"Carla, Mahal kita." Sabi ko kay Carla.
"Espren nagjo-joke ka ba?"
"Mahal kita espren, totoo na 'to. higit pa sa kaibigan."
"Alam mo na man na tomboy ako espren diba?"
"Oo. Pero mahal na kita."
Pumatak ang luha ni Carla.
'I'm sorry Espren." Sabi niya sabay takbo papalayo saakin.
Yan ang huli naming pag-uusap ni Carla.
It's been what? 3 years. And I still love her. Nothing changed.
Wala na akong balita sakanya. Lumayo na siya saakin. Ang sakit lang. Ang gag* ko eh. Bakit ko pa kasi sinabi sakanya.
Hayyy. :( Sana tinago ko na lang. Sana tumahimik na lang ako. Sana nakuntento ako sa pagiging espren lang. Pero hindi eh, Umamin ako.
Kaya tignan mo anong nangyari sayo Joseph? Nagsisisi kasi nilayuan ka niya. BOBO mo kasi eh.
Andito na ako sa America dahil pinetition ako nina Mommy.
I am currently studying here. I took political science. Gusto ko maging lawyer eh.
Siguro, kung nandito si Carla, matutuwa yun eh. Siya kasi ang nagpumilit sakin na maging lawyer. May potential daw kasi ako.
Hayy Carla na naman. Hindi na talaga siya mamawala sa isip ko eh.
Pati nga sa puso ko nakatatak na eh.
Sana, isang araw, magkikita tayo. At sisiguraduhin ko na magiging tayo sa huli.
BINABASA MO ANG
Espren, I Love you. ♥
Ficção AdolescentePaano kung may bestfriend kang Tomboy? Makakaya mo ba? Makakaya mo ba ang temptation? HAHAHA Pero ito, makakakaya mo ba na hindi ma-inlove sa kanya? Babae din naman siya ah. Pwede kang mainlove sakanya. Pero nangako ka sa sarili mo na hindi ka maiin...
