KAYIP KARANLIK

Bölüm_1

Yıl "2017, Haziran". ABD, NEVADA

The endless darkness of the grave..
Mezarın sonsuz karanlığı..

Her zaman ki gibi sabah okul için hazırlanmaya başladım. Siyah tişört,
Siyah kot pantolon, gri sporlarım'ın bağcıklarını bağladım ve evin
kapısının önünde durdum.

Kenarları metal olan mavi saatime baktığımda saat 20:19'du, okula yine geç kalıyordum. Merdivenlerden aşağı hızla indim, etrafa baktığımda güneş direk yüzümde parladı, hızlı bir şekilde yürümeye başladım.

Parkın yanından geçerken çalıların arasında birşeylerin parladığını gördüm, oraya yavaş ve temkinli adımlarla yürümeye başladım.
Yaklaştıkça nedensiz bir şekilde ürküyordum, o bilmediğim parlak şeyin içinde siyah bir duman, cam bilyelerin olduğunu gördüm.

Bu şey beni hem ürkütüp hem de kendine çekiyordu, eğildim ve elimin ucu ile yavaşça dokunmaya çalıştım.

Karnıma yavaşça saran,
vücudumda yavaş yavaş gezinen birşey hissediyordum kalbim göğüs kafesimden çıkcak gibi çarpıyordu, yavaşça kafamı sağa doğru çevirdim ve göz ucu ile bakmaya çalıştım,

Birden beni hızlıca döndürdü gözlerimi sımsıkı kapattım bunun bir kabus olduğunu söyledim sessizce, kabus olduğunu anladığımda ise
gözlerimi zorla açmaya çalıştım,

Sanki ruhum bedenimde çıkış ararcasına kendimi sıktım, hızlıca gözümü açıverdim , yatağımdan fırladım,her yerimden soğuk terler akıyordu,üşüyordum ve bu bir kabustu.

Direk saate bakmaya ihtiyaç duydum. Saat 4.30 geçiyordu, sabah okulum vardı. Ve uykuya çok ihtiyacım olacaktı. Gözlerimi gecenin karanlığına yumdum, sakin bir uyku dileyerek kendimi bıraktım.

"Uyan tatlım okula geç kalacaksın!!!"
Off yaaa!! Diye bağırdım, uykunun en tatlı yerinde,beni kaldıran annemdi.

Gözlerimi ovuşturarak kalktım, ağır ağır odamın banyosunda ki lavaboya gittim, " ahh seni pislik!!!",canım yanmıştı,ayak serçe parmağım komidenin köşesini öptü ve acayip bir şekilde  acıyı yok saydım.

Lavaboya vardığımda saks mavisi diş fırçamı sol elime aldım ve sağ elim ile musluğu açtım, diş fırçasını ıslattım
Sonra macunu sürüp dişlerimi fırçaladım ağzımı çalkalayıp, merdivenlerden aşağı indim. Abim Alex yanımdan hızlıca geçti ve odamdaki banyoya girdi.

Ben şaşırmış bir şekilde arkama bakmadan indim, uykum açılmıştı annem bir kase dolusu gevrek koydu
"anne hamilesin git dinlen neden uyanıksın" dedim, annem yüzüme sırıtarak yanıma geldi, kafamdan öpüp "seni seviyorum Alandra" dedi, ben yüzüne bakarak gülümsedim.

Babam mutfağın başına geçip krep hazırlamaya başladı, yüzüne gülümsedim "günaydın Declan"dedim.
Oda bana aynı şekilde"günaydın"dedi,

'Aaanneee ablam banyodan çıkmıyor' hemen ardından ikizlerden kız olan  Skyler kapıyı tıklatırken, diğeri erkek olan Parker ışıkları söndürüp yakıyordu.

"Aaanneee ablam banyodan çıkmıyor"
"Aaanneee ablam banyodan çıkmıyor"
Diyen ikizler kulağımın zarını yırtıcak şekilde bağırdılar, hemen yüzümü onlara çevirip sert bir bakış attım.
"Annabelle çabuk çık" diyen Declandı. İkizler cadılığa devam ediyordu.

Bende yardım ediyordum tabi, sonra Annabelleden çığlık sesi duyunca sinsice gülümsedim o sırada elimde
gezdirdiğim gevreği bitirmiştim,masaya gereksizce oturdum ve sandalyeyi yavaşça itikleyip  geri kalktım, odama doğru yöneldim.

Kesin Alex banyom'dan çıkmadı, odama girdim banyo'nun kapısını tıkladım içerdeydi hâlâ,"Aaanneee Alex yine telefon ile banyoya girdi çıkmııyooor" Diye bağırdım
hemen kapının kilidini açıp kapıyı hızlıca kendine çekti, bana dik dik bakıp göz devirdi sonra ona pis bir gülüş attım saçımı ona savurup arkama döndüm,

Alex o sinirle odamdan çıktı hemen, ardından kapıyı sertçe kapattı, bende gözlerimi devirdim ve dolabımı açıp içine göz attım.

Mavi sknny kot pantolon üzerine beyaz tişörtümü giydim,mavi çizgili balon ceketimi giydim, ayna'nın başına geçip saçlarımı taradım, ellerimle saçımı dağınık bi şekilde salladım.

Sırt çantamı alıp hızlıca alt katta ki banyoda son dokunuşlarımı yaptım.
"Anne ben gidiyorum" dedim normal ses tonunda, cevap beklemeden kaykayımı kolumun altına alıp,sonra beyaz sporlarımı giydim, hızlıca kapıyı açıp çıktım.

Kaykayımı yere koyup,üzerine sol ayağımı koydum, sağ ayağımla itekle-
dim, biraz ilerlerken kulaklığımı saçlarımın arasından geçirmeye çalış-
arak taktım, telefonumu da cebime attım, park'ın oraya kadar vardığımı farkettim kabusumdaki gibi çalıların arasında parlak birşey vardı.

Durdum ve tek kaşımı kaldırıp merakla ilerledim etrafa göz attım, insanlar işlerine bakıyordu,
O parlak şeye iyice odaklandım, temkinli gitmeye çalıştım tam yaklaşırken hızlıca yanımdan bisiklet geçti, bisiklet koluma vurdu ve şiddetli bir ağrı oldu, bir zaman sonra acımaya başladı.

Acıya hiç dayanıklı değildim etrafa baktığımda sesler boğuklaşıyor, bir yandan canım yanarken etraf kararmaya başlıyordu ve midem bulanıyordu bu durumdan çıkmak istiyordum, gözlerim tamamen karardı, nolduğunu anlayamadım ve yavaş yavaş düşüyordum.