Hoofdstuk 2:
Ik startte mijn motor op, het luide geronk hoorde ik boven de muziek uit. Het was kwart voor 8 en ik moest om acht uur op school zijn aangezien ik nog wat moest voorbereiden.3 weken was ik nu op basisschool de Ster en ik was helemaal ingeburgerd en elke dag vertelde ik het laatste half uurtje wat over mijn 'avonturen' in Calicios. Ik glimlachte al om het idee dat ik zo weer zou moeten aan het eind van de dag .Bijna de hele nacht had ik wakker gelegen bedenkend wat het nu weer zou zijn. Het was ook absurd niet alleen de kinderen raakte steeds meer in de ban van het mysterie om Calicios zelfs ik. Soms moest ik mezelf gewoon vertellen dat Calicios verzonnen was. Voordat ik het wist was ik op school. Ik zette mijn rode motor aan de kant en deed mijn helm af. Terwijl ik de school binnenliep begroette ik wat docenten en Niels. Hij zou me helpen met de voorbereidingen want het was van zijn spreekbeurt. Ik glimlachte naar hem ''Goeiemorgen Niels'' zei ik rustig en keek naar hem hij stond duidelijk op mij te wachten ''Kunt u me helpen met deze slingers ophangen juf?'' ik pakte de slingers aan van ridders en jonkvrouwen in de middeleeuwse stijl. Hij hield het duidelijk over de middeleeuwen en had er aardig wat werk van gemaakt, Een halfuurlang tot de anderen kwamen hielp ik hem, hij had zelfs samen met zijn moeder koekjes gebakken. Tijdens de spreekbeurt luisterde ik aandachtig en ruimde ondertussen mijn bureau wat op. Opeens lag daar een brief 'Voor Pearl Cheastday' stond er met blokletters op, van wie zou dat zijn? Terwijl ik piekerde over de brief gaf ik les. Ik had meer dingen fout dan mijn leerlingen. Zo ging het niet dus liet ik ze een kwartier eerder opruimen. Drie kwartier voordat ze naar huis mochten zaten ze dus al klaar zonder boeken of iets. Tijdens de rommel van hun had ik de brief geopend en nu nog piekerde ik over wat erin stond. coördinaten alleen coördinaten. Terwijl ik door piekerde hoorde ik het gezeur van de klas om hun nog meer te vertellen over Calicios. Ik knikte, hier had ik toch de hele nacht naar uitgekeken? Maar nu had ik er niet zo'n zin in .Ik wou zo snel mogelijk naar huis, om die coördinaten te checken.
Koning Carlos de koning van Calicios liep met machtige driftige stappen naar de kamer van zijn zoon. De wachters voor de deur gooide hij bijna aan de kant en met vuisten zo groot bonkte hij op de deur, het geklop klonk als het getetter van olifanten zo hard ''Will!'' de koning ging verder met driftig kloppen op de deur van zijn zoon. Will had net Allyschia zijn spierwitte duif losgelaten met een briefje voor Black Pearl hij moest zich inhouden om het raam niet met een klap te sluiten maar rustig dicht te doen. Hij sloop naar zijn bed en ging er op zitten met Ninja Pro Footstepps zoals je het kon noemen ''Ja Vader?'' zei hij met beheerste stem. Koning Carlos gooide de deur open ''Zoon, waar is Allyschia zij kent het land hiernaast beter dan mijn postduiven'' donderde zijn stem ''Allyschia Vader, ehm ze is er niet op het moment'' zei hij. Koning Carlos keek zijn zoon verbijsterd aan ''Naar wie? naar wie stuur jij informatie geheime informatie!'' de koning deed steeds een paar stappen dichterbij. Will moest nadenken ''Nee vader ik stuur stiekem liefdes briefjes naar de dochter van Hertogin Evalyn'' Will keek blozend naar de grond dit was een leugen maar ik kon vader toch niet vertellen dat ik samen met Black Pearl tegen zijn dictatuur spande? Koning Carlos knikte ''Mijn zoon is verliefd, wat prachtig'' zei hij en liep weg. Opgelucht haalde Will adem, daar was zijn vader gelukkig ingetrapt hij was er niet achter gekomen. Hij knikte tevreden en wenste Allyschia een goede reis in gedachte.
JE LEEST
Calicios
FantasyEen jonge vrouw op zoek naar haar zusje in een wereld die alleen hoort te bestaan in de spinsels van haar eigen fantasie