Calicios

Hoofdstuk 6

'Goedemorgen Juf Pearl' riep Niels die achter me aan kwam rennen. Verrast keek ik op, het was vroeg voor een leerling op school, en vooral voor een laatkomer. 'Goedemorgen Niels' zei ik met een glimlach. Ik had het boek in mijn tas waardoor de tas heel erg zwaar was geworden. 'Zal ik Uw tas dragen juf?' Niels ogen waren gefixeerd op mijn aktetas. Ik lachte zachtjes 'Nee hoor Niels' hij leek wat teleurgesteld, omdat ik hem het eerst best had willen laten dragen. Zolang ik hem daar een plezier mee deed, daar was dan toch niks mis mee?? Maar nu zou ik waarschijnlijk vragen krijgen waarom de tas opeens zo zwaar was. Ik liep voor hem uit. Na even zoeken naar de juiste sleutel opende ik het klaslokaal en ging ik zitten aan mijn bureau en Niels aan zijn tafeltje. Ik zette mijn tas neer 'Is er iets Niels?' vroeg ik zacht, ik keek hem aan. De roodharige jongen schudde snel zijn hoofd. En ik vroeg maar niet door. Maar hij zag er slecht uit. Ik pakte wat na kijk werk wat ik nog moest doen en Niels pakte zijn boek. Na school zou ik zijn ouders bellen voor een gesprek. Weer schoot het idee dat het boek een grap was van de kinderen door mijn hoofd. Met Niels en Marja aan het hoofd. Zulke grapjassen waren het ook. Ik dacht even na, het zou ook geen kwaad kunnen om hun oude leraar Frans van der Steg eens te bellen. Ik had zijn nummer hier ergens, ik kon altijd bellen als ik er niet uitkwam, had hij gezegd tenminste.. De bel ging en de andere kinderen stroomde langzaam binnen. We begonnen met rekenen. Het was een genot om die kinderen met al hun ijver over hun moeilijke breuken te zien buigen. Gedreven door de zin dat ze een beter mens van zichzelf konden maken. Ik liet ze aan stuntelen en hielp hier en daar kinderen. ik behandelde nog even werkwoorden met ze en wat engels. Een halfuur voor het einde van de les keken ze me van boven hun boeken afwachtend aan. Lachend maakte ik een gebaar dat ze op konden ruimen. Vannacht had ik besloten dat ik meteen die Old Joe, Cole Turner en Titania in het verhaal zou betrekken. En de eeuwige jacht van Black Pearl op die drie. 'Oké jongens, het is weer tijd' zei ik lachend. Ik had nog niet bedacht wat ik zou vertellen. Maar hoogstwaarschijnlijk zullen de woorden vanzelf in me stromen. Ik ging op mijn bureau zitten en begon mijn verhaal.

Black Pearl keek gefascineerd maar met een lichte irritatie naar de drie opspoor posters. De meest gezochte criminelen in heel Callicios. Old Black, Cole Turner en als laatste het jonge meisje met haar herder. Het meisje dat was vernoemd naar de Godin der feeén. Titania..langzaam liep Black Pearl naar buiten haar witte paard was al gezadeld en de dorpelingen weken uit een terwijl ze op haar witte hengst door hun heen stoof. Het bos waar ze in reed sloot donker om haar heen. Het zwarte kasteel doemde voor haar op en des te sneller ze ging des te verder weg het leek. Ze liet de wite hengst een sliding stop maken. Er was maar een manier om in het kasteel te komen. Met een noodgang vloog ze op een dikke eik af. Ze hoopte dat het haar aarzeling niet zou voelen want dan zou het haar dood worden. Het liet alleen mensen zonder angst door. Snel opende ze haar ogen, ik ben niet bang herhaalde ze in haar hoofd. De eik sloot zich om haar heen en weer stormde ze richting het kasteel, ditmaal kwam het donkere gevaarte dat je een naar gevoel gaf alleen wel dichterbij. Hoe kon Will daar in vredesnaam wonen? Opeens begon haar paard te steigeren. Met een klap raakte Black Pearl de grond en voor ze het wist werd ze geplet door een groot gewicht. Snel rolde ze onder het lompe wezen weg en vloog overeind. Met een simpele beweging had ze haar zwaard in haar hand. De tegenstander voor haar was een wild zwijn maar met de afmetingen van een draak. Bovenop zat een man, meteen herkende Black Pearl de knappe man van de Wanted posters 'Cole Turner'Het wilde zwijnachtige monster sprong weer op haar af en Black Pearl stak verdedigend haar zwaard omhoog. Het massieve monster sprong er vol in en het gekraak van botten klonk als een afgrijselijk gegil door in haar oren. Maar met een beetje aan moediging van zijn meester bleef het monster overeind. Black Pearl keek op naar de jongeman, de beruchte Cole Turner leek helemaal niet zo gevaarlijk daar hoog en droog op het giga zwijn. Maar zoals de Wanted signs al zeiden was dat alleen maar schijn. De jongeman sprong van het zwijn door zijn zwarte cape leek hij neer te dalen in slow motion. Voordat hij de grond raakte verdween hij in een bol van zwarte lichtjes. Hij ging er vandoor! Ze wou hem wel volgen maar het enorme zwijn blokkeerde haar weg. Black Pearl gromde zachtjes en vloog op het zwijn af 'Aan de kant!' ze stak het zwaard op de plek waar het hart bij een gewoon wild zwijn hoorde te zitten maar het monster bleef staan. een massieve poot plukte haar van de grond en smeet haar tegen de boom aan. Een snijdende pijn en het gekraak van boten liet haar realiseren dat er iets niet goed was. Verduft bleef ze tegen de boom aan liggen. De dreiging van het grote zwijn dat steeds dichterbij kwam wel voelend, maar ze kon er zelf niks aan doen. Opeens stond er een kleine gestalte voor haar 'Koest Trectro' zei de gestalte voor haar, het was een lage stem, een kinderstem nog maar. De gestalte keek om 'Gaat het?' vroeg het meisje met de ooglap

 

----------------------------------

Oke mensen ik wil proberen wekelijks te updaten maar daar heb ik alleen de motivatie toe als mensen me aansporen dus hup hup lezen en reeageren xd als je wil asjeblieft