Calicios

Hoofdstuk 1

Ik hoorde de opgewonden stemmen van groep 6 van basisschool de ster al. Langzaam opende ik de deur en de leerlingen gingen meteen weer op hun stoel zitten. ''Goedemorgen Kinderen'' zei ik rustig en liep naar binnen, natuurlijk sloot ik de deur achter me. Meteen liep ik door naar het bureau en ging daar zitten. Met een vluchtige blik op het plaatje onder me met foto's en namen van de kinderen kwam ik erachter wie de brutaalste van de klas was ''Ga zitten Niels!'' zei ik streng tegen de roodharige jongen die nog steeds op zijn stoel stond en mij met open mond aangaapte. Met een diepe blos op zijn wangen ging hij zitten ''Ja juf...'' begon hij maar stopte, hij wist mijn naam natuurlijk nog niet. ''Ik ben Juf Pearl, jullie mogen mij zo noemen,  maar jullie mogen me ook gewoon Pearl noemen'' zei ik vriendelijk. Welkom op de ster juf Pearl hoorde ik van allerlei kanten in de klas mompelen. ''Goedemorgen klas'' zei ik op die vriendelijke schooljuf toon, ik grinnikte zacht in mijzelf dit had ik altijd het ergste gevonden die monotone vriendelijke stemmen van mijn eigen juffen ,maar ja het leek wel te werken de klas was rustig ''Ik zal proberen jullie namen zo snel mogelijk te leren, maar ik ben nooit goed geweest met namen, ik ben al blij dat ik er nu een ken, hé Niels?'' zei ik en knipoogde naar de jongen en weer werd hij zo rood als zijn haar. Ik wist wel dat ik zo'n jongen niet mocht plagen en al helemaal niet zo nu ik lerares was, maar soms kon ik het niet laten. ''oké we beginnen met Taal les'' zei ik en hoorde de luide protesten terwijl ik ze probeerde stil te krijgen schelde een meisjes stem boven alle stemmen uit ''Vertel eerst wat over uw zelf juf! en lees wat voor ofzo! ”. Ik keek richting de stem die bij een meisje met lang blond haar vandaan kwam ''Hoe heet jij?'' vroeg ik rustig. Het meisje dat net nog zo’n grote mond had gehad werd nu verlegen en keek naar de grond ''Marja juffrouw'' zei ze zo zacht dat ik haar amper kon verstaan. ''oké Marja, je hebt gelijk we zullen wat kletsen'' zei ik en vertelde hun wat over mezelf en leerde hun namen een beetje. Een halfuur voor het eind van de les liet ik ze opruimen. ''We gaan nog even Engels doen!'' zei ik abrupt en begon voordat ze konden protesteren aan het eerste stukje van California Girls van Katy Perry, ''I know a place, Where the grass is really greener, Warm, wet and Wild. There must be something in the water'' zong ik zacht en grijnsde de klas toe ''Vertaal dat eens Niels!'' de jongen begon te stamelen en had er duidelijk moeite mee. Dat was ook logisch zoveel Engels hadden ze nog niet gehad dus vertaalde ik het voor ze ''Ik ken een plaats waar het gras echt groener is. Warm, nat en wild. Er moet gewoon iets in het water zitten'' zei ik zacht ''Ik ken zo'n plek'' vervolgde ik rustig. Ik keek de kinderen bijna allemaal afzonderlijk aan ''Calicios'' ik bleef even stil alsof ik niet verder zou gaan vertellen. Maar toch ging ik verder ''Mijn geboorteland ik kan nu nog niet geloven hoeveel avonturen ik daar beleefd heb'' zei ik en zuchtte dromerig alsof ik er echt weer aan terug moest denken. Overal om me heen hoorde ik gemompel en de kinderen mompelde vertel, vertel maar alleen Niels en Marja zeiden het echt verstaanbaar. Ik liet een diepe zucht horen ''Oké ik zal jullie nog even vertellen over 1 van mijn avonturen in Calicios'' zei ik en zette zo mijn plannetje in gang.

Zoef, Zoef het geluid was zacht maar hoorbaar voor een geoefend oor. Maar dit was deze wachter duidelijk niet. Alhoewel hij wat dacht te horen voordat zijn ogen wegdraaide in hun kassen en alles zwart werd ,nog zwarter dan het tot nu toe was geweest in deze donkere nacht. Al snel had de tweede wacht hetzelfde lot ondervonden en lagen beide wachten bewusteloos op de grond terwijl een zwarte schaduw zich via de schaduwen van de bomen over het binnen erf van het kasteel verplaatste. De schaduw schuifelde onhoorbaar verder en klom bijna zonder enige moeite tegen de muur op. Black Pearls, want die was het, ogen schoten rond terwijl ze aan het touw hing op zoek naar dat raam. Na even zoeken vond ze hem een open raam, Will had het goed gedaan. Black Pearl glipte naar binnen. En liep gelijk door naar het wapenarsenaal waar een lange jongen met sluik rood haar op haar wachtte ''Heb je ze'' fluisterde Black Pearl zacht .De jongen knikte en bij een flauw schijnsel van zijn zaklamp liet hij al de speren zien. Black Pearl knikte ''doe je lamp uit'' beval ze hem en opende de deur zodra de desbetreffende lamp uit was. Black Pearl en Will slopen met de wapens de gang in. Opeens knipte de lamp aan ''Wie is daar!'' barste een stem uit het niets