I can make the badboy change (Dutch)

5. Wiskunde bijles en een diner...

A/N Sorry voor het lange niet updaten, life happend en het spijt me heel erg, daarom nu twee hoofdstukken vandaag. Oh en voor het geval ik het niet heb verteld in de eerste hoofdstukken, Vlinder heeft de sleutel van June's huis omdat ze het thuis niet fijn vindt om redenen die later nog verteld zullen worden. Ik zal binnenkort kijken of ik het al heb verwerkt in het verhaal, zo niet verwerk ik dat er later nog in... Veel lees plezier!

June pov

Belangrijke A/N als je dit hoofdstuk wilt begrijpen!

School ging snel voorbij en aan het einde van de middag heb ik alle administratie door gewerkt. Als ik het morgen mee neem naar school dan kan ik gelijk door en kan ik hangen met mijn vrienden. Er wordt op de deur van mijn kantoor aan huis geklopt voor die voorzichtig open wordt gedaan. Vlinder.

'Hé,' zegt ze. 'stoor ik?'

'Nee, ik ben net klaar.' ze knikt en gaat op een stoel voor het bureau zitten terwijl ik de laatste papieren opstapel en weer opberg.

'Mooi, het eten is bijna klaar.' dat is wel het voordeel van iemand die half in je huis woont. Als wederdienst kookt ze voor me, iets wat ik op dit moment waarschijnlijk niet meer had gedaan omdat het al vrij laat is, ik had waarschijnlijk iets besteld.

'Dank je,' zeg ik haar met een lach.

'Het is het minste dat ik voor je kan doen.' we hebben het hier al vaker over gehad, dus ik ga niet met haar in discussie, dat levert toch niets op.

'Morgen na school ga ik even langs werk, en donderdag ben ik niet thuis.'

'Oké...'

'Jij mag wel gewoon in mijn huis zijn, dat vind ik geen probleem, het kan trouwens wel zijn dat de jongens dan langs komen, maar die mogen gewoon binnen komen. Ze zijn hier, net als jij, altijd welkom.' ze knikt

'Oké,'

'Was er nog iets?'

'Nee, ik denk dat we kunnen gaan eten.'

'Mooi.'

Tijd vliegt voorbij, een dag vol gezelligheid en serieuze bezigheden en het is alweer donderdag. Vlinder is vroeg vertrokken en ik wacht op Deamon, ik kijk in de spiegel, skinny jeans, shirtje, de voorste plukjes van mijn haar met een vlecht naar achter gebonden, ik heb enkellaarsjes aan met een mooie hak en een leren jasje, ik houd van leren jasjes. Ik lach naar mezelf in de spiegel en de deurbel gaat, ik pak mijn schooltas en check nog een keer of ik de papieren bij me heb, dat is zo, dus ik open de deur en daar staat Deamon.

'Hoi,' zegt hij.

'Hoi,' reageer ik.

'Ik heb koffie voor ons, zullen we gaan?' ik stem in en we lopen naar zijn auto, we gaan zitten, en hij heeft inderdaad koffie klaar staan in de auto. De rit naar school is stil, maar niet ongemakkelijk. De stilte is fijn zo op de vroege ochtend, terwijl ik geniet van mijn koffie. Wanneer we op school aankomen parkeren we de auto en we stappen uit. Mensen kijken naar ons, maar dat kan me niet schelen.

'Tot hoe laat moet je vandaag?'

'Net zo lang als jij.' hij knikt.

'En hoe weet je dat?' ik rol mijn ogen.

'Ik zou je moeten vermoorden als je wist hoe ik aan mijn informatie kom.'

'Juist, ik wil het denk ik ook niet weten.' ik lach.

'Dat wil je niet, nee.'

We rijden naar Blake's huis, zijn vader is waarschijnlijk nog op werk, maar wat zijn moeder doet, ik weet het niet. Mijn vrienden hebben me de hele dag raar aangekeken, alsof ze dachten dat ik gek was geworden, maar ik deed gewoon wat ik moest doen. Hij draait de oprit op van een grote villa, het doet me een beetje denken aan mijn eigen huis en  zucht.