Kalbe Duvar

İlk İş günü

Herkese iyi günler 😊
Umarım birinci bölümü beğenmişsinizdir.

Bu bölümde de Aslı'yı zor günler bekliyor 😕

Hepinize iyi okumalar 😊

Yorumlarınız benim için çok önemli😇

* * *

O gün her zamankinden erken uyandı.Her zamanki işlerini yaptıktan sonra ağır ve uykulu adımlarla yola koyuldu.

Bir an Dünya'nın içinde milyonlarca kişinin arasında bir hiç olduğunu değersiz olduğunu hissetti.Kendini telkin etmek için hayır bir kişi bir Dünya demektir.

Belkide Dünyadaki her şeyin başlangıcı o bir kişiydi dedi iç sesi.

O gün Cansuyla birlikte okuldan çıktılar.Cansu onun en iyi arkadaşıydı.En zor günlerde onun yanında olmuştu. Her zaman ona teselli vermiş, mutlu edebilmek için elinden geleni yapmıştı.Acısıyla tatlısıyla üç yılı geride bırakmışlardı.

Dostluk gözle görülmez kalple hissedilirdi.

Görülenin arkasında kat ve kat güçlü manevi bağlar vardı.

Bir süre sohbet ederek yürüdükten sonra kafeye yaklaştılar.Arkadan birisi seslendi

"Cansu,Aslı."

Arkadan seslenen kişi sınıf arkadaşı Emirdi.Yanlarına yaklaştı solukları hızlanmıştı.
Hafif bir gülümsemeyle konuştu;

"Merak etmeyin önemli bir şey yok yalnızca ders notlarını isteyecektim."

Aslı hiç istifini bozmadı.

"Bende vardı yarın getirebilirim"

"Teşekkür ederim."

"Önemli değil."

O gün kafeye gittiğinde her şey çok garip geldi.Aslında öyle şeylere alışıktı.Ancak bu sefer durum farklıydı.Oraya farklı bir statüden bakıyordu.İnsanlar ona başka bakıyordu.Önce serseri tipli garip giyinişli adam kötümser bir şekilde ona baktı.

"Garson baksana."

"Buyrun efendim ,ne isterdiniz."

Küçümser bir şekilde ona baktı.

"Bir kahve getir."

O gün o işten çok önemli bir ders almıştı.

İnsanlar kişiye değil bulunduğu yere gösteriyorlardı saygıyı.İnsan dış dünyada işi kadar değerliydi. Yalnızca çok az bir kısım öyle değildi.

Birbirinden ayrı bir kaç tip daha gördü.Birincisi gözlüklü çalışkan görünen biriydi.
Lise öğrencisi genç,kahvesini içerken bir taraftanda kitabını okuyordu.Kitabı okurken yüzü şekilden şekle giriyordu.

Diğer tipler benzeri olanlardı.Normal lise öğrencileriydi.
Bir grup kız masaya oturmuş konuşuyorlardı.

O gün işe yeni başladığı için çok yorucu geçmişti.Eve gittiğinde hemen uykusu gelmişti yemekten sonra biraz ders çalısıp uyudu.

O gün güzel bir uyku çekti.Sabah uyandığında çok dinçti.Hazırlanıp okula gitti.Sırasında otururken Emir yanına yaklaştı.Notları isteyeceğini anladı.Çantasından kağıtları çıkardı.Ona doğru uzattı ve teşekkür edeceğini anladı.Ağzını açmasına fırsat vermedi.

"Bir şey değil ."

"Bu gün arkadaşlarla kafeye gideceğiz sen de gelmek ister misin?"

"Hayır,benim bu gün işim var,belki başka bir zaman gelirim."