İçimde'ki Enkaz

2/

01.01.2011 tarih atıp yazdıgım ilk deneyimdi gece saat 00.00 gibiydi normalde asla geç saatlere kadar uyumamak yapmazdım lakin iki aydan fazladır sabahlıyorum

Onsuz Kalbim ,adeta aklıma meydan okuyordu
Güvensizlik o yaşlar İçime İlmik İlmik özenle yapılmışcasına işlemişti
Etrftaki Kalabalıga Boş Ve yüzü harabeye dönmüş yıkık dökük bi duvarı incelercesine baka kaldım ,
zaman aleyhime işliyor ben ise herşeyin farkında ama konuşmaya gerek duymuyor gibiydim ...
normal sıradan belkide benim icin yaşantıdan dahi sayılmayan bi yaşantım vardı düşe kalka kendi başıma yanlış yapa yapa
Doğruyu bulma çabalarım vardı
Alıp karşısına gözlerime baka baka yanlışları anlatan bi annem vardı
Oysaki söylemek için çok geç kaldığının farkında bile değildi
Yapma yanlış dediği ne varsa ben çoktan yapmıştım!
Her gözlerime bakıp dogruyu gösterme cabasını gördükce içim yanardı
Her ne dediyse canlanırdı gözümde nasihatları bir tokat gibi yapışırdı
Suratımın üstüne !
İçim , içimi kemirir dururdu üstüme yüklenen taş duvarların altında ezilir gibiydim söyledigi iki kelmenin altında harçanırdım kendimi mahvetmek pahasına uyumaz uyumak istesem dahi yapamazdım uykularım tutmaz , gözüm ise iki aydır gram uykuyu tatmaz oldu.