Baştan söylemeliyim oldukça yersiz bir yazı olabilir.
Bu yüzden vazgeçmek için küçük bir uyarı!!
Biraz kafam dağınık ,bende yersiz ve çok konuşmaya meyillliyim hatta şimdi de böyle bir şeye kalkışıyorum
İçimden delice yazmak geliyor. Dağa, taşa,duvara,cama,suya hatta alnına! her yere birşeyler yazasım var.
Bir şeyler söylemeye ihtiyacım var lal olmadığımı ispatlamam gerekiyormuşçasına konuşmaya ihtiyacım var. Gün boyu konuşmuşken üstelik.
Otobüse bindiğimde poşetleri yine unutacam korkusuyla annenin yavrusunu tutuşu gibi tutan bir ben varım, bana tuhaf bakan herkese başımdan geçen korkunç olayı anlatasım var ama yapamıyorum tabi. Zaten şimdi de anlatmayacağım hem nerden geldik ki biz bu meseleye neyse:)
Peki ya üstüm başım rezillik iken hala mutlu olabilmem de ilginç değil mi arsızlaştım sanırım.
İyice umursamaz oldum büyük,küçük tanıdık,yabancı hoca,arkadaş demeden bildim bileli herkese istisnasız rezil oluyorum yani tecrübeli rezilim. Yani öyle her yiğidin harcı değil bu ( keşke benimde harcım olmasa;))hiç biri de bu ne! demez sağolsunlar.
Annem de yazık yaptığım şeyleri benden bekliyor gibi bir hali var yaptığım herşeyi normal karşılaması biraz kırıcı doğrusu:)
Ama olsun hayat bu kadar kırmaya meyilliyken annemin bu naifliğiyle kırması güzel:)
Hem kıyamayıp bütün rezilliklerimle beni seven koca yüreklim,beni sonsuz kırma hakkı olan tek insan<3
Şu an freni patlamış bir araba gibi şarampole yuvarlanıyorum yazdıklerımla:-!
Ama rastgele,kafama ne eserse,içim ne diyorsa yazmak en mantıklısı. Beni bağlayan şeyleri sevmem ben engellleri kuralları bildim bileli sevmem.
"Kural" kelimesi bile itici değil mi sizce de??
Hayal ediyorum Kanatlarım olsun istiyorum ama düşünüyorum benim kanatlarım olsa kesin elektirik tellerine takılır, ya elektirik çarpması sonucu yada yere çakılmaktan ölürdüm.yani şükür ki kanatlarım yok(hayalin ana teması) böyle de zengin bir hayal dünyam var işte benim. Hayal kurar sonra şimdi ki halimi daha iyi göstermek için uğraşır dururum hayallerimi sabote ederim:)
Şanslı mıyım?
Göreceli
Kimine göre oldukça
Kimine göre ooooo noooo
Ben mi ne hissediyorum?
Bence oldukça şanslıyım baksana yazıyorum. kendimle yine konuşmaya başladım. Ahh ben muhabbeti güzel ben. "İçimin sesi de olmasa ölürdüm yalnızlıktan"diye okumuştum bir yerde. Evet katılıyorum benimle sürekli konuşan bir geveze var içimde çok seviyorum onu çenesiyle olmasada iyikilerden.
Bak şimdi de deli imajı çizdim şizofren değilim yani henüz öyle olmadığımı düşünüyorum.
Korkutmak istemem ama insan bilemeyebilir bu durumu o açıdan belirsizlik içeren bir durum!
Bir şey soracağım saçmalama üzerinden değerlendirsen kaç verirdin bana???
Ya da şöyle söyleyeyim sana da oluyor mu? Böyle kendi kendine bir şeyin hayalini kurup o durumun komikliğine gülmek gibi,yada kendi kendine konuşmak gibi,yada benim bu yazdıklarımdan en azından birini düşünmek gibi.
Vardır senin de kimseye göstermediğin kocaman dünyanda nice güzellikler eminim.
Ben hep en güzel şeyleri sona saklarım tostumu bile kenarlardan yer orta kısmı en son yerim hala öyleyim büyümek demek çocuk yanını da büyütmek değil o çocuk hala benle hep yaramazlık peşinde. Bende çoğu zaman onun gittiği yoldan gidiyorum.
Kocaman kahkahalar kalıyor bana onunla gittiğim her yoldan nasıl şansız olabilirim ki!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benden Bana
Randomİki kişi var içimde.Sürekli savaşıp duran, birbirleriyle hiç geçinemeyen. Kafamın içinde sürekli konuşup duran beni bir yerlere çekmeye çalışan. Ben içimde ki iki kişiyle yaşamak zorundayım ve iyiliğim için ikisini denge de tutmalıyım.