DEV ADAM'IM

-4- (1/2)

*Multi Barış*

Beren'den

   Dün tüm gün Baran'a trip atmıştım. Okul çıkışında bana bir koli çikolatalı süt alıp, olay büyümesin diye öyle yaptığını söyledikten sonra da özür dilemiş ve bende dayanamayıp tribi bırakmış sütlerimi içmeye başlamıştım.
Zengin kankanın da hali başka oluyor be.
   Barıştıktan sonra o Dev Adam'ı nerden tanıdığını sormuştum. Tamam aynı okulda olabilirler ama Baran çok arkadaş canlısı biri değildi. Benle nasıl arkadaş oldu onu da anlamış değilim hala.

"Barış benim ev arkadaşım minik kuş." Baran'ın söyledikleriyle şok olmuş bir şekilde ona bakmaya başladım. Tamam Baran'ın ailesinden ayrı bir evde yaşadığını ve bir ev arkadaşı olduğunu biliyordum ama arkadaşının kim olduğunun muhabbeti hiç geçmemişti. Ah hadi ama öyle bir çocukla mı yaşıyordu.
   Hâla bir tepki vermediğimi fark edince boğazını temizleyip konuşmaya başladım.

"Ay sen o Dev'le aynı evde mı yaşıyorsun Baran'ım? Bak o seni de yer ha ben gördüm dün kaç tane tost istedi." Benim bu halime küçük bir kahkaha atan Baran'a gözlerimi kısıp bakmaya başladım. Ciddiydim o Dev Adam benim Baran'ımı yerdi.

"Ya minik kuş abartma istersen. Düşündüğün gibi biri değil Barış."

"Ay ne düşünücem ben onu pis kaynakçı."

"Tamam minik kuş düşünme hadi gidelim bak zil çaldı."
   Baran'ın peşinden sınıfa çıkmaya başladım. Ders Biyolojiydi ve hoca gerçekten çatlaktı. Geçen ders uyudum diye on saat konuşmuş hepimizi hayattan bezdirmişti. Konuşmaya devam ederken çalan zili duyunca da sen göreceksin diyip sınıftan çıkmıştı.

Neymiş o orda boşa mı ders anlatıyormuş o bizim iyiliğimizi istiyormuş bizse nankörlük yapıp dinlemiyormuşuz. Yahu senin sesin çıkmıyor ki dinliyelim, ilk iki sıradan sonra ses gelmiyor. Zaten bildiğim bir konuydu ben de gece alamadığım uykumu alıyordum. Manyak kadın. Ders bitiminde kendimi hızla lavaboya attım. Kabinde işimi hallederken tuvaletin kapısının açılma sesiyle birlikte gülüşme sesleri tuvalette yankılandı.

"Ya kızım görmeniz lazımdı kafamı bir kaldırdım 12-c deki Baran kızı atmış omzuna götürüyor. Kızda zavallım sadece sırtını yumrukluyor çocuğun." Kızın sözlerinden sonra tekrar bir kahkaha tufanı koptu.
   Bense sabırla onları dinliyordum. Kahkaha tufanı bitince başka bir kız konuşmaya başladı. Bu seferkinin sesi o kadar inceydi ki kulaklarımı kapatmamak için kendimi zor tuttum.

" Kızım var ya tüm okul bunu konuşuyor. Baran'ın kızı sırtlamasının sebebi de Barış'mış biliyor musunuz!"
  
   Bu seferkinin üzerine hepsinin ağzından bir şaşkınlık nidası koptu. Hayır bende burda iyice kaptırdım kendimi. Tam kabinin kapısını açıp çıkacakken bu sefer ilk konuşan kız tekrar lafa atladı.

" Hangi Barış? Basketbol kaptanı olan mı?"
   Aha anlaşıldı dev adamımızın boyunun sırrı.

"Ta kendisi! Barış'la yeni kız kantinde kavga ederken gelmiş Baran. Sonra da kızı sırtlayıp götürmüş."

"Barış mı kavga ediyormuş? Yok artık o ki maçta karşı taraf defalarca faul yaptığında bile kavga çıkarmayan biri ne olmuş olabilir de kavga etmişki."

   Ulan ne çok seveni varmış be bu çocuğun da. Yine kalbinden çıkmak için bir hamle yapıcaktım ki bu sefer daha önce duymadığım bir ses konuştu. Kesinlikle konuşan bir sesti herneyse.
  
" Aman ne olucak gelir gelmez sarmıştır çocuğa herkes gibi zavallıcık. Hayır Barış okuldan birine bakacak olsa ben varım yani ona mı kaldı."
  
   Kızın bu ukala cevabına kafasında uydurduğu saçma düşüncelere daha fazla dayanamayıp hızlıca kalbinden dışarı attım kendimi.
 
   Bir tanesi sarışın olmak üzere üç kafa bana döndü. Onların şaşkın bakışları eşliğinde ellerimi yıkadım ve yandan aldığım peçeteyle ellerimi kurulurken onlara döndüm.

" Kızlar o küçücük beyninizle sizi ilgilendirmeyen konularda teori üretmek zor olmuyor mu?"
  
   Tam öndeki kız konuşacakken elimi kaldırıp onu susturdum ve tekrar konuşmaya başladım.

" Ya da durun bir sorum daha var. O karpuz büyüklüğündeki kafalarınızın içindeki beyinlerinizin ikinci aydan sonra gelişiminin durduğunu daha önce hiç kimse mi fark etmedi?"
  
   Az önceki kız yine tam ağzını açmış konuşacakken yine lafa atladım.
 
" Ah ya da vazgeçtim siz ve fındık büyüklüğündeki beyninizin uydurduğu saçma düşünceleriniz umrumda değil."

   Hızlı adımlarla kapıya yürüdüm , tam kapıyı açmak için kapı koluna uzanmıştım ki arkamı döndüm.

"Hah bide o Barış okuldan birine bakıcak olsa bana bakardı diyen hanginizdi."
   Sorum üzerine beyaz tenli siyah saçlı bir kız bana doğru bir adım attı.

"Bendim canım bir sorun mu var ?"

   Kızın kendinden emin tavrı üzerine konuşmadan bir kaç saniye onu bir inceledim.

" Barış sana bakmadan önce sen bir kendine bak da bıyıklarınla gözlerimizi bozmaktan vazgeç."

   Cümlem biter bimez hızla tuvaletten çıktım.
   Sınıfa girdiğim sırada zil çaldı. İnsanların saçma sapan düşünceleri yüzünden güzelim tenefüsü de yemiştim.

Canlar ne zamandır bölüm gelmiyor üzgünüm. Wattpad'de bir sorun çıkıp duruyordu 3. Bölümün tamamını yayınlayamıyordum. Neyse umarım artık düzelmiştir. Bölümün devamı en kısa zamanda gelicek inşallah. Öpüyorum hepinizi 😽😽