“M-may nakita akong babae na katabi kong nakahiga sa kama. P-putol ang dalawang kamay at paa niya. Sunog din ang kalahati ng mukha niya.”
Muraming nagaganap na trahedya dahil sa sobrang pag-ibig, Hindi natin alam na ang mga lugar na pinangyarihan ng trahedya ay pinamamahayan ng mga kaluluwang hindi pa rin natatahimik sa kabilang buhay.
Istorya ito ng mag-asawang Perry at Maureen na nakasaksi ng reenactment ng naganap na trahedya sa bahay na kanilang inuupahan.
HINDI naman ako magandang lalaki pero nang ligawan ko si Maureen, sa napakarami niyang manliligaw, ako ang sinagot niya. Maraming nagtaka at nagtaas ng kilay. Ano raw ang nakita sa akin ni Maureen at ako ang pinili niya? Maging ako ay nagulat. But Maureen’s decision was final and I was the winner, at ang mga karibal ko ang loser.
Hindi naman sa nai-insecure ako, pero niyaya ko agad siyang pakasal, at sumang-ayon siya. Sa aming honeymoon, inusisa ko siya. Heart-to-heart.
“Bakit ako ang pinili mo sa dami ng suitors mong nakahihigit sa akin?”
Hindi niya ako agad sinagot, sa halip ay isang libro ang dinampot niya. “Sa nilalaman nito ako tumitingin at hindi sa cover, Perry. Nakita kong nakahihigit ka sa kanila sa mga katangiang hindi nakikita ng mga mata pero nadarama ng puso.”
Sa sinabi niyang iyon ay lalo ko siyang minahal. Ayokong masira ang kanyang expectation sa akin. Ipinakita at ipinadama ko na deserving ako sa pag-ibig na ipinagkaloob niya sa akin.
Subalit may mga taong tila sinasadya yatang guluhin ang buhay namin. Mga taong pasaway at gusto pang humirit ng panliligaw sa asawa ko. At tao lang ako naiinis, nagagalit, at nagseselos.
Ang huli ang pinakamatindi. Binura niyon ang katinuan ng isip ko para maging irasyonal. Inalis din niyon ang tiwala at kumpiyansa ko sa aking sarili na magpapaguho sa magandang pagsasama naming mag-asawa. Sa sobrang selos ko, kung maaari lamang ay ibulsa ko na lamang si Maureen o kaya ay ikulong sa isang kahon at bantayan para hindi maagaw sa akin ng iba.
Na-shock si Maureen sa ipinakita kong sobrang selos. Kahit sabihin pa yata niya nang isandaang beses na mahal niya ako at hindi ipagpapalit sa iba, may duda pa rin ako sa aking sarili. Kaya nang madestino ako sa branch office namin sa Baguio, isinama ko ang aking asawa.
Naghanap kami ng bagong matitirahan. Hindi naman kami nahirapan. Isang may kalumaang bungalow ang aming inupahan dahil mababa lang ang renta niyon.
“Siguro naman ay makakabuo na tayo ng baby rito,” sabi ko kay Maureen.
“Sana nga, para hindi ka na nagseselos. Masisira na rin ang figure ko at hindi na ako maliligawan,” pabirong tugon niya.
Pero hindi ko nagustuhan iyon. Para kasing may balak pa siyang magpaligaw sa tono ng kanyang pananalita. Kaya nagtalo kami. Napaiyak ko si Maureen na nagmukmok na lamang sa kuwarto. Ako naman ay labis na nagsisisi. Kung bakit kasi binibigyan ko ng kahulugan ang bawat salitang naririnig ko sa kanya.
Nang gabing iyon, mag-isa siyang natulog sa kuwarto. Hindi naman ako nagpilit pumasok dahil ikinandado niya ang pinto. Nagkasya na lamang ako na sa sala matulog. Doon ay nagmuni-muni ako. Paano ba maaalis ang panibugho sa puso ko? Iyon ang tinik sa pagsasama namin ni Maureen.
Iniisip ko tuloy na baka nagsisisi na ngayon ang asawa ko dahil ako ang pinili niyang pakasalan. Kumbaga sa libro, sa una lang pala maganda ang nabasa niyang istorya at nagustuhan pero nang tumagal ay pumangit na.
Naidlip na ako nang biglang marinig ko ang sigaw ni Maureen sa loob ng silid. Agad na napabalikwas ako ng bangon.
“Maureen! Maureen!” sigaw ko habang kinakatok ang nakakandadong pinto.
