Birden yatağımdan fırladım. Ne saçma bi rüyaydı. Su içmek için mutfağa yöneldim. Tam kolumu dolaba doğru uzatırken raftaki zarf gözüme çarptı. Biraz baktıktan sonra elime aldım. Açıp merakla okumaya başladım. Bir yandan suyumu yudumlarken gözlerimi koskocaman açmış okumaya devam ediyordum. O anki şaşkınlığımla bardağı elimden düşürüp kırdım, birden irkildim. Tıpkı rüyamdaki gibiydi.Çığlık attım ve gece saat 3'tü. Korkuyordum, tuhaf şeyler oluyordu. Ne yapacağımı bilmez halde salona geçip mektubu incelemeye başladım. Öyle bir konsantre olmuşum ki kapının çaldığını dışarıdaki Elif'in bağırtısıyla farkettim. Kapıyı açtım.
Elif "ne oluyor? hemen anlatacaksın o çığlıkta neydi ?napıyorsun sen ?" diye telaşla sorarken ellerini yüzümde hissettim. Duygulanıp ağlamış olmalıyım ki siliyordu. Bana sarıldı, sımsıkı. Hiç bu kadar rahatlamamıştım. Elif en yakın arkadaşımdır. Yan evimizde oturuyor. Gerçekten tek güvendiğim. Olan biten herşeyi anlatırken şaşkınlıkla beni izliyor, ne yapacağımızı düşünür halde bakıyordu. Benim ağlamama dayanamaz ki bana sarılıp ağlamaya başladı. Onu tuttum, ne yapıyorsun dercesine suratına baktıktan sonra sımsıkı sarıldım. Elif o gece bizde kaldı. Tüm gece konuştuk. Annemse yurtdışında olduğundan hiç birşey söylemedim. Sabah Elif'ime kahvaltı hazırladım. Aşağıya indiğinde o şirinliğiyle "günaydığğğnn bitaneeeğğğmm" diye yanımda bitti. Bu kız tam bir KARDEŞ. Karşılıklı oturduk, ne yapacağımızı düşünürken; kapıyı yumryklarcasına çalmaya başladılar. Elif "dur ben bakıcam" dedi. Arkasından gittim. Elif kapıyı açınca ikimiz de kalakaldık. Karşımızda ki gerçekten "o" muydu ?
Bu bölümü @Nandos308' e armağan ediyorum. :**
