Hoofdstuk 4

47 3 0
                                    

Langzaam kroop de schim verder de hond achter haar volgde laag bij de grond terwijl er een zachte grom uit haar keel opwaaide. De kleine hand van het meisje vleide neer op de kop van de hond ''Koest Schaduw'' fluisterde de stem zacht terwijl ze verder liep naar het huis een paar meter van de bewaker vandaan knielde ze neer en haar hand vond weer de kop van de hond. De spieren van de herder spande zich onder haar hand terwijl ze wachtte op haar teken ''Je weet wat je moet doen meid'' de herder vloog als een pijl uit een boog en stortte zich op de bewaker, al voor de bewaker goed en wel een kreet had kunnen uitdrukken had de vliegensvlugge teef zijn nek al doorgebeten. Het kleine meisje liep naar de hond en de dode bewaker toe, even gaf ze een schopje er tegenaan ''Nu heb je niet zulke praatjes meer hé!'' lachte ze en snel fouilleerde ze de man en pakte zijn wapen. Met voorzichtige Ninja Pro Footsteps liep ze het gebouw in de pakjes brandde in haar zak. Het meisje schrok van de moordlustige ogen die opeens voor haar gezicht opdoemde en de ijzeren loop die ze tegen haar gezicht voelde drukken. Een smerige hand werd strak om haar mond gelegd waardoor er even alleen een zacht gegorgel uit haar mond leek te komen in vorm van een protest. Schaduw had een trap gekregen en een pijltje prijkte uit haar vacht. Nijdig verzette het kleine meisje zich tegen de grote man achter zich, ze werd dicht tegen de vreselijk smerig ruikende man, de geur kon ze niet plaatsen een vermenging tussen oude kaas en zweetsokken dacht ze, aangedrukt en voelde zijn lippen tegen haar oor. De dranklucht bereikte haar eerder dan zijn woorden maar waren nog half niet zo misselijkmakend. 'Geef die pakjes maar aan mij Nessárose' fluisterde de mysterieuze man.

Verschrikt opende ik mijn ogen het zweet stond metersdik op mijn voorhoofd maar dat was niet waarvan ik Black Pearl geschrokken was, zonder dat ik het doorhad was ik aangewend mezelf ingedachte Black Pearl te noemen waarneer ik bezig was met het Misterie over Callicios en het boek wat ik nu al 3 dagen geleden gevonden had in de bibiotheek en al zo vaak gelezen had.. En nu was ik wel degelijk bezig geweest met het misterie. Het land in mijn droom was duidelijk Callicios en de plek waar het zich afspeelde was duidelijk het kasteel van Koning Carlos.. En de man en het meisje, Nessarosse hij had haar Nessarosse genoemd de naam van mijn verloren gewaande zusje.. Ik wist het niet meer, ik moest weten wie die man was. En wat mijn zusje met dit alles te maken had, Volgens de klok was het pas 6uur en ook nog eens zaterdagochtend. Langzaam stapte ik uit het bed, het laminaat was koud onder mijn blote voeten en ik zocht mijn pantoffel. Waar lagen die verdomde dingen? Ik zuchte zachtjes en liep toen maar blootvoets naar beneden.

----------------------

Sorry dat het zo lang duurde erg druk geweest met school enzovoorts

CaliciosWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu