Immortal Affection

5

Vienna's POV

 dinilat ko ang mga mata ko at nakita ko ang mama ko na may dala ng tray at nakangiti saakin

pababa ako ng kama ng magising ako

may namumuong mga munting luha sa gilid ng mata ko

huminga ako ng malalim bago umupo sa kama

Nilibot ko ang aking tingin at lumongkot nanaman ang aking pakiramdam

hanggang ngayon nandito parin ako sa mansion o castle ni Ruejen

walang gana akong lumabas ng kwarto at naglakad papunta sa kusina 

habang pababa ay hindi ko napansin na nalagpasan ko na ang floor ng kusina aakyat na sana ako ng matanaw ko ang isang magandang hardin na inaanyaya ang aking paningin

Pumunta ako dun at itinuon ang paningin ko sa mga makukulay na bulaklak at iba pang halaman

sa bandang gilid ay makikita mo ang isang mahabang lalagyan ng lotus.

Nilapitan ko ito para makitang mabuti ang mga nag-gagandahang lotus

"Vienna" kukunin ko sana ang isang lotus ng may tumawag sa pangalan ko

 Agad ko namang niliingon ito

"Glen ?" napaatras ako ng makita ko si Glen

"Anong ginagawa mo dito ?" patuloy paring kumakabog ang puso ko dahil simula ng tumakas ako at nakita ko ang mga nakakatakot na lalake ay napatunayan ko na totoong nangyare ang panaginip ko kaya simula nuon ayoko ng isipin pa si Glen

hindi kaagad sya nakapagsalita kaya itatanong ko na sakanya lahat ng tanong na gumugulo sa isip ko sa mga nakaraang araw

"magpaliwanag ka saakin Glen kitang kita ng dalawang mata ko na naging pula ang mga mata mo nung huli tayong magkita at ang mga pangil mo at kung gaano ka kabilis gumalaw. Sabihin mo saakin Glen kung ano ka"

tumingin sya sa gilid nya at napangiwi "nakita mo pala ang mga pangil ko at pag-galaw" tumingin sya saakin at naging kulay pula nanaman ang mga mata nya na lalong nagpaatras saakin, nakakapit na ako sa lalagyan ng lotus dahil nanghina ang mga tuhod ko ng makita ko ulit ang mga matang iyon "Isa akong bampira Vienna at hindi lang ako basta bampira Vienna ako ang hari nila"

"Ikaw ba ang nagpakuha saakin ?"

lumapit sya saakin kaya lalo kong dinikit ang katawan ko sa lalagyan ng mga lotus "oo Vienna ako, ayokong mapunta ka sa kamay ni Ruejen" sabi nya habang hinimas ng isang kamay nya ang mukha ko at natigil sa baba ko na tinaas nya para magtama ang paningin namin

 "Vienna sumama ka na saakin, Please come back to me"nagsusumamong sabi ni Glen

our memories flashbacks on my mind

and all the emotions in every memory came to me the feeling of contentment when I'm in his arms, the feeling of my heart flattered when he start saying or whispering sweet nothings to my ears and the feeling that we were infinite

"I said were over" I stammer while saying it to him and almost shed a tear so I look away

"Walang sasama sayo Glen" malamig at nakakakilabot na sabi ni Ruejen

"Ruejen" nilingon ko si Ruejen at nakita ko ang galit sa mga mata nya 

"Umalis ka na baka nakakalimutan mo kung nasan ka Glen" I saw his jaw tense and his fist clench

sa itsura nya handa na nyang sugurin si Glen anytime

hinarap nya si Ruejen"I don't mean any harm Ruejen, kukunin ko lang naman ang akin" Glen said with authority on his voice

"Walang sayo Glen akin lang si Vienna" nakataas ang kilay ni Ruejen at sinabi nya yun na para akong isang pagmamayari na nakuha nya mula kay Glen

sasagot pa sana si Glen pero pinigil ko ito 

"sige na Glen umalis ka na" napatingin silang dalawa saakin 

hinawakan naman ni Glen ang kaliwang braso ko at tinignan ko sya ng blanko habang ang mukha nya ay nakakunot ang noo

"umalis ka na Glen !" sigaw ko sa kanya pagkatapos ay inalis ko ang kamay nya braso ko

lumakad na ako patungo sa hagdan at umakyat duon

habang patagal ay binibilisan ko ang lakad ko hanggang sa tumatakbo na ako papunta sa kwarto ko 

padabog kong sinara ang pintuan 

sumandal ako sa pintuan at yinakap ko ang sarili ko at umiyak

maya maya ay humiga na ako sa kama at natulog

nagising ako sa katok sa pinto na agad ko namang binuksan

nakita ko si Ruejen na nakatayo duon at seryosong nakatingin saakin

"Anong kailangan mo ?" walang gana kong sabi ko sa kanya  pero pumasok nalang sya bago ko pa matapos ang sinasabi mo

sinara ko ang pinto at nahiga ulit sa kama

"tumayo ka nga dyan Vienna" sabi nya saakin habang tinatapik ang paa ko

"ano ba kasing kailangan mo ?" irita kong tanong sa kanya

naupo sya sa kama

"anong nangyare kanina ? Anong sinabi sayo ni Glen ?"

inirapan ko sya "wala kang pakialam"

"may paki ako.." I cut him off

"ilang beses ko bang sasabihin sayo Ruejen na hindi mo ako pagmamayari at tulad ng sinabi ko sayo dati hindi ako papatol sayo"

I saw his jaw tighten and his fist hold tightly the bed sheet

"ano ang sinabi sayo ni Glen" he say with gritted teeth

"sinabi nya saakin ang lahat ng dapat ko malaman tungkol sa kanya"

tinititigan nya parin ako ng masama

nagbuntong hininga ako at inirapan ko sya"sinabi nya saakin na isa syang bampira hindi lang basta bampira sya ang hari ng mga ito. Happy now" nakataas ang kilay ko habang sinasabi yun sa kanya

"bakit ka umiyak ?"

"umiyak ako dahil mahal ko sya"walang kalutay lutay kong sabi. Naramdaman ko na nanaman ang mga luha ko na namumuo sa gilid ng mata ko kaya agad akong nag iwas ng tingin "makakaalis ka na, nalaman mo na ang gusto mo" pagtingin ko ay nasa harapan ko na sya at yinayakap ako

"don't you dare to come to close to him again you'll only get hurt and I don't want you to get hurt because you're mine now" I can feel sincerity in his voice

naalala ko naman ang nangyare nuong tumakas ako yung lobo

tinulak ko sya napaatras naman sya at halata sa mukha nya na nagulat sya inasta ko

"What kind of man you're ? I remember the wolf's eyes that saved me and your eyes first register in my mind"

"Vienna I'm a shape-shifter and the Alpha"

"If Glen is the King of vampires and you're the Alpha of shape-shifters then what do you need from me ? Why do you need me ?" I ask him confused 

"Vienna you are not a mortal you are the future Queen of Constantine the place of angels"