Hoşlanıyorum

111 10 3
                                    

Austinden:
Emmayı evine bıraktıktan sonra kendi evime geçtim.Annem ve babam Emilynin dediği gibilerdi.
-Merhaba baba.

-Merhaba oğlum nasılsın?

-İyiyim babacım.

-Yanındaki kız kimdi?İnsan bir kız.

-O bizim okula yeni gelen kız.Nina'nın çok yakın arkadaşı.

-Gerçekten güzel kızmış.Ama sakın belli etmeyin.Tamam mı?

-Tabiki de babacım.Hadi sana iyi geceler.
Babamla görüştükten sonra mutfağa baktım.Annem vardı.Ama ben hiç girme tenezzülünde bulunmadım.Çünkü kitap okuyordu.Yemek yapması bitmiş demek ki.Odama çıkıp balkonuma girdim.Gökyüzü...O kadar kusursuz bir güzelliği var ki.Aynı...Aynı...Emma gibi...O sırada karşı villaya baktım.Emma üzerini değiştiriyordu.Ama perdesi açıktı.Bende telefonumu alıp
Kime:Emma
Emmacım birşey söylemem gerek.Perden açık Ve ben seni görüyorum.
Ben mesajı atınca görmüş olmalı ki hemen bana baktı.Ve o an heyecandan olsa gerek perdeyi kapatmaya gelirken laptopunun şarjına takılıp yere düştü.Hemen evden çıkıp kapıyı çaldım.Ah!!Tabi ya kız yere düştü.Ailesi evde var mı acaba?Demekki yoklar.Hemen bir pencere aradım.Oleyyyy!!Açık bir pencere var.Hemen oraya tırmanıp Emmanın odasına gittim.
Ahhh!Lanet olsun!Kızın eli ve yüzü paramparça olmuş.Tabi ya!Takılıp düşerken bardağı da düşürmüş.Seni sakar.

-Emma!Emma!İyi misin?Emma!Cevap ver!

-B-ben i-iyiyim yüzüm çok acıyor.Aman tanrım!!Lanet olsun!Yüzü kanıyor.Beynimde dalgalanan tek ses"Kan"

-Austin...Austi-n beni duyuyor musun?Yüzüm...Yüzüm çok acıyor.

-Tamam güzelim.Geçicek şimdi.
Dedim ve yanından ayrıldım.Heme annemi çağırdım.Ailemde en çok Annem dayanıklıdır.Annem Hemen Emmanın yanına geldi.
-Aman tanrım!Ne olmuş böyle!
Annem bana bakıp
-Austin.Hemen.Dışarı.Çık.
Kelimeleri bastırarak söylemişti.Demek ki gözlerim kırmızıya döndü.
-Tamam anne.
***
Annem beni çıkartalı 30 dakika oldu.Hala bir haber yok.Annem babamı da sokmadı.Babamda benim gibi dayanıksızdır.Annemin kapıyı açışıyla irkildim.

Oğlum.Emma seni bekliyor.Özellikle seni istedi.

-Tamam anne.Kapıyı açtım Ve Emmanın yanına gittim.

-Austin.Çok teşekkür ederim.Belki çok fazla kan kaybedebilirdim.Sana bir hayat borcum var.Sen benim en yakın dostumsun.dediği an başımdan kaynar sular döküldü.En yakın dostumsun dedi.Ama ben ona sevgi besliyordum.Ninayı seviyorum ama arkadaşça.Abisine mineli kazık saplayıp öldürmüşler.O da bunun üzüntüsüne dayanamayıp intihar edicekti.En sonunda ben onu kurtardım.O sırada bana "seni seviyorum"Dedi.Nasıl kıyabilirdim ki.Hayır olmaz mı deseydim.3.5 aydır sevgiliyiz.Ama ne yapayım.Ona gerçek sevgilim gibi davranmak zorundayım.
-Birşey değil.Sende benim en yakın dostumsun,diyebildim.Ne yapabilirim ki.
***
Sabah Emilynin başımda kalk kalk diyişiyle uyandım.
-İnsan abicim hadi kalk.Günaydın abi falan der.Bu nasıl bir uyandırma Emily.

-Abiş ah abiş ah.Bir yanlışın var.Ben insan değilim.Vampirimmm.

-Gerçekten mi?Tüm vampirler 17 yaşında vampir oluyor sen hayırdır.

-A farkında isen babam beni 2 yaş önce vampir yaptı.Şuan 15 yaşımda olduğum için.

-Sen ne ara 15 yaşında oldun.Daha dün 13 yaşındayım diye geZiyordun ortalıklarda.Hem madem vampirsin.Gözlerini kırmızı yap Ve dişlerini çıkar.Dediğimde yaptı.
-Oha !Ne ara vampir oldun sen.

-Dün Doğum günümde.

Evet arkadaşlar.En saçma yerinde bitirdim.Ama bitirmek zorundayım.Yarın yine bölüm paylaşacağım.Multimedya:Austin

ISSIZ KASABA#WATTSY2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin