DUYGUSUZ

Gece eve saat 1 'de geldim. Kapıdan içeri girdiğimde , tüm gözler benim üzerimdeydi. İçimden bir küfür savurup
"Ne var anlamında " kaşlarımı havaya kaldırdım. Herkes kötü bakışlar atarken Üvey babam olan Liam ;
"Bu saate kadar neredeydin ? "
Gözlerimi hafif kısarak alaycı bir gülüşle "Umrunda mı ?" dedim.

Tüm aile kızgın gözlerle bakıyordu. Liam "Umrumda olmasa sormazdım" dedi.
Gözlerimi kısarak yere doğru baktım. Başım öne eğik bir şekilde alaycı bir tavırla "Doğduğumdan beri kimse tarafından önemsenmedim ve ihtiyacım'da yok " dedim.
Liam kızgın bir şekilde "Baban senin yüzünden öldü hala önemsenmediğinimi sanıyorsun "

Bakışlarımı yerden çekip Liam'ın gözlerinin içine odakladım. Sert bakışlar içinde "Onun ismini ağzına alma " dedim. Liam umursamadan devam etti.
"Herşeyin var , Paran , Ailen , evin , araban , istediğin zaman beraber olabileceğin kızların HERŞEYİN söylesene hala neden bu umursamaz sert kötü bakışlar ?"

Sert bakışlar içerisinde ;

"Ailem var ama hep yanımda olan bir ailem yok sevgisiz büyüdüm bu yaşa kadar, evim ,param, kızlarım olduğu halde DUYGUSUZ oldum. Bunun tek suçlusu sizsiniz ! Bana cebinizden para vermek yerine sevgi verseydiniz böyle hiçbirşeyi umursamayan , sert , çok nadir gülen , tüm kızları kullanan AŞK'a inanmayan biri olmayacaktım."

Bir anda yüzüme gelen soğuk bir el ile kendime geldim. Liam bana tokat atmıştı. Herkes şaşkın gözlerle bizi izliyordu. Tokat'ın etkisi ile yana dönen kafamı ani bir hareketle Liam'a doğru döndürdüm. Dudağımı hafiften ısırarak "hepsi bu mu ? " dedim. Sonra bakışlarımı sertleştirerek "Bu yaşıma kadar şiddeten başka birşey öğrenmedim. Böyle mi sevgi anlayışınız eğer böyleyse sizin ben sevgi anlayışınızı " dedikten sonra içimden hafif bir küfür savurup hızla evden çıktım.