οικογενεια μου. Βεβαια, η αληθεια ειναι πως με θεωρουσαν την βασιλισσα τους και ηθελαν πολυ να μεινω, ομως νομιζω πως το σωστο θα ηταν να γυρισω πισω.

Οταν το γλεντι ελαβε πια τελος και γυρισα στο τεραστιο βασιλικο μου δωματιο, αποφασισα να κανω ενα μπανιο για να χαλαρωσω απο την τοσο εντονη ημερα. Καθισα στην μπανιερα και τα αρωματικα ελαια σε συνδυασμο με το ζεστο νερο ταξιδευαν το μυαλο μου. 

"Εισαι πολυ ομορφη οταν χαλαρωνεις" ειπε ο Αλεξανδρος και γω τρομαξα που τον ειδα ξαφνικα μπροστα μου

"Πως μπηκες εδω μεσα; Με κατατρομαξες" ειπα εγω και προσπαθησα να καλυψω το σωμα μου με τα χερια μου

"Εχει και τα πολυ καλα της η μαγεια αγαπητη μου βασιλισσα" ειπε ο Αλεξανδρος

"Γιατι ηρθες;"ειπα αυταρχικα

"Γιατι σε θελω..." ειπε και εσκυψε να με φιλησει

"Θελω να γυρισω πισω" ειπα

"Τωρα πια ανηκεις εδω μαζι μας, εισαι η βασιλισσα μας και εγω δεν μπορω να ζησω μακρια σου" ειπε 

Σηκωθηκα απο την μπανιερα και ο Αλεξανδρος κοκκινησε στη θεα του γυμνου κορμιου μου, λες και δεν το εχει ξαναδει... Τον πλησιασα και του ξεκουμπωσα το πουκαμισο.

"Κανε με να μεινω..." του ειπα και εκεινος με επιασε δυνατα απο την μεση και με πεταξε στο κρεβατι  

"Εισαι δικη μου και δεν θα σε παρει ποτε ξανα κανεις απο μενα" ειπε και μου εκανε ερωτα ολο το βραδυ

Αποφασισα να μεινω και να δοιηκησω το βασιλειο με την βοηθεια του Αλεξανδρου και του Ικαρου. Κατα καιρους τα βραδια, οταν ερχοταν στο μυαλο μου η Ελλαδα και η Αγγλια με επιανε μια μελαγχολια και μια νοσταλγια και δεν μπορουσα να κοιμηθω... 

Η καινουργια μου ζωη κυλουσε ηρεμα και δεν υπηρχαν διαταραχες ουτε στο παλατι ουτε στο βασιλειο. 

Ημουν μια ευτυχισμενη και ερωτευμενη Βασιλισσα.

                                                                ΤΕΛΟΣ