Ik laat mijn blik afglijden naar de tuin. Hoewel het oktober is, ziet die er nog redelijk uit, het gras is nog groen, en aan sommige bomen zitten nog wat gekleurde blaadjes.
Mijn blik blijft hangen op Faith, Imre is net naar haar toegelopen en trek...
En dan heb je opeens na drie/vier maanden besloten dat je tóch het vervolg van Let's Grow Up Kid gaat schrijven. En dan wil je hem snel online hebben ook. 1 april verschijnt het eerste hoofdstuk online, dus zet dit boek alvast in je bibliotheek!
Op 21 maart 2020 ben ik begonnen met de voorbereidingen voor het schrijven van het vervolg. Ik heb twee dagen besteed aan het opnieuw lezen van de eerste twee delen, zodat ik alle details weer even op kon halen. Want ja, deze serie staat al sinds 2016 (!!) online, dus je vergeet wel eens wat. Na het lezen, ben ik 2 dagen bezig geweest met het uitschrijven van het vervolg en heb daar 10K woorden ingestopt. Best veel dus. En nu? Nu ben ik 6 dagen bezig met het schrijven van het daadwerkelijke vervolg (het is 30 maart 2020 als ik dit schrijf) en ben ik precies op de helft, dat betekent dat ik al 50 hoofdstukken geschreven heb en 30K woorden verder ben. Ik ben enorm trots op die prestatie, want ik heb nog nooit zoveel woorden geschreven in zo weinig tijd (en nog na een writersblock ook!).
Ik hoop dat jullie net zoveel zin hebben in dit vervolg als ik heb gehad met het voorbereiden en schrijven. Laat vooral reacties achter, want je ziet wat dat met me doet! Zonder reacties was dit deel misschien wel nooit bestaan.
Samenvatting
Ik laat mijn blik afglijden naar de tuin. Hoewel het oktober is, ziet die er nog redelijk uit, het gras is nog groen, en aan sommige bomen zitten nog wat gekleurde blaadjes.
Mijn blik blijft hangen op Faith, Imre is net naar haar toegelopen en trekt haar net iets langer dan nodig in een knuffel. Een glimlach verschijnt zich op mijn gezicht.
'Hey!' Liam roept om mijn aandacht en ik kijk hem met een opgetrokken wenkbrauw aan wanneer hij de tuin ingelopen komt. 'Wat?' Hij zet een ondeugende blik op wanneer hij begint te praten. 'Laat je dochter eens rustig met jongens flikflooien, ze is 17 nu. Geef haar eens wat ruimte!'
Hij slaat kort van achter zijn armen om me heen en geeft me een zoen op mijn wang. 'Gefeliciteerd, hè, mams. Onze kleine meisje is niet meer zo klein nu.' Ik glimlach. 'Ze is nog steeds mijn kleintje, hoor, bekijk het.'
'Zo groot is ze inderdaad niet,' Niall komt grinnikend naar ons toegelopen met een glas drank in zijn hand. 'Emme schiet haar al bijna voorbij hoor.' Liam haalt lachend naar hem uit. 'Echt niet, het scheelt dik 10 centimeter.'
'Nu ophouden met vergelijken, mannen,' beveel ik ze wanneer Emme eraan komt lopen en bij ons gaat zitten met een stuk taart in haar handen. 'Ze zijn goed zoals ze zijn.'
Opdraging
Ik wil dit vervolg graag opdragen aan iedereen die gevraagd heeft om het vervolg van LGUK, omdat ik toch aan het twijfelen was of ik dit deel nog wel wilde schrijven en jullie de doorslag voor mij gegeven hebben!
Dan heb ik het natuurlijk over de volgende mensen: liekje016, lorenaaa_xx, Maria__Granger, IshCrow, DidiKuyper en Josianne0907. Dankjewel voor jullie support!
Quote
Van Shawn Mendes' Understand, over opgroeien en de wereld in het algemeen. Heel waardevol voor mij :)))
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
