Saplantı

Çatı Katı

Evet acemi olduğum için bölümleri kısa tutuyorum. Ilerleyen zamanlarda elbette açılacak, anlayışınız için şimdiden teşekkür ediyorum.

Taksiden indik. Elimi bu süre zarfında hiç bırakmadı arada bana bakıp gülümsüyor korktuğumu biliyordu. Eliyle bir binayı gösterip ofislerinin olduğunu söyledi ve tersi istikamette yirmi adım falan attıktan sonra eski fakat şirin bi binanın kapısından girdik. Merdivenleri çıkarken bana işinden bahsetti arada üzerine başa basa "neymiş bakalım benim sirketimin adı " diye kendince ortamı yumuşatmaya çalışıyordu ve aklınca onu dinleyip dinlemediğimi ölüyordu. Bende artık cevap verebilecek kadar çenem açılmıştı. Apartmanda çıkacak merdiven kalmayınca cebinden anahtarını çıkarıp karşımızda duran tek kapıyı açtı. Allahım bu görüp görebileceğim en güzel yerdi o zaman için. Çatı katı. Ufacık bir holden direk odanın ortasına geçiyorduk yerlerde ve yangın çıkarma ihtimali olmayan heryerde küçük mumlardan vardı. Dışarda hafif yağmur yağarken pencereye düşün yağmur damlaciklarinin çıkardığı o ses beni buyulemisti. Aslında amacı beni direk yatağa atmakti tabi her erkeğin ilk düşündüğü şey. Ben büyülenmiş aptal ergenler gibi etrafıma hayretle bakıyordum. Şimdi anlıyorum ne kadar basit olduğunu sadece bir yatak bir ısıtıcı yemek yapmak için duvarın yanında bir tezgah ve geri kalan her yerde aptal mumlar. Beraber oturup kendimizden bahsetmeye başladık bana bekar olduğundan falan bahsetti kimliğini gösterdi hatta. 24 yaşında Erzurumlu o an için aklımı başımdan alan Istanbul beyfendisi. Kimliklerimizi cuzdanlarimiza koyduk ve o geceyi konuşarak geçirdik. Beni dinlediğini bek düşünmüyordum aklı yapmaktaydı sanırım ben kaçtıkça daha fazla yaklaşıyordu ve Evet sonrası malum.