Tanımadığım bir kişiile yola çıkabileceğim konusunda emin değildim fakat artık çok geçti. Yola çıkmıştık. Adam aynadan bana bakıp duruyordu ve bu kötü şeyler olacağını anlamam için iyi bir işaret oldu. Sakince, şehirde birkaç eşyam kaldığını söyledim ve arabayı durdurur musunuz dedim. Adamın ise tek dediği yemezler, artık benim krallığımda şifacısın oldu. Ne demek istiyor olabilirdi? Her neyse dedim kendi kendime ve kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım. Adamın şaka yaptığına ve birkaç saat sonra yurdumdaki güzelim pembe boyalı odamda yatacağıma inanmak istedim. Kısa bir süre sonra yanlış yola girdiğimizi anladım ve adama yanlış yola girdik dedim. Adam hayır cevabını aldı. Başka bir yol biliyodur diye geri yattım fakat uyandığımda bir dağın tepesindeydik ve hurdalık bir evin önünde durduk. Buraya neden geldiğimiz soramadan adam içeriye girmemi söyledi. Dedğini korksam da yaptım. İçeriye girdim ve gözlerime inanamadım. İçerisi tam bir krallık gibiydi. Fakat evin dışı neden hurdalık gibi de içerisi krallık gibiydi? Bir anda kendimi aptal gibi hissettim ve neden tabanları yağlamadığımı kendi kendime sordum. Ve o sırada harekete geçtim. Arkamı döndüm kapıya doğru koşmaya başladım fakat kapıdaki vücüdunda çizikler olan ve tek gözü yerinde olmaya bir dam beni tuttuğu gibi merdivenlere fırlattı...
Bu 2. bölümdü. Biraz yorum gelirse en azından nasıl yazdığımı anlayıp devam ederim veya etmem şimdiden yorumlarınız için teşekkürler...
