Giriş 1/

226 123 38
                                    

İki yıldan fazla bi süreçtir birlikteydik ama adını koymamış , yada koyamamış gibiydik çok sevdigimin farkında olsam da bu derecesine yani ölümüne demek abartısız olmaz bağlandığımın farkına varamamıştım aramız iyi , kötü bir durumda sallanır dururdu gideçegini hiç tahmin etmedim gittmzdi ama gitti.

Günlerden cuma her cuma gibi bugünde camiye gideçekti hafta içi okuldan dolayı pek görüşemezdik farklı okularda okurduk ve hiç bir zaman boş derslerimiz denk gelmezdi o sebepten dolayı her cuma derse geç kalaçagımı bilsem dahi onu beklerdim o günde bekledim geç geldi ama geldi yüzü asıktı yanımdan geçti gitti hiç birşey söylemeden böyle bir durum ilk kez oldugundan dolayı fazlasıyla şaşırdım şimdide camiden çıkmasını beklemeliydim yani ben kendimi sorumlu hissetim sebebini bilmeden asla gidemezdim uzun sürdü çıkması hemde çok herzamankinden çok ama sonunda çıktı yine hızlıca yanımdan gittmeye megileniyordu sertçe durdurdum kafasını kaldırıp bana baktıgında çok mazlum ve çaresiz bakıyordu ağzında çıkan iki kelmeyi hafızamın içinde bulunan bütün hüçrelere işledim adeta iliklerim boşaldı "Seni İstemiyorum" hayatımın en can alıcı günüydü sebepsizce üstelik koskoca iki yılı iki açınaçak kelmeye sığdırarak gitti arksından baka kaldım inanamamıştım aklım donmuş gibi bi hal aldı
O günden beri kendimi hiç toplayamadım derdimi kimseye anlatamıyor odama geçip en kuytu köşesinde sabaha kadar mırıldanıyordum yazmayı hiç sevmesemde içimde zamanla biriken düşünçeler içimi harabeye çevirdi yazmak istedim yaşadıgım onsuz gecen her anı yazmak istedim .
O günden bu yana yaklaşık 1 ay geçti evimizin arka sokagında bulunan kırtasiyeden bir not defteri aldım ve hissetigim içimde barındırdıgım tüm enkazı işledim.

İçimde'ki EnkazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin