My Baby Daddy (R18)

Chapter 5: Smile

MY BABY DADDY

(5)

HIM

I didn't had a great night. Tss. Oo na. Alam kong kasalanan ko naman. What the fvck is wrong with me? When I saw a message coming from a Greg guy, I got irritated. Its just part of my reflexes so I tossed her laptop.

I called Lucio, my friend and owner of LMI Technology. I ordered a new set of laptop. The latest one. Kailangan kong bumawi kay Giana.

Naunang bumaba si Mico. As usual, tulog pa din ang mommy nya. So, I prepared our breakfast. After making sure that everything is ok, I went to Mico's room. Nandoon kasi si Giana. I purposely locked her room last night. Gusto ko lang syang inisin pero nagalit lang lalo sya saken.

The laptop I ordered was delivered thirty minutes after I place an order. Inistorbo ko talaga si Lucio para maibigay agad saken. Giana needs the laptop.

Inilagay ko sa may bedside table ang laptop nya. Sinigurado kong yun ang una nyang mapapansin kapag nagising ito.

She's still sleeping. Nilapitan ko sya at hinalikan sa pisnge. "Good morning baby."

Bumaba na ako. Tinawag ko si Mico para gisingin ang mommy nya. Paniguradong masusuntok na naman ako ni Giana kapag ako ang unang bumungad sa kanya.

Ilang minuto lang ay bumaba na sila. Masayang bumaba si Mico habang si Giana ay wala imik. He can feel the anger from Giana's look.

I'm sorry baby.

"Mommy. What time po tayo uuwi mamaya?" masayang tanong ni Mico

Bumaling sa bata ang atensyon ni Giana. Ngumiti ito ng marahan. "Gusto mo bang sumabay muna kina June at Pearl?"

Tumango ito. June and Pearl are his friends and neighbors here. Nakilala ko sila kahapon. "How about you mommy? What time ka uuwi?"

"Hindi pa alam ni mommy e. May aayusin pa ako sa school." paliwanag nito

"Ok mommy."

Tahimik lang ulit silang kumain. Giana is not giving any attention to him. Kapag nagsasalita ako ay hindi ito umiimik o sumasagot. She will just shrug or nod. Fvck!

Pinaliguan nya muna si Mico. Binihisan bago sya mag-ayos. Nasa sala si Mico habang inaayos nito ang gamit. Kinuha ko ang pagkakataon na yun para pumasok sa kwarto.

I saw her in her uniform with a scarf. I smirk. I think the hickey is there. I feel proud!

Nang makita nya ako ay tumaas ang kilay nito. Hindi ito nagsalita bagkus ay tinuloy lang ang ginagawa. She's now putting her lipstick.

I cleard my throat. "The laptop is in the bedside table."

Hindi nya ako tiningnan. Tumango lang ito. Napapikit na ako. "Its the latest model. There's a lot of features---" natigilan ako sa pagsasalita ng humarap na ito saken. Wala pa ding emosyon ang mukha nya.

"Ok." sabi nito at lumabas.

I was left dumbfounded. Ok? As in, we're ok or ok as in just ok. One thing is for sure, she's really mad! She doesn't even look at the laptop I gave to her. Mukhang hindi pa ito nagagalaw. What else should I do? Hindi ako makakapag-trabaho kung galit pa ang babaeng yun saken.