The Casanova's Curse

0. Lyndon Araneta

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner.
Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in anyway. Please obtain permission.

The Casanova's Curse
Prologue

•••

Dini-rible ko ang bola at ipinasok iyon sa net. May dalawang oras na akong nagla-laro mag-isa at halos gabi na rin. Buti nalang at pinayagan ako ng guard na mag-stay. Minsan lang ako maging mag-isa, lagi kasi akong may bantay, laging may naka-masid sa bawat kilos ko.

"Six!" Rinig kong may tumawag sa akin. Kung matatakutin akong tao ay malamang tumakbo na ako palabas pero hindi, kilala ko naman ang boses na 'yon.

Nilingon ko siya sa gawing kanan kung nasaan ang pintuan ng gym. Nakipag-hiwalay na ako sa kanya. Bakit nandito pa siya at pinuntahan ako?

"What do you want? We broke up already, Eizel."

Pumunta ako sa bench at kinuha ang bimpo ko. Pinunasan ako ang aking mukha at braso gamit iyon saka sinabit sa aking kanang balikat. Inayos ko naman ang gamit ko at sinukbit ang backpack ko sa kaliwang balikat ko.

Naramdaman ko na nasa tabi ko na siya. Niyakap niya ako. Ito na naman. Nandito na naman ako sa punto na itutulak ko siya. Hinawakan ko ang mga braso niya na naka-kapit sa baywang ko.

"Please, wag naman ganito. Okay lang kahit mambabae ka. Okay lang din kung may kahati ako. Basta ako 'yung girlfriend mo, Six." She said. Nahinto ko ang sana'y pagtulak ko sa kanya.

Mahal ko naman siya dati pero hindi ko ine-expect na mas mahuhulog siya. Hindi ba siya nagsi-sisi na minahal niya ako? Halos lahat ng kakilala niya nakasama ko na sa kama. Halos lahat din sila kasosyo ng magulang ko sa negosyo.

"We broke up almost a week ago. Hindi ka ba napapagod sa ginagawa mo?!" Sabi ko habang marahan na inaalis ang pagkakayakap niya sakin. Iniharap niya ako sa kanya matapos kong matanggal ang mga braso niya sa akin.

"I won't! Hindi kita igi-give up ng ganun lang! Six, you promised me. Nakalimutan mo na ba? Mahal mo ako sabi mo 'yan 'di ba?" I promised her the whole world. I promised to love her eternally. Simula ng makilala ko siya noon alam ko na sarili ko na hindi ako magkaka-gusto sa iba. At kahit na may ibang babae, sa kanya pa rin ako babagsak pero hindi pwede. Hindi kami pwede.

"Babaero ako, Eizel. Baka nai-pangako ko na nga rin sa ibang babae 'yang sinasabi mo. You wouldn't know that, hindi ka naman namin kasama sa sex party namin." I carelessly said.

I needed to specify that I'm having sexual relationship with other girls. Kahit ang totoo, simula 'nung niligawan ko siya ay hindi na ako nambabae. Tinitigan ko siyang mabuti. Namamaga ang mga mata niya. Ang dating maganda niyang pananamit ay nawala na. Hindi na siya masyadong nag-aayos. And I'm sure she's not having a good sleep at all.

"I-I knew it was Eleven who told you to break up with me!" Wrong. Sinuntok nga ako ni Eleven 'nung nalaman niyang iniwan ko siya.

"Who cares? Why would Eleven care?! Fuck it, Eizel! Palagay mo na masaya 'yung ganito lang? Sa amusement park nagde-date? Coffee shops and shopping with you? Do you really think I was contented with that?! I need sex! I'm a man, not a boy!" I told her. I knew she would get hurt by hearing that. Pero kailangan ko siyang saktan para lumayo na siya sakin.

Tinalikuran ko siya at naglakad papunta sa pinto. Ngunit bago ko pa mabuksan ang pintuan ay narinig ko ang mga salitang hindi ko akalain na masasabi niya.

"Is that all you want? Fine. Let's do it." She said then ran to me and kissed me fearlessly.