Let's Watch Them Go • 1D • Voltooid • #3

6. Niall

Wanneer er van buiten een knal klinkt, wordt ik wakker en verstoord ga ik rechtop in mijn bed zitten. Maaike heeft er zo te zien niets van gemerkt, maar ik wil toch even kijken of we de achterdeur wel afgesloten hebben. Dat zijn we niet vergeten toch?

Nog half slaapdronken strompel ik de trap af naar beneden. Op automatische piloot loop ik naar de achterdeur, die gewoon op slot zit. Ik frons. Wat hoorde ik dan?

Ik murmel dat ik wel gek geworden zal zijn en wil net de trap weer oplopen als ik licht zie branden in de studio. Even blijf ik er verbaasd naar kijken. Niemand heeft die toch gebruikt vandaag, waarom zijn de lichten dan aan? 

Ik zucht. Iemand zal wel iets vergeten zijn in de studio en is het gaan halen waarna hij vergeten is om de lampen uit te doen. Ik steek mijn hand om de hoek op zoek naar het lichtknopje. Tevreden druk ik de lichten uit en wil net de deur achter me dichtdoen als ik een bange kreet hoor. Meteen doe ik de lichten weer aan.

'Emme?' Het duurt even voordat ik me besef dat zij het echt is. 'Wat doe je hier, het is al laat.' Ze kijkt naar de grond. Dat doet ze altijd als ze iemand niet onder ogen wil komen, of als ze liegt. 'Ik wilde naar jullie liedjes luisteren. Ze klinken zoveel beter hier in deze ruimte.' Een glimlach vormt zich op mijn gezicht. Dat is lief van haar.

'En nu de waarheid?' Emme kijkt me even twijfelend aan en zucht dan. 'Goed... Ik was de gitaar aan het uitproberen. Ik vind het altijd zo gaaf om jou op het podium te zien en dat jij dan jullie eigen liedjes ondersteunt met de gitaar.' Ik glimlach trots, haar compliment valt me niet eens op. 'Wat leuk! Ik wist helemaal niet dat je daar mee bezig was? Lukt het al een beetje?'

'Ik wilde het jullie eigenlijk ook niet vertellen.' Niet begrijpend kijk ik haar aan. 'Waarom niet? Het is toch juist leuk dat je dit doet?' Ze bijt op haar lip. 'Ja, maar ik wil niet dat jullie direct dingen van mij gaan verwachten.' 

Oh, daarom wilde ze het niet vertellen dus.... 

Ik kom naast haar zitten en neem de gitaar van haar over waarop ik het liedje speel wat Emme voor zich heeft. In My Blood, van Shawn Mendes. Haar favoriete artiest. 

'Waarom zouden wij direct wat van je verwachten dan?' Vragend kijk ik haar aan en zacht beantwoord ze mijn vraag.  'Omdat jullie zelf ook in de muziekindustrie zitten. En ik weet helemaal niet of ik het wel zó leuk vind dat ik er mijn werk van wil maken.' Ik glimlach. 'Dat hoeft toch ook niet? Probeer alles maar gewoon uit. Ik denk dat ik namens iedereen kan zeggen dat we je graag willen helpen.' Ik kijk haar bemoedigend aan. 'Als je hulp wilt tenminste. Dat moet je dan zelf maar aangeven, dan laten we je voor de rest je gang gaan.'

 Dankbaar kijkt ze me aan, maar ze zegt niets. Daarom besluit ik verder te gaan. 'Ik zal dat ook met de anderen bespreken als je dat zelf niet wilt doen?' Ze knikt en trekt me dan spontaan in een knuffel. 'Dankjewel, paps.'

Als ik me uit de knuffel trek kijk ik haar quasi streng aan. 'Maar ik vind het nu eigenlijk wel bedtijd voor jou, dame, dus ik ga je nu wel naar bed sturen. Het is al na twaalven, geen tijd voor zo'n jong meisje als jij!' Ze lacht. 'Maar het is zomervakantie!' Ik grinnik. 'En dan alsnog vind ik het te laat voor jou.'