27 oktober 2016 was het zover. Om 7u00 moesten we in het UZ Gent zijn. Nadat we de opnamepapieren getekend hadden mochten we naar de afdeling gaan. Ik lag in k12 op de 4e verdieping op de afdeling Shortstay waar ik normaal gezien 1 nacht moest verblijven.
Ik kreeg een éénpersoonskamer omdat er geen andere meer vrij waren dus ik was blij. We moesten nog wachten want ik stond er pas om 11u op. Ik moest mijn ziekenhuishemdje aandoen en in bed gaan liggen. Rond 10u15 kwamen ze me halen. Ik was een beetje zenuwachtig en ik mocht mijn bril ophouden omdat ik slechtziend ben.
Ik moest wachten op de bedhold voor ik geopereerd werd. Ze hadden geprobeerd een infuus te prikken maar dat lukte niet. Na een halfuur kwam prof. Monstrey om mij af te tekenen en hij vroeg of ik zenuwen had en ik zei: "ja, een beetje". Ik vroeg na hij afgetekent had wat mijn littekens gingen zijn en ik kreeg 2 grote littekens van mijn oksel tot het midden van mijn borstkast. Na in totaal ongeveer 1u op de bedhold te hebben gewacht kwamen de anesthesisten wat vragen stellen en namen ze me mee naar de operatiezaal. Ik moest op se tafel gaan liggen en ze hadden direct een deken op mij gelegd. Mijn bril hadden ze op de PACU (waar je ontwaakt en geobserveerd wordt) gelegd. Ze hadden de monitoren aangesloten en ze zeiden direct dat ik een kalmeringsmiddel nodig had. Dit hadden ze dan direct ingespoten en hierdoor werd ik rustiger. Ik kreeg zuurstof en ik as gewoon direct weg.
Ik werd wakker om 14u30 en ik voelde een druk die ik wel vaker had. Ik wist niet dat ik geopereerd was en ik keek naar beneden en toen dacht ik ah ja juist ik ben geopereerd. Ik probeerde me zo goed en snel mogelijk wakker te krijgen. Ik had niet veel pijn en ik vroeg dus ook geen pijnstillers. Na 2u mocht ik naar de kamer. Ik voelde me goed en ik was blij dat het eindelijk gebeurt was.
Ik had last van de drains, maar voor de rest voelde ik me goed. Ik heb dan eindelijk iets mogen eten. Ik had 1 boterham gegeten, meer kreeg ik niet op. De verpleging kwam vaak in de nacht checken of alles goed was. Ze kwamen de drains checken, tempratuur en het zuurstofgehalte in mijn bloed. Ik heb niet goed kunnen slapen. Om 8u00 kwam het ontbijt en weer had ik 1 boterham gegeten. Ik had pijn en kreeg pijnstilling. Rond 11u00 kwam de dokter langs een assitent van Monstrey. Ik mocht eindelijk het resultaat zien. Hij deed het verband omlaag en ik schrok... hij zei dat het er niet zo goed uitzag en ik waarschijnlijk met spoed geopereerd moest worden omdat er een bloeding onder zat. Ik moest nuchter blijven en ik werd rond 17u opgehaald. Ik was aan het wachten op de bedhold en ik had zoveel stress want ik wist niet wat er ging gebeuren. Er kwam een assistent naar mij en hij zei dat er een andere spoedoperatie was tussengekomen en het tot in de nacht ging duren. Ik werd dan terug naar mijn kamer gebrachr en het werd uitgesteld naar zaterdag. Ik had heel veel pijn want de zwelling zat al tot mijn borstbeen. Als ik mijn hoofd draaide deed het pijn.
Ik kreeg veel pijnstilling waaronder tramadol. Hier was ik heel misselijk door geworden en ik voelde me er niet goed door. Ik moest ook nuchter blijven dus ik kreeg geen ontbijt en middageten. Ik werd rond 11u meegenomen naar de PACU waar ik moest wachten omdat de bedhold niet open is op zaterdag. Ik was al een uur aan het wachten en ik vroeg wanneer ik geopereerd ging worden. Ik voelde me nog steeds niet goed van die pijnstiller. Ze zeiden dat het nog langer ging duren omdat ze een patient terug moesten openmaken. Ik werd dan in een box gezet waar ik tv kon kijken. Mijn mama mocht ik opbellen zodat ik gezelschap had. Toen kwamen weer de anesthesisten en werd ik meegenomen naar de OK. Deze keer was ik rustiger en heb ik zelfs "slaapwel" horen zeggen. Ik werd nadien wakker op intensieve zorgen omdat de PACU gesloten was om 15u. Ik voelde me heel slecht van de narcose. Ik voelde me suf en heel erg zwak. Na een uur en half werd ik naar het 5e verdiep gebracht waar ik in een andere kamer terechtkwam met een transman die de laatste operatie had ondergaan. Hij was Italiaans dus ik kon er niet veel mee praten. Ik had veel bloed verloren en ze waren aan het overwegen om een bloedzak bij te geven, maar dit hebben ze dan toch niet gedaan. Ik moest iets eten en ik kreeg 1 droog beschuitje. Dit kreeg niet binnen. Ik heb dus niks gegeten. Ik had hoofdpijn. Nadien kwam er super veel bezoek juist het slechtste moment want ik voelde me echt nier goed. Opeens stonden er 9 mensen in mijn kamer die me kwamen bezoeken. Ik heb veel cadeautjes gekregen, maar ik was blij dat iedereen weg was want ik wou slapen.
De volgende ochtend (zondag) kreeg ik ontbijt. Ik bleef me slecht voelen dus ik had enkel een yoghurtje gegeten. De dokter kwam weer langs en zei dat ik nog een nacht moest blijven omdat mijn drains te hard aan het lopen waren. Nadien kreeg ik eindelijk voor de eerste keer warm eten. Ik vond het niet zo lekker, maar het was warm en eens iets anders. Ik kon mezelf al wat wassen en daar was ik blij om want dit had ik nodig. Na wat bezoek is de tijd snel voorbij gevlogen en was het avondeten er al. Ik at zoals gewoonlijk weer 1 boterham.
Maandag! Eindelijk mocht ik naar huis. Ze hebben de drains er uitgehaald en daar had ik echt bang voor, maar het was enkel een vies gevoel. Na het ontbijt en middageten mocht ik vertrekken naar huis.
In het volgend hoofdstuk zal ik wat foto's plaatsen.
