İçimde'ki Enkaz

17/

  Aslında artık bana tuhaf , tuhaf bakan sıkıcı gözlerden sıyrılmak istiyordum seviyordum deli gibi demek taribi cazipse eger deli gibi seviyordum zaten nasıl sevmezdim ki huzur oydu:

  Huzur onun Boyun Kökünde Mışıl , mışıl uyuyor Gibiydi
Bir hafta belkide daha fazla bir sürçte sık , sık üzerine üstelik boynuna tüm şişeyi dökmek hedefiymiş gibi boşaltırdı
Lakin ben düyadaki tüm parfüm kokan şişelerin hedefi oymuş gibi üzerine devrilse dahi vucudundaki derisine yapışmakta olan kokusunu onca üst , üste hiç sıkılmadan ... sıkılan koku içinde tanırdım .
Metrelerce , uzağımda olmasının hiçbir faydası yoktu çünkü
Ne kadar uzak olsada aynı düyada nefes alıyor olmamız bil yeterdi bana
-onu gördügümde yüzümde hiç bir tebesüm olmasa dahi ki bu mümkün değil fakat bazen beni üzüyo , içimde deli çığlıklar atan bi ton çocuk bulunurdu
Sanki yarış varmışcasına tutuşurlardı çıglık atmaya
Ve bazen çılık bile degil fırtınalar kopardı...kelebekler degil de tüm güzelikler içime hucum etmiş gibi huzur kaplardı kalbimi
Görmem yeterdi çünkü
Çok severdim kendisini
Ona zarar vermek mi ??
-asla
Canını asla yakmak istemezdim lakin bazen oluyordu işde kendimi firenliyemez ve atardım boynunun köküne cok hızlı atladığım icin oluçak ki ne kadar yapılı ve güclü olsada düşerdi bazen yere
Bilyorum ki o hızla yere çakılması sonucunda birçok kez canı yandı lakin bana hiç yansıtmazdı... ben biliyordum ama , gülüyordu işde ki zaten o yeterdi
Yanında olmam da olmam da ayrı. ayrı güzeldi uzakta özlerdim ki zaten özlemkte bi ayrı güzel ,, yanında ise doyamazdım bakmaya bakışlarım belki hiç bir anlam ifade etmez ama aslında buram buram tüm bedenim haseti ona
Gülüşüne , kokusuna aşıktım
İçme çektikce huzur kaplardı bedenimde buluna hücreleri
kokusuna aşıktım cünkü ; o benimdi...
Damarlarına bulunan kana kadar benimdi!!
    Ama benim di işte geçmiş zaman eki kulanarak yazdıgım her kelmeye kin kusmak istercesine afalandım geçen zaman sanki tüm kötülükleri aleyhime kulanıyordu dayan diyipte arakmdan gülüyor gibiydi hayat .
  Öyle olmak bi yana böyle bir durumun yanından teget dahi gecmese bilinç altıma işleyen lanet kanımı her damlasına kadar emekteydi bu his aşkın ta kendisi ölümün diyer adı ve zehrin tarifi gibi birşeydi.