Emily
Een kleine windvlaag van buiten glipte de kamer binnen waardoor het raam een beetje open waaide. De gordijnen bewogen lichtjes met de wind mee.
Ik voelde Jason's arm strak rond mijn middel.
Ik keek toen een paar zonnenstralen de kamer binnen straalden.
Ik kon buiten een paar vogels zachtjes horen fluiten. Ik draaide me om en lag nu met mijn gezicht tegenover Jason's gezicht.
Mijn ogen scande over zijn gezicht.
"We moeten opstaan." zei ik terwijl ik keek hoe hij deed alsof hij nog sliep.
Hij lag stil en hoopte dat ik zou opgeven.
Ik blies in zijn gezicht, hopend voor een reactie of een soort van frustratie.
In plaats daarvan bleef hij liggen, met nogsteeds zijn hand strak rond mijn middel.
Ik likte aan zijn gezicht. Geen antwoord.
Ik kneep zachtjes in zijn wang. Geen antwoord.
Ik probeerde alles, ik kneep zelfs in zijn kont. Geen antwoord.
Ik zuchtte en staarde naar het plafond.
Ik belsloot om op zijn buik te gaan zitten. Met allebei mijn benen aan beide zeides van hem.
Dat trok eindelijk zijn aandacht.
Een grijns vormde op zijn liggen maar zijn ogen bleven gesloten.
Zijn handen waren onderweg naar mijn heupen maar ik stopte ze en plaatste zijn handen boven zijn hoofd.
Hij opende zijn ogen en trok een wenkbrauw op, verrast door wat ik deed.
"Wat doe je?" Vroeg hij. Zijn ochtend stem gaf me kippenvel.
"Ik probeer je wakker te maken."
"Ik ben wakker."
Zijn ogen scande over mijn gezicht. Hij bestudeerde elk stukje en stopte bij mijn lippen. En een glimlach groeiden op zijn lippen.
"Je bent echt freak." zei hij voor de grap, waardoor ik moest lachen.
"Je weet dat je het leuk vind."
"Ja heel leuk." zei hij terwijl hij recht kwam om me een kus te geven die ik ontweek.
"Dat mag je niet doen."
"Waarom niet?"
"Ik wil je kussen, aleja het liefste nu."
"Wat als ik jou niet wil kussen?" Zei ik uitdagend. Hij fronste zijn wenkbrauwen.
"Pester" zei hij met een pruillip.
"Dus?"
"Dus? Ga van me af."
Ik probeerde van hem af te gaan maar hij trok me terug op zijn schoot.
"Het was een grapje."
Ik lachte, hij is zo schattig.
"Ik wil je niet kussen." Zei ik terwijl ik al zijn kusjes ontweek.
"Dan is dit de eerste keer dat je daar problemen mee hebt." fluisterde hij in mijn oor. Een glimlach verscheen op mijn lippen.
Ik gaf bijna in
"Vandaag is vandaag." zei ik zachtjes.
Hij zuchtte gefrustreerd. Hij zag er zo schattig uit als hij zijn zin niet kreeg.
Vanbinnen was ik de hele tijd aan het lachen.
Hij is zo dramatisch.
Ik deed mijn armen rond zijn nek en plaatste zachte kusjes over heel zijn gezicht.
Zijn nu vrije handen bewogen naar mijn heupen.
Zijn ogen waren nu dicht, maar ze schoten open wanneer hij mijn lippen niet meer voelde.
"Waarom stop je?" Vroeg hij.
"We kunnen zo niet voor altijd blijven"
"Waarom niet?"
"Ik heb honger" zuchtte ik dramatisch.
Hij zuchtte en ging recht zitten terwijl ik confortabel op zijn schoot bleef zitten.
Ik deed mijn armen weer rond zijn nek terwijl hij opstond. En ik plaatste een grote kus op zijn wang.
"Jaja ik snap het, je houdt van me" zei hij terwijl hij lachend met zijn ogen rolde.
Hij lachtte toen ik heb bleef kussen.
Hij wou een kus?
Ik gaf hem wat hij wil.
En meer.
"Ik ga je op de grond laten vallen" zei hij lachend terwijl hij zijn grip op zijn heupen loste.
Maar ik gaf niet op.
Ik draaide zijn gezicht maar mij en plaatste een kus op zijn lippen.
En toen wist ik dat we nog lang niet zouden ontbijten.
Jason's armen waren rond mijn middel en hij duwde me lichtjes tegen de muur. "Douche met mij." Zei hij ineens.
Ik gaf hem een rare blik, ik kon niet geloven wat hij vroeg.
"Wat?" Vroeg ik.
Hij sloot zijn ogen en schudde zijn hoofd nerveus.
"N-niks ik had het niet mogen vragen, vergeet het maar." Stotterde hij.
Het was raar om Jason zo nerveus te zien.
De Jason mcCan was nooit nerveus, en nu kwam dat door mij.
Hij deed zijn armen van mijn middel weg. Het leek alsof hij zichzelf beoordeelden omdat hij dat net vroeg.
"Oké." Ze ik.
Ik nam zijn handen en plaatste die terug rond mijn middel, waar ze thuis hoorden.
"Oké wat?" Vroeg hij verward.
"Ik douche met je." Zij ogen vergrootte.
"Het moet niet als je niet wil...ik w-wil niet dat je je ongemakkelijk voelt."
Ik wist niet dat er jongens bestonden die er echt iets om gaven hoe meisjes zich voelde in sommige situaties.
"Het is oké." Ik greep de onderkant van zijn T-shirt en tilde die over zijn hoofd.
Wat vinden jullie?
