Hey sen! Bir gurur tablosusun.
Kimsenin ilişemediği koca duvarların ardında saklanan gurur kalesinin bekçisi, sahibi,tek yerlisi.
Yalnızlıktan ölüp ölüp dirildiğin güvenli zannettiğin kalenden korkundan bir adım atamıyorsun farkında mısın kimsenin seni kıramayacağı kadar sen kırdın kendini ve kimsenin önüne koyamayacağı koca engelleri sen kendi ellerinle koydun önüne ve ulaşamadın hiç bir şeye.
Sence de değişmemeli mi bazı şeyler?
Artık kaleden çıkma zamanı gelmedi mi? Hiç bir "gerçek acı" düşüncesi kadar korkunç olamaz. Düşünürken çektiğin acıyı yasarken çekmeyeceksin. Korkak kalbim ve onun yandaşı gururum çıkın artık kalenizden ve özgür bırakın beni sizden.
Ben artık durmayacağım. Beni tutan bütün bağları da herşeyi tartıp ölçmeyi de bırakacağım. Beni buna iten nedenlerin canı cehenneme ve önemli değil şimdi kimse benden. Bencillik mi bu? Bu seferlik bırakın bencil olayım, sizin tutunup durduğunuz güvenli yolar daha çok canımı yakıyor. Bu sefer BEN sevmek istiyorum, hikayemi BEN yazmak istiyorum. Güvenli sandığınız surların dışına çıkmak istiyorum, suraların içi bana acı veriyor ve gittikçe daha çok soğuyorum her şeyden. Hala bir kırıntı heves varken içimde özgür bırakmalıyım benliğimi,yüreğimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benden Bana
Randomİki kişi var içimde.Sürekli savaşıp duran, birbirleriyle hiç geçinemeyen. Kafamın içinde sürekli konuşup duran beni bir yerlere çekmeye çalışan. Ben içimde ki iki kişiyle yaşamak zorundayım ve iyiliğim için ikisini denge de tutmalıyım.
