Normalna czy jednak inna.. [ZAWIESZONE]

Rozdział I

Jestem zwykłą szesnastoletnią dziewczyną z zwykłym imieniem Zosia. Mam brązowe włosy i takiego samego koloru oczy, prawie wchodzące w czarną czerń. Jestem bardzo niską osóbką ale trochę niebezpieczną bo ćwiczyłam różne style walk ale mój wzrost mi praktycznie w ogóle nie przeszkadza. Chodzę do liceum sportowego ponieważ kocham piłkę nożną i też inne sporty w klasie miałam u wszystkich takie sobie zaufanie i nawet ich lubię z wzajemnością oczywiście, oprócz 'Elity klasowej' ale o nich kiedy indziej.

Był to cieplutki poranek. Kiedy wybiła 6.30 obudziłam się. Jak stoczenie się z łóżka to wstanie no to wstałam i zeszłam na dół, żeby zjeść zwykłe śniadanie.

-Zosia, choć na śniadanie bo znowu zabraknie ci czasu i się spóźnisz do szkoły! -krzyknęła moja mama

Taak.. bardzo często się spóźniałam, nie żeby mi to przeszkadzało ale no.

-Nooo doobrze, już idę! -odpowiedziałam.

Kiedy weszłam do kuchni zobaczyłam moją rodzicielkę jak robi kanapki i kiedy mnie ujrzała uśmiechnęła się promiennie. Usiadłam do stołu po czym spojrzałam w stronę salonu. Ujrzałam tam mojego ojca. Był on alkoholikiem, nie miałam zbytnio pozytywnych wspomnień z nim. Zawsze mnie ignorował, zaczęłam od dłuższego czasu myśleć, że nie jestem ich córką. Nie byłam podobna do nikogo, rodzice mieli włosy koloru blond oraz niebieskie oczy, koloru morza i byli oni wysocy a ja niziutka. Wyróżniałam się wszędzie, gdzie tylko byłam gdzieś z moimi 'rodzicami' to wytykali mnie palcami, nie miałam spokoju albo chociaż raz usłyszeć że "Łał! Dobrze to zrobiłaś! Brawo!" nigdy.

Kiedy zjadłam śniadanie, pomknęłam do swojego pokoju się ogarnąć i ubrać. Zdecydowałam że wezmę czarne krótkie spodenki, biały podkoszulek z rysunkiem kota z okrągłymi okularami, mówiłam że kocham koty? Nie? To teraz mówię, ja je po prostu uwielbiam! Dobra wracając do tematu! Wzięłam też moją ulubioną koszule w kratę, która jest czarno-czerwona oraz moja kochaną czarną bandanę. Makijaż zrobiłam lekki, nie lubię się mocno malować jak np. takie puste laleczki z 'elity'..

Blee..

Nie zmieniając znowu tematu ! Włosy postanowiłam zostawić rozpuszczone. Miałam trochę falowane włosy i tak naprawdę tylko to lubiłam w sobie. Długie ciemne włosy, dziwiłam się dlaczego tak bardzo je uwielbiam.. nie wiem, jakieś spaczenie. Otrzeźwiałam i spojrzałam na zegarek, wskazywał 7.20.

-Uff dobra nie jest źle -pomyślałam po czym wzięłam plecak Converse i skierowałam się do wyjścia.

Jak już ubrałam swoje trampki, wyszłam szybko z domu i powędrowałam w stronę szkoły. Miałam do niej około 15 minut normalnym krokiem ale też był skrót przez las, który uwielbiałam. Chodziłam do niego w dzieciństwie, tylko to pamiętam z mojego dziecięcego życia.. było to trochę dziwne że tylko ten las zapamiętałam i nic innego.. Kochałam tą cisze, która tam towarzyszyła więc postanowiłam tamtędy iść.

~~~~~~~~~~~~~~~

Hejoszka! To moja pierwsza książka więc jeszcze to wszystko ogarniam. Wiem może nie być perfekcyjna ale mam nadzieje że się wam ona chociaż troszeczkę spodoba!

Bayo! Do następnego xoxo