Emma dan
-Özür dilerim Austin.Gerçekten çok ama çok özür dilerim.Bundam kimsenin haberi olmayacak tamam mı?-Tamam.Ve bir daha böyle birşey asla olmayacak.
-Evet.Neyse tamam bye ben eve gidiyorum.Dedim ve birşey demesine izin vermeden koşup gittim.Ah onu galiba seviyordum.Sen ne diyorsun be içimdeki salak Emma.O benim en yakın arkadaşımın sevgilisi.Her neyse Şuan iyi bir uykuya ihtiyacım var.
********
Sabah annemin perdeleri açışıyla uyandım.
-Günaydın annecim.-Günaydın kızım.Ama haydi kalk.Yoksa geç kalacaksın.
-Tamam annecim şimdi kalkıyorum,dedim ve banyoya gittim.Elimi yüzümü yıkadım.Ardından dolabımın önüne geçip ne giysem diye düşünmeye başladım.Altıma bir kot şort,Üstüme yarım bir gri tişört giydim.Belime de hırkamı bağladım.Biraz makyaj yapıp aşağıya indim.Hemencecik kahvaltımı yapıp dışarı çıktım.Okula doğru yürümeye başlarken arkamda birinin olduğunu farkettim.Daha hızlı yürümeye başladım.Ama o da hızlı yürüyordu.Kim olduğunu bilmiyordum.Çünkü arkamı dönüp bakmadım.En sonunda karar verip hızla arkamı dönmemle birine çarpmam bir oldu.
-Hey!Burnum acıdı.Sende kimsin?Yüzümü yukarı çevirdiğimde Austini görmem bir oldu.-Asıl sen neden bir anda arkanı döndün?Ne yaptığını sanıyorsun.
-Hey!Şimdide ben mi suçlu oldum.Arkamda bir silüet dolaşıyor Ve benim dönmem suç oluyor.Neyse seninle vaktimi harcayamam.
Birşey demeden yürümeye başladı.Gıcık işte ne olacak.Hıh!!Sana kaldım sanki bende.Daha voteler toplanmadığından kısa yazdım.Oy sınırı:5
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ISSIZ KASABA#WATTSY2017
AdventureO Emma ne olduğundan habersiz bir kız.Ama o kasabada yaşıyor.Emmanın gizem dolu hikayesine var mısınız?