Bir Kahve Ve GökElZey

Uyuşturucu Yazarı İle Kahveli Sohbetler☕

Röportör: Merhabalar güzeller güzeli yazar ve onun sihirli elleri. Öncelikle, ilk başlamak istediğim soru şu ki; bize kendinizden bahseder misiniz? Sizi tanımak isteriz.

Röportaj veren: Ben 15 yaşında kitap okumayı ve yazmayı deli gibi seven biriyim. İzmir'in Ödemiş ilçesinde yaşıyorum. Yazdıklarımı birilerinin fark etmesi adına burada yazmaya başladım.

Röportör: İzmir kızları güzel derlerdi de, sizi görünce anladık ne kadar güzel olduklarını. Bu istek size nasıl geldi? Bir anda, ben yazacağım deyipte mi başladınız yoksa, daha önceden beri mi yazıyordunuz?

Röportaj veren: Çok teşekkür ederim öncelikle. O sizin güzelliğiniz. Her zaman yazarlara özenmişimdir. Onların kendi hayal dünyalarını bir başkasınin sevmesi bana çok güzel geliyor. Bende kendi hayal dünyamı beni okuyanlara ve okuyacak olan güzel insanlara açmak için yazmaya başladım. Zaten wattpad'de uzun zamandır varım. Ama önceden yazmayacak kadar küçüktüm. Ama ilk zamanlar yazdığım amatır bir kitabım var. Hala duruyor wattpad'de.

Röportör: Kimi yazarlar, önceden yazdıkları yazıları kaldırıyor kalemine güvenemeyip. Sizi bu konu hakkında tebrik etmek istiyorum. Pekâlâ, gelelim bir diğer soruya. Kitabınıza ait bir renk olsaydı, bu hangi renk olurdu? Ve neden?

Röportaj veren: Kesinlikle gri olurdu. Baran, uyuşturucunun bataklığına doğmuş biri ve simsiyah bir karakter. Irmak ise sıradan bir genç kız. Ve o da beyaz bir renk. Ve beyaz kalmak adına verdiği çabalar onu daha da beyaz yapıyor. Biraz siyah, biraz beyaz olunca ortaya Gri çıkıyor.

Röportör: Beyaz ve Siyah'ın birbirine karışıp, ortaya çıkardığı bu muazzam hikâyeyi de senin bizlere paylaştığın kadarıyla okumak kalıyor bize. Pekii, hiç bırakmak istediğin bir an oldu mu? Yapamayacağını düşündüğün? Ne engel oldu eğer varsa?

Röportaj veren: İlk kitabım da olan kötü anlatımımı fark etmem beni üzdü. Ve kurgumun basitliğinden tıkandığım yerde yazmayı bıraktım. Ama yapamayacağımı düşündüğüm bir an olmadı. Sadece kendimi geliştirdim ve hala da geliştirmeye devam ediyorum. Ama çoğu zaman beni kimse okumaz, kendimi kimseye açamam korkusu beni engelledi. Ve hala da içimde öyle bir korku bir yerlerde var. Ve dünyadaki tüm insanlara yazdıklarımı okutamadan sanırım bu korku geçmeyecek.

Röportör: Sanırım o korku biz de dâhil olmak üzere tüm yazarlarda en başından beri olan bir şey. Umuyoruz ki hep birlikte atlatırız bu dönemi. Devam edelim, bu yazdıklarınız neye dayanıyor peki? Bir ilham kaynağı var mı?

Röportaj veren: Şu an yazmakta olduğum kitabım bir uyuşturucu karşıtı video izlerken ortaya çıktı. Daha sonra uyuşturucu ile ilgili araştırma falan yaptım. Kurgu öyle ortaya çıktı. İsimleri de çok kez değiştirdim uygun olsun diye. Ama Baran'ın ismi hep aynıydı. Tek kalıcı kişi sanırım oydu.

Röportör: İleride yayınevlerinden teklif gelirse kitabınızı bastırmayı düşünüyor musunuz? Size bu konuda destek olacak kişiler var mı? 

Röportaj veren: Ailem de herkes zaten kitap okuma sevdalısı olduğumu biliyor. Ama arkadaşlarım dışında yazdığımı bilen yoktu. Ailem de yeni yeni öğrendi. Ve hepsinin ilgisini çekti ve mutlu oldular. İleri de teklif gelirse tabiki de bastırmak isterim ama alacak veya okuyucak kişiler ne kadar olur bilemiyorum. Sanırım korkum kitaplarımın rafların arkalarında çürümesi.

Röportör: Ah, böyle güzel bir kalemin çürümesi konusunda sizinle aynı tarafta değilim sanırım. Ben sizin çok iyi yerlere gelmenize canı gönülden inanıyorum. Görüldüğü üzere bir sürü birbirini tekrar eden kitaplar var ve onlar bu kadar fazlaca ilgiyi hak etmiyorken el üstünde tutuluyor. Bu konu hakkındaki düşüncelerinizi almamda bir sakınca var mı?

Röportaj veren: Evet. Wattpad kütüphanem de bir sürü kitabı olan biri olarak söyleyebilirim ki o kadar kötü anlatımlı kitaplar var ki. Belki de benim gibi acemilerdi bilmiyorum. Tabiki de yazabilirler. Peki ya okuyanlar? Onlar neden bunu görmüyorlar. Bunu anlayamıyorum.

Röportör: Kesinlikle bu görüşünüze katılıyorum. Pekii, sizden bu yeni başlayan yazarlarımız için minicik bir tavsiyenizi alabilir miyiz?

Röportaj veren: Asla ama asla yılmasınlar. Eminim bir gün onun yazdıkları için heyecanlanan birileri olacaktır. Bu ben de olabilirim.

Röportör: Çok teşekkür ederim, eminim ki yeni başlayanlar bu güzel mi güzel tavsiyenize umut dolu bakışlarıyla birlikte uzunca yollarında yürümeye devam edeceklerdir. Sizinle röportaj yapmak çok güzeldi. Bu günün ilham kaynağı olduğunuz için tekrar çok teşekkür ederim. Uçsuz bucaksız yokuşta önünüzdeki tüm engellerden başarı ile geçmenizi dilerim. Çiçek kalın.  

Röportaj veren: Teşekkür ederim. Güzel sorularınız ve röportajınız için.

Uyuşturucu kitabının yazarı yagmur-ekin    ile birlikte güzel mi güzel bir sohbet ettik. Onun kaleminden aktarılan yazıların bizi içine çekmemesi için uğraşmak epey bir zordu elbette. Yakın zamanda adminlerimiz yazarımızın kitabı ve sizin için küçük bir özet hazırlayarak konuya hakim olmanızı sağlayacak. Bu zamana kadar bizi ve Uyuşturucu'yu sabırla bekleyin!

Siz de röportaj, kitap tanıtımı, kapak veya afiş tasarımı ya da karakter önerisi istiyorsanız mesaj atmanız yeterli olacaktır.~ -Daffodils.