Büyücüler ve Vampirler

|4|Kendine Söz Ver

Yerde ne kadar titrediğimi bilmiyordum büyücülerin yaptığı sihirlerin büyücülere işlemime gibi birşeyinin olmaması ne kadar kötüydü. Ağzımdan akan peri suyu ile korkum ikiye çıktı , bu ya hastalık olurdu yada ölüm.
Ölmek istemiyordum periler aşkına bir sürü eğitilmesi gereken vampirlerim vardı , benim için üzülecek bir adet kuzenim Liderim vardı. Kendimi toplayıp Joseph'e ulaşmam gerekiyordu ama bunun için gücüm fazlasıyla eksilmişti. Yerde acı ile kıvrılırken sokak lambasına kaldırdım bakışlarımı , yanıp sönüyordu bu bir talihsizlikti ama denemeliydim. İki vücut bana doğru rahat bir şekilde yaklaşırken titreyen vücudumu zor duruma sokarak sol elimi elektrik direğine kaldırdım ve elimde oluşturmaya çalıştığım elektrik topuyla direkten güç almaya çalışıyordum.
Haydi Joseph beni duyabilirsin! Kendimi daha fazla kastığımda elektrik direğinin ışığı patlamış vaziyete gelmişti. Son umudumu da kaybederken vücudumda ki kasılmalara engel olamadım. Çığlıklarım yankılanırken gözlerimden peri yaşları sürülüyordu , her büyücü melez olarak doğardı. Yüzde atmış büyücü iken geri kalan kırkı ise periydi fakat,  peri tarafımı henüz kullanamamıştım.

Bana doğru yaklaşan şeylere bakmamak için gözlerimi sıkıca yumdum. Bu lanet şeyden kurtulmam için ölmem gerekiyordu ve ben sanıyorsam ölüyordum. Ağzımdan akmakta olan peri suyu ile yer ışıldarken bu onların dikkatini çekmiş olacaktı ki kahkaha atmaya başladılar.

"Seni çiğ bir vaziyette yerken bu ışıklardan oluşacak diye düşünüyorum!"dedi ve ardından karnıma sert bir tekme geçirdi elektriğimin yansıdığı kişi. Ona nasıl hitap edebilirdim ki? Ne olduğu hakkında birşey bilmiyordum ve o tam bir pisliğin tekiydi.

"Seni annene götürme vakti geldi bayan Patrick!"diyen bir diğeri ise beni nerdeyse kucağına alıyordu ama o sırada büyük bir ışıkla havaya uçup bir kaç metre yerde süreklendiğini gördüm. Acı içinde etrafa bakarken Joseph'in bana korku ile bakışlarını yakaladım. Beni duymuş olacaktı ki bakışlarında üzüntü vardı. Başımda gülerek bana bakan o şey ise kollarını yukarıya kaldırıp yağmurun hızlanmasına sebep oldu. Bu neydi böyle?

"Sen bize aitsin Caroline!"dedi kahkaha atarak. Bunu hiç sevmemiştim işte.

"Ben olsam öyle düşünmezdim."Ses Summer'a aitti ama daha fazla vücudumu hareket ettiremedim. Yerde kafamı yolun karşısında yavaş adımlarla gelen Summer'a döndürdüğümde gülerek başımda dikilen canavara bakıyordu.

"Seni pis Krezi! Senin ölmen gerek!"diyen korku dolu ses Summer'a hızla ilerler iken aniden arkasına gelen Godric'te burdaydı. Onları görmek beni çok mutlu etmişti ama canım çok yanıyordu.

"Caroline!"diyerek yanıma dolu gözlerle gelen Joseph' i nerdeyse göremiyordum. Gözlerim bulanıklaşıyor ve başım dönüyordu, Joseph beni dümdüz yatırıp gözlerinden akan yaş ile ellerini havaya kaldırdı, titreyen vücudum ile zar zor nefes almaya çalışıyordum. Joseph'in oluşturduğu pembe şifa topları ile mutluluk hormonlarım aydınlanmıştı fakat ağzımdan hala peri suyu akmaktaydı. Joseph topları vücuduma yollarken gözlerim kapanmaya başladı.
"Özür dilerim Caroline."diyen pişman dolu sözler şuanda umrumda değil gibiydi çünkü kendimden geçiyordum.
"Lanet olsun sana Joseph."son sözlerim olurken renkli dünyam birden kararmıştı.

###

Gözlerim sanki yıllardır uyuyormuşum gibi güzel bir rahatlık ile açılırken yanımda oturmuş bir şeyler düşünen Godric ile karşılaştı. Şaşkın bakışlarımı ona ilettiğimde bunun farkına varıp bana döndü.

"Caroline, iyi görünüyorsun. " dedi yorgun bir sesle. Geceki olayı düşündüm birden sanırım ettiği kavgadan sağ çıkmıştı ama yorgundu.

"Sende kötü görünüyorsun Godric." Bu sözlerim ile tebessüm ederken kafasını iki yana salladı.

"İki gecedir uyumuyorum , sorun değil."Yatakta doğrulup kaşlarımı çattım, vampirlerin uyku saatlerinde uyumaları gerekirdi solgun görünümü ikiye katlanan Godric renk değiştirip beyazdan ölü tenine geçiş yapıyordu. Bu onun için iyi olmazdı.