Охид толгойгоо нийлүүлэн хүйтэн шалан дээр хэвтэх бөгөөд Тэхи гэдэсний таталт хийнэ.
Охид,"Долоо..............Найм"
Жүхён,"Яваарай яваарай" Тэхи газар толгойгоороо унан ёоолохтой зэрэгцэн Жүхён ч бас уулга алдана.
Тэхи амьсгаадсаар "За болиёоо угаасаа турхаасаа өмнө эндээ үхчих юм шиг байнаа" Охид бүгд дор бүрнээ чимээгүй бодолд дарагдан хэвтэх байдлыг Тэхи эвдэж:
"Үхэхийхээ өмнө гутрана ч гэж юу байхав тэртээ тэргүй би чинь угаасаа сайхнаараа төрцөн амьтан юм чинь" Охид түүний үгэнд инээлдэн хэвтэхэд хаалга дуугаран гаднаас ахмиг настай нэгэн ах орж ирэн тэднийг нэгэн өрөөнд оруулав.Өрөө хонгилыг бодвол цэлгэр том цэвэрхэн байсанд охид баярлаж байсан ч битүүхэндээ айдастай байлаа.
"Та нар энд үйлчилгээ үзүүлнэ хэрвээ эсэргүүцвэл 90 сая төгрөгөө авч ирээд эндээс явж болно" гэсээр өрөөнөөс гарав.Охид одоо л нэг болсон явдлыг санан нэг нэгэнрүүгээ том нүдлэн харна. Сонюүл буйдангаас босон "Ер нь бодоод байсан чинь энэ бүхэн чамаас болсон байнашд Жүхёнаа"
Жүхён,"Би яаасын?"
"Юу яаасын гэж?Чи л өөрөө хүмүүсийг ууя ууя ууя гээл уруу татаад байсаншд"
Жүхён нилээн бухимдсаар, өвдгөө дэрлэн хэвтэх Тэхид хандан "Бос бос босооч хурдан бос" гэж хашигчсаар өрөөний голд зогсон
"Тэгвэл байшдээ тэ би нэг юм хэлчий за Хэн ер нь та нарыг Нохой Гахай Тахиа Илжиг шиг уу гэсийн.Хохчино.За."
"Өө за би илжиг үү тэ? "Сонюүл элгээ тэврэн зогсох Жүхёнруу ойртоход Наён
"Охидуудаа одоо хэрэлдэх цаг биш шдээ хамгийн гол нь одоо яаж эндээс гарах талаараа л бодоцгооё л доо" Жүхён Сонюүл хоёр нэг нэгэнрүүгээ муухай харсаар Жүхён буйдангийн ард Сонюүл Тэхи болон Мүёнтой нэгдэн буйдан дээр сууж харин Наён нааш цааш холхино.Жүхён буйданг налангаа "Хөөе ингэхэд үйлчилгээ үзүлнэ гэж яг яах юм?"
Сонюүл инээмсэглэн,"Чи ийм юм мэддэггүй юму нэг ёсондоо айл гэр цэвэрлэхийг чинь үйлчилгээ үзүүлнэ гэдэг байхгүюү" Жүхён буйдангийн цаанаас толгойгоо цухуйлган "Айн тэгээд бид нар гэр орон цэвэрлэх юму?"
"Нэгэнт баасанд хутгалдсан бол дараагын баасанд хамтдаа" Наён хуруугаараа тэдэнрүү заан хэлэхэд Жүхён ярвайсаар
"Юу вэ? Тэгээд бүүр жорлон цэвэрлэх юму?"
Хаалга онгойн саяны ах 6 н залуу дагуулан орж ирэв.Охид тэднийг гайхсан харцаар харан сууна.Мэддээж толгойн үзүүүрээс хөлийн ул хүртэл брендээр гангарсан учираас л тэр.
Тэдний нэг нь буйдан дээр суун охидыг ажиглахад бусад нь ч хана налсаар харна.
" Миний дэлгүүрийг шатаасаанд юуны өмнө талархал илэрхийлчихье" .Буйдан дээр суух нэг нь хэлхэд Сонюүл шилээ зүүнгээ
" Ахаа бид нарыг үнэхээр уучлаарай тэр өдөр........"
" Намайг битгий ах гэж дууд би чамаас хамаагүй дүү "
Сонюүл," Тэгвэл бацаанаа бид нар ......... "
" Юун бацаан хэнийг бацаан гээд байгаа юм?"
Жүхён буйдангийн араас өндийн босож:
" Ёооё чи чинь одоо ямар тэнэг юм бэ?Ах гэхээр ах биш гэж уурлаад дүү гэхээр дүү биш гэж уурлаад?Ядаж нэрээ хэлээч эргүү тэнэгээ"
" Чи сая намайг тэнэг гэснүү? " тэрээр буйдангаас босон Жүхёны өөдөөс алхахад тэдний нэг нь гараас нь татан:
" Тэгэхээр бид өөрсдиийгөө таниилцууля намайг Жон хусог гэдэг харинн тэд бол Пак Жимин Бён Бэкхён Марк Ким Тэхён"
Жүхён урдаа байх залуурруу дохин "тэгвэл энэ бүдүүлэг тэнэгийг"
"Энийг харин Жон Жонгүг гэдэг юм."
Жонгүг буцан буйдан дээр суун:
"Тэгэхээр та нар 3 хоногын дотор 90 сая төгрөг авчир.Хэрвээ үгүй бол бидэнд үйлчилнэ ойлгомжтой юу" гэсээр хаалгааны зүг алхангаа "Хэрвээ зугтах оролдлого хийх юм бол та нар л хохирношүү Би хаа байгаа газраас чинь олж чадах ххүчтэй хүн" гэсээр хаалга саван гарлаа.
Мүён,"Одооо яахуу?"
Наён тэдэнрүү харан "ямар ч гэсэн 3 хоногын дотор 90 сая төгрөг олохдоо л олно."
YOU ARE READING
Рэкет
Fanfiction90хоногын хугацаанд тэр хөвгүүдийн боол болж хийж үзээгүй ажилуудаа ямар нэгэн аргаар хийцгээ.